We zijn in het jaar 1506, waar de Engelsen China hadden overgenomen van de Russen en waar bomen net waren uitgevonden. Diederik werd geboren in een klein dorpje in Nederland wat Langeveld heette. Hij woonde samen met zijn ouders en zijn broer en twee zussen in een huisje vlakbij het moeras van Langeveld, en was als tweede van de vier geboren. Zijn ouders werkten in het moeras als dienaars van het moerasmonster Llogeberch, niet dat ze dit vrijwillig deden, maar als ze Llogeberch niet zouden dienen zou hij naar het dorpje komen om al de pindakaas op te eten. Langeveld was namelijk een eenvoudig dorpje dat leefde van de pindakaasmakerij. Naast de huizen van de ongeveer 100 inwoners stonden er maar een paar gebouwen: een pindaplantage waar de pindakaas werd verbouwd, een fabriekje waar de pindakaas verder werd ontwikkeld en het gemeentehuis vanwaar de stad werd bestuurd en handel werd gedaan om voedsel te kopen en de pindakaas te verhandelen. Zonder de pindakaas zou het dorpje dus nergens zijn geweest. In de fabriek werkten mensen met een redelijk normaal inkomen en op het gemeentehuis werkten de rijkere inwoners van het dorp, maar op de plantages werkten vooral slaven die werden gekocht op E-bay, simpelweg omdat ze te arm waren om kinderen te krijgen. Het dienen van Llogeberch hield in dat de ouders van Diederik hoogstaande woordgrappen moesten verzinnen en vertellen aan Llogeberch. Hierbij moet je denken aan grappen zoals deze: Welk dier maakt veel muziek?
, oftewel kwalitatief hoogstaande grappen. Als ze tien van deze grappen per dag vertelden (vijf per man) was er niks aan de hand, maar voor elke slechte grap nam Llogeberch een ton pindakaas mee om te verorberen. Een voorbeeld van een slechte grap zou zoiets zijn: Welke gekleurde wezens zijn ook groenten?
, en op deze manier zou er op één dag maximaal tienduizend kilogram aan pindakaas worden meegenomen door Llogeberch wat ongeveer één dag werk zou zijn en dus zou op dat moment al het werk wat die dag was gedaan geen geld opleveren en zouden de inwoners van Langeveld nog minder geld hebben en dus voedsel hebben dan dat ze al hadden. Nu was het zo dat de kinderen in het dorpje de taken van hun ouders opvolgden. De kinderen van de fabrieksarbeiders zouden fabrieksarbeiders worden, de kinderen van de gemeenteambtenaren zouden gemeenteambtenaren en de slaven werden bijgekocht op E-bay nadat een andere slaaf was overleden, maar ook Diederik en zijn broer Gert en zijn zussen Gerda en Bluemoon zouden hun ouders opvolgen, althans twee van hen, een jongen en een meisje. Wie dat zouden zijn zou worden gekozen door Llogeberch op basis van de kwaliteit van de grappen die ze vertelden en de andere twee zouden worden vermoord door Llogeberch. De bedoeling was dat de overgebleven broer en zus zich weer zouden voortplanten, en hetzelfde gold voor hun kinderen. De verkiezing van de grappenmakers zou plaatsvinden als ze alle vier volwassen waren en twee die gekozen zouden worden werden tot de dood van hun ouders naar de berg de Abole worden gestuurd om hun vaardigheden als grappenvertellers te verbeteren. Op het moment dat een van de ouders zou komen te komen overlijden zou ook zijn of haar echtgenoot worden vermoord en zou de nieuwe generatie hen opvolgen. Doordat zeker één broer en één zus ten koste van de andere zou overlijden bestond er een grote rivaliteit tussen beide broers en beide zussen, maar het was niet zo dat een broer vijandig was tegenover een zus of omgekeerd, omdat ze van hen nu eenmaal niet veel te vrezen hadden en eventueel nog kinderen met ze op de wereld zouden moeten brengen. Nee, Diederik zou het niet erg vinden als zijn broer Gert plotseling zou komen te overlijden en hetzelfde geld omgekeerd en voor de zussen. Alhoewel, aangezien Diederik duidelijk minder knap was dan zijn broer Gert, hadden de zussen wel duidelijk een voorkeur, maar dit lieten ze niet blijken, omdat ze het ergens ook wel sneu vonden. Ook was het zo dat Diederik de vriendelijkere van de twee was en meer vrienden had dan Gert, die aan de andere kant meer vriendinnen had gehad. Dit was toegestaan zolang hij geen kinderen met ze zou krijgen en uiteindelijk met een van zijn zussen zou trouwen indien hij verkozen zou worden over zijn broer. De andere kinderen in het dorp hadden veel respect voor de vier broers en zussen wilden hen een gelukkige paar eventuele laatste dagen geven. Hierdoor kregen ze veel lekker eten van de kinderen en ook andere lekkere dingen, gewoon vanwege het feit dat twee van hen het niet zouden overleven, de laatste dagen probeerde iedereen er ook zomin mogelijk aan te denken en ze waren voor de laatste paar dagen erg gelukkig, maar uiteindelijk brak dé dag aan, de dag van de verkiezing.
