Hoofdstuk 3

(Jazz pov)

We zijn geland in een donker steegje.
"Wat doen we hier nou weer?" Vraag ik haar verveeld.
"We gaan naar de wegisweg. Dat heb ik je toch vertelt?" Vraagt ze met een glimlach.
Geïrriteerd rol ik met mijn ogen. Kan ze echt zo dom zijn? Ik weet ook wel waar we heen gaan, alleen niet waarom we in een donkere steeg staan.
"Kom je nog?" Vraagt Ashling lachend.
Wanneer ik op kijk zie ik dat ze al een paar meter verder op me staat te wachten. Een zucht verlaat mijn mond. Ze is echt oervervelend. Net wanneer ik haar wil zeggen dat ze moet stoppen met lachen, gaat de muur open! Mijn mond valt open. Niet alleen door verbazing van de muur, ook omdat één van de knapste jongens op deze aardbol verscheen.
"Indrukwekkend hé?" Vraagt de jongen aan me.
Ik knik enthousiast, alleen weet hij natuurlijk niet dat hij de persoon is die ik indrukwekkend vind. Een brede grijns verschijnt om mijn lippen.
"Dit is mijn vriend, Andy." Zegt Ashling terwijl ze teder naar hem kijkt.
Zo, die is duidelijk verliefd. Wanneer Andy haar kust kan ik nog net een kreetje binnenhouden. Dit kan niet waar zijn. Ashling en Andy, een koppel. Daar moet ik snel iets aan veranderen. Plots stopt er een blonde jongen hijgend bij ons groepje.
"Sorry dat ik te laat ben. Ik moest nog wat regelen." Zegt de jongen als hij weer op adem is.
"Geen probleem Draco. We zijn hier nog niet zo heel lang." Antwoordt Ashling met een vriendelijke glimlach op hem.
De blik tussen hen twee is ook speciaal, daar kan ik wat mee.
"Hallo, ik ben Jazz." Stel ik mezelf aan hem voor.
Met zijn alle wandelen we naar Olivander om mijn toverstaf te kopen. Het is een kleine oude en vooral gekke man. Uiteindelijk blijkt mijn toverstok van treurwilg met een kern van griffioen veer. Olivander vertelde me dat de treurwilgen staf enkel iemand kiest die een lange weg heeft af te leggen en iemand kiest die onzeker is.
Wat een dwaas, ik ben namelijk alles behalve onzeker.

Melding: jeej, hier is een hoofdstuk xd