OO9 - It's all up to her...

---

Hele dagen door kwamen mensen haar kamer binnen gelopen. Doktoren en ook zusters om na te kijken hoe het ging met haar. Maar het ging goed, ze was nog steeds stabiel.
Haar vader zat elke avond bij haar als hij uit zijn werk kwam, hopend dat er iets zou gaan veranderen in haar situatie. Maar een week ging voorbij en er was nog niks gebeurt.
De blonde jongen was nog niet langs gekomen, hij had de man verteld dat de jongens het druk hadden met het opnemen van een nieuw nummer en dat hij niet mocht komen van de producers. John had hem begrepen, hij vond het niet erg. Maar de man had gehoopt dat de blonde jongen verandering kon brengen aan haar situatie. Op haar kamer hingen talloze foto’s van de vijf jongens die toen langs kwamen, zelfs nog meer foto’s van die blonde jongen alleen. Ook hing er een foto van zijn dochter en de jongen samen… John had nooit geweten dat ze die foto had. Als hij alleen maar naar haar had geluisterd die eerste dag toen ze thuis kwam van school. Het was waarschijnlijk díe foto die ze hem met trots wilde laten zien voor hij haar de mond snoerde.

De deur van haar kamer ging open, dit keer was het geen arts of haar vader die binnen kwam. Het was de blonde jongen, Niall Horan, gevolgd door één van zijn vrienden, Louis Tomlinson.
“Hij kan vanavond pas hier zijn, dus maak je maar niet druk Lou” zei de blonde jongen met een glimlachje tegen zijn vriend.
Louis knikte alleen maar. Haar vader kon hier dan wel niet zijn, hij vond het nog steeds dood eng om hier te zijn. Wat nou als ze ineens in een shock raakte? Of dat ze een hartstilstand krijgt?
“Hé, het komt wel goed, Lou” bemoedigde de blonde jongen zijn vriend.
“Ik… ik hoop het” Louis zuchtte. Met zijn tweeën gingen ze naast haar bed staan.
Een telefoon trilde, maar het was niet die van de twee jongens naast het bed. Het was de telefoon die op het kastje naast haar bed lag.
De twee jongens keken elkaar aan, zouden ze opnemen of laten ringen? Rose ging hem zeker niet opnemen… dus waarom zou iemand haar überhaupt bellen?
Niall zuchtte en pakte de telefoon. In het beeldscherm stond een naam: Demyy<3
Hij keek zijn vriend even aan waarna e blonde jongen op het groene hoorntje drukte.
‘Rose! Wat is er aan de hand?! We horen al een hele week niks meer van je! Ben je ons vergeten ofzo?’ klonk het in een vreemde taal aan de andere kant van de lijn.
Niall trok een wenkbrauw op, dit zal wel een vriendin van haar uit Nederland zijn…
“Ehh, this is Niall, Rose can’t… speak right now” mompelde de jongen ongemakkelijk. Het was wel duidelijk dat het meisje, Demy, niet had mee gekregen dat haar vriendin in het ziekenhuis lag. Ondanks dat de jongens veel op twitter hadden gezegt over de situatie, honderden fans hebben haar beterschap gewenst en de jongens gesteund hierin. Het was echt geweldig voor de jongens om zoveel fans achter hun te hebben… het was een echte opkikker.
‘Wat?’ klonk het aan de andere kant van de lijn ‘ Wait.. O, my god. Niall Horan?!’ vervolgde ze, niet veel seconden later. Het leek erop dat het meisje eerst nog niet helemaal snapte wat de situatie was…
“Erh… yes, Niall Horan…” mompelde Niall weer ongemakkelijk “I am sorry, but Rose is in the hospital” vervolgde hij zachtjes.
‘What? No… How bad..?’ klonk het geschokt aan de andere kant van de lijn.
“She’s in a coma, we where driving and she was just there on the road all of a sudden… we hit her pretty bad and she’s been this all week” zucht Niall, doordat hij vertelde wat er aan de hand was kwam alles weer terug. Het ongeluk flitste weer langs zijn ogen, hoe ze zoveel bloed verloor…
‘O my god, is she going to be OK?’ klonk het zachtjes en onzeker.
“I am sorry Demy, but I don’t know. If she even gets out of the coma she might have brain damage. The doctors say that there is a small chance of her getting out of this situation, that her dad eventually has to make the choice of giving up on her or not. Every day she doesn’t get out of this coma makes the chance of her waking up even smaller” zuchtte Niall, hij zelf was in tranen. En hij kon horen hoe het meisje aan de andere kant van de lijn ergens op neer plofte en zelf ook in tranen uit barstte. Het geluid dat ze maakte klonk dof, alsof ze haar hand voor haar mond had geslagen…
‘Demy, wat is er aan de hand?’ klonk het ineens aan de andere kant van de lijn. Niall hoorde een doffe klap, hij wist niet of het de telefoon was die viel of het meisje…
“What.. what’s going on there? Is the girl OK?” Niall keek bezorgd naar Louis.
‘No! She is NOT OK!’ klonk het boos aan de andere kant van de telefoon ‘Who the Fuck is this?! What did you tell Demy?’
“I… her friend, Rose… I told Demy what is going on with her, why she didnt hear from Rose last week” mompelt Niall geschrokken.
‘What? Have you abducted her or something?!’ klonk het weer, de woede in zijn stem was bijna beangstigend. Het klonk zo intimiderend en luid dat zelfs Louis kon horen wat er gezegt werd.
“NO! She is in a hospital in London, she got hit by a car and now she is in a bad coma for a whole week now!” het was Louis die de mobiel uit Niall’s handen griste en in de verdediging schoot.
....
Het gesprek eindigde niet veel beter als hoe het begonnen was, de jongen aan de andere kant van de lijn was echter wel gekalmeerd maar hij kon het niet beseffen dat zijn beste vriendin in een coma lag. Hij had gezegt dat hij en de rest er alles aan gingen doen om naar London te komen en bij Rose te zijn…
Niall, Louis en de andere drie jongens waren nog vaker langs gegaan. Ze hadden veel vrije tijd de week erna en konden dus vaak langs komen. In de dagen dat ze langs waren gekomen hadden ze nooit een ander persoon, op een zuster na, op haar kamer gezien. En dat terwijl de jongens wel dachten dat het meisje vriendinnen had hier...

Twee weken waren inmiddels voorbij, het was avond en haar vader zat weer aan het bed. Dit keer zat hij samen met de blonde Ier. Ze praatten niet veel. Beiden hadden ze één hand van het meisje vast.
“Ze zal een sterke meid zijn” zei een zuster die binnen was gekomen om de monitoren na te kijken. Ze verbrak de ijzige stilte.
“Dat is ze zeker” glimlachte Rose haar vader zwakjes. Hij hoopte dat hij gelijk zou hebben…
“Haar leven ligt nu in haar eigen handen, ik weet zeker dat ze aan het vechten is om terug te komen” de vrouw legde een hand op de schouder van John waarna ze hem bemoedigend aan keek.
“Ik hoop het” zuchtte Niall zachtjes
“Als ze dat niet deed, jongeman, dan was haar situatie al lang verslechterd” glimlachte de vrouw naar de blonde Ier “Verbeterd is het niet, maar leven is moeilijk. Doodgaan is makkelijk”