Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 131

Na jullie ijsje gingen jullie terug met de fiets naar jou huis. Annelies zou bij jullie blijven eten. Zo kon ze meteen ook het goede nieuws aan Bill vertellen. Jullie zaten in de tuin wat te lezen. Jij: “Ik denk dat ik zo ga beginnen met koken, de jongens zullen over een halfuurtje wel thuis zijn.” Annelies: “Ik help wel.” Jij: “Oké.” Annelies: “Wanneer gaan we het de jongens zeggen?” Jij: “Na het eten?” Annelies: “Klinkt goed.” Jullie begonnen samen de groenten te kuisen en snijden. Annelies had haar Iphone op de boxen aangesloten waardoor jullie wat muziek hoorden. Terwijl waren jullie al lachend aan het koken. Je verschoot van een deur die dichtsloeg en ook Annelies was zo te zien geschrokken. Jij: “Al een geluk dat ik geen pot vast had, of die lag nu kapot op de grond.” Annelies knikte. Je stond met je rug toe naar de keukendeur en zag dus niet dat Tom de keuken was binnengekomen. Je voelde opeens twee handen jou ogen afschermen. Jij: “Tom!” Tom: “Damn, hoe wist je dat?” Hij haalde zijn handen van voor je ogen weg en je draaide je om naar hem. Jij: “Ik ben gewoon goed.” Tom zuchtte en lachte daarna. Tom: “En wat hebben de dames vandaag gedaan?” Op dat moment kwam Bill binnenstormen. Bill: “Jullie!” Jij: “Wij!” Bill: “Jullie zijn ijs gaan eten zonder mij!” Jij: “Tja jij moest werken.” Bill sloeg als een klein kind zijn armen over elkaar waardoor je moest lachen. Annelies gaf hem om te troosten een kus op zijn wang waarna hij terug een glimlach op zijn gezicht kreeg. Wat waren die twee toch schattig. Ook Gustav en Georg kwamen de keuken binnen. Georg: “Je had hem eens moeten horen zeuren in de auto dat hij ook een ijsje wou.” Bill: “Niet waar.” Gustav: “Wel waar.” Tom: “Dat kan je niet ontkennen.” Bill: “Pff.” Je schudde je hoofd en ging daarna naar het fornuis toe waar de spaghetti op het vuur stond. Jij: “Dekken jullie de tafel maar want het eten is zo klaar.” Bill: “Wat eten we?” Jij: “Spaghetti.” Bill: “Jeey!” Wat een klein kind ook maar dat maakte het juist grappiger. De jongens dekte de tafel samen. Iets wat ook nieuw was, meestal was het een gevecht om wie het niet moest doen. Je zette daarna de potten op de tafel. Jij: “Tadaa, spaghetti door de geweldige kokkinnen Annelies en le moi.” Iedereen schepte zijn eten op en begon daarna rustig te eten. Voor eventjes was het stil. Na het eten ruimden jullie af. De jongens waren weer eens enthousiast aan het vertellen over hun studiodag. Toen het na een tijdje eindelijk stil was, deed je teken naar Annelies. Jullie stonden recht en gingen naar de gang toe waar jullie tassen stonden. Jullie haalden jullie voorlopig bewijsje eruit en liepen daarna terug de keuken binnen alsof er niks was. Tom: “Wat hebben jullie daar?” Annelies: “Oh dat?” Jij: “Oh dat is gewoon ons bewijs van ons theoretisch rijbewijs.” Meteen stond Tom recht. Tom: “Echt?” Jij: “Nee van plastiek, tuurlijk echt.” Meteen riepen de jongens gefeliciteerd en nam Tom jou in je armen. Ook Bill gaf Annelies een dikke knuffel.