Hogwarts, here i come

Het was zover, vandaag was de dag waarop mijn hele leven ging veranderen. Vandaag moet ik afscheid nemen van de normale wereld. Vandaag moet ik van mijn ouders waar ik zo veel van houdt afscheid nemen en van Lily, mijn vriendin. Ze weet niet dat ik een heks ben, ik heb haar verteld dat ik naar een internaat ga aan de andere kant van Engeland. Het enigste ik waar ik blij was om afscheid van te nemen was mijn school, ik zou nooit meer de pestkoppen moeten zien of die domme meisjes van mijn klas. Het was 5u 's morgens maar ik kon niet meer slapen. Aan ene kant was ik heel blij en nieuwsgierig maar aan de andere kant was ik ook bang, bang voor alle veranderingen die er zouden gebeuren. Misschien hoor ik toch niet thuis in de toverwereld. Misschien was het allemaal een vergissing en wordt ik terug naar huis gestuurd of nog erger, wordt ik opnieuw gepest.... Ik schudde de gedachten van me af en nam mijn boek dat ik van Oma gekregen had. Het was "Hogwarts, a history" hier stond alles in over de geschiedenis van Hogwarts, het gebouw,de lessen die we zullen krijgen, de slaapkamers en nog het belangrijkste van al de huizen. Er waren 4 huizen in Hogwarts : Gryfindor, Slytherin, Ravenclaw en Hufflepuf. Deze waren gemaakt door oprichters van Hogwarts die elk hun eigen kenmerken hadden. De eerste week had ik heel het boek uitgelezen en daarna heb ik alle kenmerken van elk huis onderzocht. Ik denk dat ik in Ravenclaw zal zitten. Ik ben intelligent en ik hou van boeken... Alhoewel ik ook wel in Gryffondor zou kunnen zitten. Ik ben niet snel bang, ook in het donker ben ik niet bang. Ik vindt het juist leuk, het is rustgevend voor mij. Ik heb gelezen dat er wordt besloten door een hoed in welk huis je zit. Ik snapte niet hoe een hoed kon weten in welk huis je zat maar na mijn bezoek aan Diagon Alley wist ik dat in de toverwereld alles kon. Nadat ik de huizen had onderzocht heb ik de plattegronden bekeken. Er was een enorme eetzaal waar men vertelt over het betoverde plafond dat er uitzag alsof je buiten zat. Er was ook een bib, ziekenzaal, slaapzalen, een binnenplaats en natuurlijk ook nog veel klaslokalen. Ik had ook wat gelezen over veborgen kamers maar er stond niet erg veel in over dit onderwerp. Buiten is er ook een groot quidditch veld. Ik snap het spel nog niet helemaal maar wel in grote lijnen. En ookal had ik me helemaal geconcentreerd op het boek moest ik toch af en toe denken aan de blonde jongen. Stiekem hoopte ik hem nog eens tegen te komen, misschien gaat hij ook wel naar Hogwarts. Ik probeerde me weer te concentreren op het boek. Voor zeker al de 5e keer las ik de 1e zin van het boek "Hogwarts will always be there to welcome you home"
Het was negen uur en iedereen liep druk door elkaar, mijn moeder stak de laatste kleren in mijn koffer, mijn vader zorgde dat alle koffers in de auto geraakte en ik hield me bezig met Crup, ik voederde hem stukjes vlees en aaide zijn bruine veren. "Crup, er staat ons een groot avontuur te wachten" mompelde ik toen mijn moeder zei dat het tijd was om te vertrekken.


