Dead water

Ik sta in een prachtige rozentuin. De rozentuin ruikt zoet en fris. Een geur die ik geweldig vind. Ik wil verder lopen maar op dat moment bedacht ik me " was ik niet in mijn slaapkamer net? Hoe kan ik zo snel uit mijn kamer naar de rozentuin komen zonder de trap te gebruiken? Het is waarschijnlijk weer een droom. Jammer "zucht ik want dit is wel een leuke droom. "De rozentuin ziet er gewoon magisch uit." Teleurgesteld loop ik verder de rozentuin in. Ik hoor een zachte en bekende stem bij het witte theehuisje. Wanneer ik er naar toe loop zie ik Luca bij het theehuisje staan. "Luca wat door jij hier?" Luca negeert mijn vraag en hij pakt mijn pols vast. Hij trekt mij naar zich toe. Ik sta tegen Luca aan gedrukt. Ik ruik zijn adem vanaf de afstand waar ik sta. Zijn adem ruikt fris net zoals de rozen tuin. Luca kijkt naar mij met zijn Karamel achtige ogen. Ik smelt bijna van binnen op de manier hoe hij naar mij kijkt. Ik probeer mijn gevoelens te onder drukken maar op dat moment zoent Luca mij. Zijn lippen zijn zacht. Ik kan niet stoppen. Dat wil ik niet. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Ik raak erdoor in de war. "Misschien is dit toch geen droom?" Opeens hoor ik de stem van violet mijn naam roepen. "Skyler help!!" Ik duw Luca van mij af. Hij kijkt mij verward en teleurgesteld aan. "Geheimen zijn hier dodelijk" zegt hij met zijn graf stem. Ik heb geen tijd om naar hem te luisteren. Ik ren de rozentuin uit en kom uit in het donkere bos. Ik krijg een raar gevoel in mijn buik en een stemmetje in mijn hoofd die zegt "ren weg!!! Het is hier gevaarlijk." Natuurlijk luister ik er weer niet naar en ren naar violet toe die gekronkeld op de grond ligt. " Violet wakker worden " smeek ik. "Alsjeblieft laat me niet alleen. Niet alweer." Violet kijkt me aan. Ik deins achter uit. "Nee!! "schreeuw ik. "Nee!!!" ik begin te huilen en ik word bang. 'Waar ben ik??" vraagt violet. "Ik heb zo'n honger Skyler." Ik weet dat vluchten geen zin heeft en dus blijf op mijn plek staan. Violet kijkt met haar rode ogen naar mij. Haar tanden zijn vlijmscherp. Violet komt naar mij toe en pakt mijn pols vast. "Alsjeblieft violet doe het nou niet! We zijn beste vriendinnen. Maar ik heb zo'n honger." Violet kwijlt boven mijn arm. Ze wilt net een hap nemen maar op dat moment schijnt de zon boven de bomen in mijn gezicht. Violet verbrand haar huid. Haar vlees begint te roken. Ze schreeuwt het uit. Het is vreselijk om aan te horen. Violet rent met een snelheid die ik niet kan zien verder het donkere bos in. Ik zit huilend op de grond. Er zit een grote cirkel die in het zand is getekend om mij heen. Ik sta op en veeg het zand van mij broek af. Ik wil net uit de cirkel stappen maar het lijntje van de cirkel is geen lijntje meer. De cirkel is van vuur en ik kan er niet uit. Ik word erg wanhopig en paniekerig. Door het vuur heen zie ik een schaduw van een meisje die een teddy vasthoud. Ik begin te trillen. Is dit mijn einde??