1St Day

~Ongelooflijk.. mijn eerste dag en dus ook mijn allereerste normale dag...
nog nooit heb ik me zo fijn gevoeld en kan ik voor het eerst echt mensen ontmoeten en een nieuwe start maken. ~

'Shayne schiet op!' rennend loop ik over de straten en volg ik mijn nieuwe ouders.
Mevrouw van Linde kijkt dwingend naar me dat ik naar binnen moet gaan. Dus rustig liep ik naar binnen en ik zag op een bord:'MeanderCollege'
~wat spannend...~ dacht ik.

'Welkom Shayne dit is je nieuwe klas en hopelijk zal U het leuk vinden.' alle leerlingen keken me aan en opeens kreeg ik weer een paniekaanval wat er de vorige keer ook gebeurde op mijn oude school.. ~oh nee, niet nu!~

Direct kwam een meisje naar me toe met Bruine ogen en Lichtbruin haar met aan de onderkant blond, ze heet Kim. 'Hè trut, je kan het hier wel vergeten.'
langzaam drong het tot me door dat, dat mijn eerste vijand was en keek be-angstigend om me heen of Dani er nog was, maar gelukkig zag ik geen schaduw.

toen het eindelijk pauze was pakte ik mijn mobiel en zag alle berichtjes een voor een.. huilend legde ik mijn mobiel naast me. ~Oh, ik mis je zo Christian..~ ik pakte een foto van Christian en een aansteker. langzaam klikte ik de aansteker aan voor de foto en was de foto al half weg.
Christian is en blijft voor altijd weg en ik kan niet voor altijd treuren.

'Geef eens hier die foto!' klonk het achter me en de foto werd hardhandig ut mijn handen getrokken. 'NEE!' riep ik boos en langzaam werden mijn groene ogen rood. ~nee niet alweer.. niet alweer..~ 'Rustig trut ik kijk alleen wie het is. och, is dat je oude vriendje? wat rot dat het uit is want je huild toch zo? ik neem niet aan dat jij het uitmaakte.' ik pakte de foto terug en zei zonder Kim aan te kijken: ' Hij is dood...'

Opeens werd ik weer wakke en zag ik dat Kim al weg is. Ik zag haar bij haar klas staan en ik hoorde het woordje:'Het is zo'n lekkerding en dat wijf heeft hem zeker vermoord met haar klauwen.'

Ik stond op en rende weg, ik weet niet waar ik naar toe moet maar het moet ver bij deze school weg zijn...
toen ik eindelijk bij een wijk stopte en zag dat het verlaten was klim ik op een huis en tel tot 10..

1..2..3..4..5..6..7 'STOP!' en iemand pakt me ineens naast me beet.
ik keek recht in Lichtblauwe ogen en schrok zo erg dat ik wegrende. maar toen ik een hek wou afklimmen pakte hij me weer beet en omhelsde me...