We kwamen aan in het station van London. Ik zag Oma staan en liep naar haar toe. Al mijn gerief stond op een grote kar die ik vooruitduwde. "Oma" riep ik "Dag Klein heksje" ik lachte en gaf haar een knuffel. "Rose" zei men moeder, ze gaven elkaar een knuffel en praatten nog wat. Ik luisterde ongeduldig naar hun gesprek, het was kwart voor elf en ik wou echt niet te laat komen. Eindelijk hadden ze gedaan en Oma bukte haar en gaf me een treinticket "9 3\4" las ik. "Oma dat bestaat toch niet?" "Ik zal het wel straks wel uitleggen, neem eerst afscheid van je ouders" Ik knikte en liep naar mijn vader "Ik ga je missen kleine meid, wees voorzichtig"hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en liet me los. Ik gaf mijn moeder ook een knuffel en samen met Oma liep ik verder, toen ik me nog eens omdraaide zag ik een traan bij mijn moeder. Ik keek rap weg omdat ik zelf niet wou beginnen wenen. Ik zag een ander groepje van mensen die dezelfde kar als mij hadden en ook een uilen. Oma liep naar hen toe en ik volgde. Ze begon te praten tegen een roste vrouw, ze had 3 zoons En 1 dochter. De tweeling leek ouder dan mij en het meisje jonger. De laatste leek evenoud Als mij. Ze waren allemaal rost en zagen er vriendelijk uit. "En wat is jouw naam lieverd" de vrouw keek me aan "Liv" zei ik. Ze legde uit hoe we aan het perron geraakten. We moesten door de muur lopen?! Ik werd helemaal bleek van schrik. "Hoe kan ik nu door een muur lopen?" Vroeg ik bang. "Maak je geen zorgen, voor Ron is het ook de eerste keer" ze wees naar de jongen die er evenoud als mij uitzag. Hij glimlachte naar mij en ik deed hetzelfde terug.toen we juist gingen vertrekken kwam er een jongen met zwart haar naar ons. Hij was niet zo groot en droeg een ronde bril, hij was duidelijk verdwaald maar molly (de mama van de rosse familie) riep hem bij ons en vroeg of hij ook naar 9/3\4 moest. Hij knikte en ze legde hem hetzelfde uit. Ondertussen nam ik afscheid van mijn oma.



We liepen allemaal samen door de muur, ik met mijn ogen dicht en toen ik ze weer opendeed zag ik een druk perron en een trein die er heel oud uitzag. We stapten direct op en ik volgde de 2 jongens die ik net had leren kennen, hopend dat ik misschien vrienden zou kunnen worden. We gingen in een wagon zitten en voor een moment was het stil. "Ik ben Liv" zei ik. "Ik ben Ron" zei de roste jongen. "Ik ben Harry" "Wacht ben je de Harry potter" vroeg Ron. Harry knikte en Ron zijn ogen vergrootten. "Kennen jullie elkaar ?" vroeg ik. Ron keek me ongelovig aan. "Ben je soms geboren in een mugglefamilie want iedereen in de toverwereld kent Harry potter" ik zag Harry blozen en ik voelde mij dom dat ik niet wist wie hij was. Voor Ron nog iets verder kon vertellen kwam er een meisje met bruin froezelhaar binnen. "Heeft er iemand een pad gezien?" we mompelden allemaal van nee en ze zuchtte. Ze stelde zichzelf voor als Hermione en ging naast Ron zitten. Ook Hermione's ogen werden groter toen ze hoorde dat de jongen met het zwarte haar Harry Potter was. Ron vertelde mij het verhaal en ik luisterde aandachtig toen hij vertelde over "You know who" en over Harry's ouders. "Hij is degene die overleefde : "The boy who lived" en hij heeft normaal gezien alleen een litteken" ik keek naar Harry die het haar dat voor zijn voorhoofd lag wegveegde. Een litteken dat eruitzag als een bliksemschicht versierde zijn voorhoofd. Ik voelde medelijden voor Harry, hij was zijn ouders verloren en leefde nu bij zijn tante en nonkel waar hij helemaal niet goed overeen mee kwam.We praatten nog een beetje over Hogwarts en ik zag veel gelijkenissen tussen mij en Hermione, beide hielden we van boeken en zij had ook "Hogwarts, a history" gelezen. "Liv, ben jij in de mugglewereld geboren?" vroeg Harry. "Ja, ik ben geadopteerd en wist niet dat ik een heks was totdat ik een brief kreeg van Hogwarts" ik kwam erachter dat Harry en Hermione ook zoals mij in de mugglewereld