Jursena - 12

“We zullen ons best doen, Lizzie”, zei Yue zacht. Ze besefte waarschijnlijk het best van iedereen hoeveel moeite ik hiermee had. “Echt waar. Maar we kunnen niets beloven.”
“Oké”, zei ik zacht.

“Wij gaan slapen”, zei mijn vader. “Het spijt ons dat het geen leuke thuiskomst is, Lizzie, en dat je sneller moest terugkomen dan gepland, maar…”
“Geeft niet”, zei ik zacht. “Keylina heeft me nodig, dan hoor ik hier te zijn. Trouwens, ik heb beloofd dat ik altijd zou proberen zijn waar ik het meeste nodig was.”
“Het is fijn je weer te zien, Lizzie.” Mijn moeder kwam naar me toe en omhelsde me. “Ik kom je over een uur of vier aflossen, goed?”
“Oké mam”, zei ik zacht. “Slaapwel.” Mijn ouders knikten me toe en liepen de kamer uit. Ik zette me in een gemakkelijke zetel en staarde voor me uit.

De volgende ochtend werd ik gewekt door mijn vader. Ik geeuwde en rekte me uit. Lang had ik niet geslapen.
“Keylina heeft je nodig”, zei hij zacht. Ik knikte, stond op en kleedde me aan. Meteen daarna ging ik naar Jursena’s kamer, waar Yle en Katara intussen het helen van Yue en Diana hadden overgenomen.
“Lizzie!” Keylina sprong meteen recht.
“Ik ben er, zusje”, zei ik met een glimlach. “Maak je geen zorgen, ik ben er voor je.”
“Het gaat nog steeds niet beter met mam”, zei Keylina zacht.
“Misschien heeft het gewoon tijd nodig”, zei ik voorzichtig. Ik keek even naar Yle en Katara, maar ik wist dat ze nu niets zouden zeggen. Niemand van de waterstam zou Keylina zeggen dat het beter ging als het niet zo was, ze zouden niet liegen. Maar ook niemand zou haar zeggen dat het écht niet goed ging zolang het nog niet zeker was dat het hopeloos was.

Ik bleef de hele voormiddag bij Keylina en Jursena zitten. Mijn ouders kwamen regelmatig even binnen, maar bleven niet de hele tijd. Ook Rin kwam een keer kijken hoe het was, maar noch Yle, noch Katara gaf haar veel uitleg, ze zeiden zelf niet veel te weten en zich vooral op de kennis van hun moeders te beraden. Ik vroeg me af hoeveel ze precies wisten, maar ik durfde zelf ook niet verder te vragen, bang dat hun antwoord Keylina te erg van streek zou maken.