New car!

'Mila!' riep je vader de volgende ochtend. Geïrriteerd deed je je sloffen en je badjas aan. Je stormde de trap af en ging met een slaperig gezicht aan tafel zitten. 'Ik heb een verassing voor je.' zei je vader. 'Geweldig.' mompelde je sarcastisch. 'Kom maar mee!' je slofte achter je vader aan naar buiten. Er stond een rode porsche. Je gilde het uit. 'Fantastisch pap! Echt geweldig!' je kon haast niks meer zeggen. Je vader gaf je de sleutels en je stormde naar je kamer en deed je mooiste kleren aan. Na het ontbijt was het al bijna tijd en je pakte je tas en je jas, voor alle zekerheid, en je sprong in de auto. Alles rook nieuw en het zag er fantastisch uit. Elke voorbijganger keek anders. Sommige keken verbaast en andere woedend, omdat je ze voorbij scheurde. Je reed het schoolplein op en iedereen staarde je aan. Je zette de motor uit. Je pakte een spiegeltje en bewerkte je make-up. Toen je klaar was stapte je uit. Je zette je auto op slot en liep het school in, nog steeds door iedereen naar gestaard worden. Je kreeg je rooster en wat papiertjes die je aan elke leraar moest laten zien, je moest ze ook aan de eind van de dag inleveren. Je had eerst Geschiedenis, o fijn. Je liep naar het lokaal. Het zag er doorsaai uit. Allemaal witte muren met alleen maar posters eraan van de oude wereldkaart en van oorlog. De leraar zelf zag er ook saai uit. Hij was kaal en had een rond brilletje op zijn neus. Zijn tanden waren geel en hij had een snor. Je liep naar hem toe en gaf een briefje. 'Oké, je kunt daar gaan zitten.' zei de leraar. Je liep naar de aangewezen plek. De les was zo saai dat je haast in slaap kon vallen. Iemand was dat ook werkelijk van plan want hij zat naast je met zijn hoofd op de tafel en zijn ogen gesloten. Je grinnikte in jezelf. Na een poosje begon hij luidruchtig te snurken. De leraar was even uit het veld geslagen maar trok later een woedende gezicht. Je was niet van plan hem wakker te maken want dit was veel leuker. De hele klas lag dubbel dus jij deed ook maar mee. Je voelde je niet bepaald op je gemak. Alsof iemand je bekeek. Je draaide je om en bekeek de klas maar niemand keek je aan. Je begon je steeds ongemakkelijker te voelen en liep op gegeven moment toch maar naar de leraar. 'Mag ik even naar de wc?' fluisterde je zodat niemand het hoorde. 'Tuurlijk.' zei de leraar die probeerde degene die naast je zat wakker te maken. Je liep het klas uit naar de wc's. Je liep een hokje in en deed een bril omlaag. Je ging erop zitten en dacht na. Iemand staarde je aan maar je wist niet wie. Je had je daar niet welkom gevoeld. Waarom is het leven toch zo ingewikkeld. De bel ging en je haastte je naar Engels. Je gaf de leraar een briefje. 'Je kunt daar gaan zitten. Ik heet trouwens meneer Mason.' stelde hij zich voor. 'Mila Geller.' zei je en je liep naar het aangewezen plek. Nu zat je naast een meisje met een vrolijk gezicht. Ze had kort, zwart haar. 'Mila Geller.' stelde je je voor. 'Alice Cullen.' zei ze met een glimlach. 'Ben je nieuw hier?' vroeg ze. 'Ja. Dit is mijn eerste schooldag.' zei je. 'Waar kom je dan weg?' 'Phoenix. Ik moet wel wennen aan al het regen hier.' grinnikte je. 'Kan ik me voorstellen.' zei Alice. Mr Mason keek jullie waarschuwend aan en je kaapte het gesprek af. Alice leek je een aardig maar mysterieus meisje, alsof ze een geheim had. Nouja, misschien keek je teveel films.