waren geboren. "Ik ben een pureblood. In mijn familie is iedereen heks of tovenaar" ze Ron. Hij vertelde dat hij van zijn 2 broers al enkele spreuken had geleerd en dat hij al eens samen met zijn broer op een bezem had gevlogen."We moeten ons omkleden we zijn bijna in Hogwarts" ik keek naar buiten en zag dat het al donker was. Samen met Hermione liep ik uit de wagon naar een plaats waar we ons konden omkleden. In de gang zag ik iemand waardoor ik naar adem snakte, het was de jongen, de jongen die ik in Diagon Alley had gezien. Deze keer liep hij er niet met zijn ouders maar met 2 andere jongens. Ik tikte op Hermione's schouder "Weet jij wie die jongen met het wit haar is" fluisterde ik in haar oor waardoor haar dik haar bijna in mijn mond zat. Ze bekeek de jongen en ze knikte "Ik weet zijn naam niet maar ik weet dat hij van de Malfoy familie is, ik zie het aan zijn uiterlijke kenmerken. De Malfoy's zijn een van de oudste pureblood familie's in de toverwereld. Ze zijn heel rijk en worden door velen gerespecteerd maar sommigen zeggen dat ze volgelingen waren van "You know who". Waarom vroeg je wie hij was?" ze keek me vragend aan. "Ik had hem in Diagon Alley gezien met zijn vader en moeder" zei ik. Ik staarde nog even naar de jongen maar Hermione trok me mee naar een kleedkamer waar ik mijn gloednieuwe uniform aandeed, nu stond er nog geen huiskleur en symbool op omdat we nog niet gesorteerd waren. Nadat we klaar waren gingen we terug naar onze wagon waar Harry en Ron met 100'en snoepjes zaten. Ik lachte wanneer Harry en Ron ons bekogelden. Hermione keek hen afkeurend aan en zette haar zover mogelijk van Ron met een boek. Ik nam een snoepje en moest bijna overgeven. "Bleh, wat is dat" zei ik verbijsterd. Ron begon te lachen "Dat zijn snoepjes die ze in alle smaken maken die je maar kunt verzinnen, ik had ooit eentje met de smaak van snot" niet veel later stopte de trein en stapten we uit.


Met een bootje werden we naar het Kasteel gebracht. Het was reusachtig. Toen we eindelijk binnen waren werden we door brede stenen gangen geleid, ik wist niet hoe ik hier ooit mijn weg zou vinden, het leek wel een doolhof en elke gang zag er hetzelfde uit : oud en enkel verlicht door fakkels. We stopten op stenen trappen voor een grote deur. Van voor stond een volwassen heks die al helemaal gerimpeld was, ze droeg groene kleren en ook een groene hoed; "Hallo iedereen, ik ben professor professor Mcgonagall, jullie zullen meteen worden gesorteerd in de 4 huizen. Daarna staat er een groot feestmaal klaar. Excuseer me even, ik ga even kijken of alles klaar staat. Iedereen blijft staan waar hij nu staat" bij de laatste zin keek ze ons streng aan. "In welk huis denken jullie dat jullie gaan zitten?" vroeg ik. Ron haalde zijn schouders op "Bijna iedereen van mijn familie zat al bij gryffindor dus hopelijk ik ook. Ik wil zeker niet in Slytherin zitten, daar hebben alle tovenaars gezeten die slecht zijn geworden" "Daar wil ik ook zeker niet bijzitten" mompelde Harry. Hermione wou juist iets zeggen maar ze werd onderbroken door een jongensstem. "Dus het is waar, Harry Potter is naar Hogwarts gekomen" het was de blonde jongen !! Hij kwam voor ons staan met een glimlach. "Ik ben Draco Malfoy" Ron proestte en kreeg een vuile blik van Draco. "En jij bent een weasley zeker, ros en tweedehands. Ik zou geen vrienden willen worden met een wezel Harry" ik voelde woede opborrelen, Hij beledigde mijn vriend en ik moest me inhouden om hem niet te slaan.Ik zag ook dat Harry hem een afkeurende blik gaf "Laat hem met rust" zei ik boos. "En wie ben jij" hij gaf me een glimlach, ik weet niet of hij spottend was of niet. "Liv" zei ik kort. "Mooie naam, hopelijk zit je net zoals mij in Slytherin." zei hij, ik keek hem boos aan maar voor ik nog iets kon zeggen richtte hij zich terug tot Harry. "Hetzelfde voor jou Harry Potter, ik denk dat wij goede vrienden zouden zijn" hij stak zijn hand uit. Harry keek er even naar maar schudde zijn hoofd "Daar denk ik toch anders over" Malfoy zijn gezicht veranderde in een donderwolk en ik was blij dat Harry zo gereageerd had.Professor Mcgonagall kwam terug en we mochten de eetzaal binnen. Ik voelde de adrealine door mijn lichaam stromen. Alle andere studenten van de andere jaren zaten al aan lange houten tafels, voor elk huis één.Ze keken ons allemaal aan, waarschijnlijk aan het kijken wie van ons in welk huis zou zitten. Vanachter stond er 1 grote tafel waar alle leerkrachten zaten. Voor de tafel stond een kruk met een oude versleten hoed op. We verzamelden allemaal rond de kruk. "Kom naar voren als ik je naam roep" De professor ontrolde een stuk perkament met al de namen op van de eerstejaars. Ik was zo bang en kuiste mijn zweethanden af aan mijn kleren. Verschillende eerstejaars die even bang als mij keken liepen naar voor toen ze hun naam hoorden. De hoed werd op hun hoofd gezet en na een paar minuten riep de hoed de naam van het huis waar ze in zaten. "Draco Malfoy" ik keek op toen ik deze naam hoorde en zag Malfoy met heel veel zelfvertrouwen op de kruk gaan zitten, de hoed had zijn hoofd nog maar amper geraakt en hij riep al Slyhterin. Met een grote glimlach liep hij naar de tafel van zijn nieuwe huis. Hermione ging als 1e van ons 4, ze zat in Gryffindor en ze was duidelijk heel blij, dan ging Ron en zoals te verwachten zat hij net zoals al zijn andere familieleden in Gryffindor. Dan was het Harry's beurt en ik zag dat hij ook heel erg nerveus was, het duurde veel langer dan bij alle anderen tot nu toe, iedereen keek gespannen toe. "GRYFFINDOR" riep de hoed luid en duidelijk en met een grote glimlach liep hij naar Ron en Hermione. Er stonden niet meer zoveel leerlingen en toen werd mijn naam geroepen. Ik ging op de kruk zitten en tot mijn grote verbazing sprak de hoed tegen mij. "Hmm, je bent duidelijk een slimme heks, je zou het heel goed doen in Ravenclaw" moest ik Harry, Ron en Hermione niet gekend hebben zou ik er blij mee geweest zijn om in Ravenclaw te zitten maar nu wou ik het liefst van al in Gryffindor zitten, ik kruiste mijn vingers. "Maar ik zie ook dat je moedig bent en het opneemt voor anderen" ik beet zo hard op Mijn lip dat ik bloed proefde. Ik zag de hoopvolle gezichten van mijn vrienden En op dat moment hoorde ik de hoed luidop "GRYFFINDOR " roepen. Nog nooit was ik zo opgelucht geweest. Ik was zo blij dat ik in hetzelfde huis als mijn vrienden zou zitten. Ik liep snel naar de lange houten tafel terwijl iedereen van Gryffindor klapte. Ik ging naast Ron zitten en hij stak zijn duim op naar mij. Ik weet niet wat het was, maar op dit moment voelde ik me hier thuis, Gryffindor was mijn nieuwe familie. Toen iedereen gesorteerd was werd de zaal stil en een oude man met een lange witte baard kwam naar voren. "Dat is Dumbledore" fluisterde Hermione. Ik herkende de naam uit het boek, hij was het hoofd van deze school en één van de machtigste tovenaars ter wereld. "Welkom op Hogwarts" zijn stem was zo zacht maar toch krachtig en hij keek naar de grote zaal met honderden kinderen met een lieve glimlach. Hij vertelde ons nog wat over Hogwarts en over het nieuwe schooljaar. "En nu is het tijd voor het feestmaal" hij knipte met zijn vingers en voor mij verscheen er op tafel grote schotels vol met eten. Vlees, groenten maar vooral veel zoet : pudding, snoep, taart.... Alles wat je maar kon bedenken. Ik keek naar mijn vrienden die gretig begonnen te eten. "Ik kijk al uit naar de lessen" zei ik toen ik een taartje met frambozen pakte. Hermione knikte "Ik ook" "Ik hoop dat we de weg zullen vinden naar onze klaslokalen" zei Ron met zijn mond vol eten. Harry lachte "Ik ben echt blij dat ik jullie heb leren kennen" ik glimlachte, eindelijk had ik echte vrienden. Die dezelfde interesses hadden als mij en me begrijpten. Oma en die man van het café hadden gelijk : Ik zou het hier heel fijn vinden op Hogwarts!!