- XIII.

"Heb je vanmiddag iets te doen?"
Vragend keek Grace Calum aan. Dit was haar eerste schooldag en tevens pas de tweede dag dat ze Calum 'kende' en hij vroeg haar nu al mee uit?
"Ik wil je graag de stad laten zien," verklaarde hij.
Grace's mond vormde een 'o' vorm en ze voelde haar wangen een tint donkerder kleuren. "Wat lief van je, ik heb vanmiddag inderdaad niet echt iets te doen, nee. Dus het lijkt me leuk," glimlachte ze.
Calum glimlachte terug. "Dan is dat afgesproken. Hoe laat ben je vrij?"
"Na het zevende uur."
"Oké, dan wacht ik je na het zevende uur op." Calum stond op en hing zijn rugtas over zijn schouder. "Dan zie ik je na het zevende uur," glimlachte hij. Hij was het zesde uur al vrij, maar het maakte hem vrij weinig uit. Hij was al lang blij dat hij vanmiddag wat te doen had.
"Ja," glimlachte Grace zacht terwijl ook zij haar handtas aan haar arm hing, "tot vanmiddag."
Calum glimlachte scheef waarna hij zich omdraaide en wegliep naar het volgende lokaal waar hij les zou hebben.

Met een lichte zucht van verveling zette Calum zich neer bij een tafeltje achterin de hoek van de kantine en keek wat verveeld om zich heen. Hij zou nu een uur moeten wachten tot ook Grace vrij was. Op twee andere leerlingen na, was Calum de enige in de kantine. Af en toe liep de conciërge langs en begroette hem vriendelijk waarna de man naar buiten liep om - wist Calum veel - wat te doen. Calum trok zijn mobiel uit zijn broekzak en zijn oortjes uit het voorvakje van zijn tas, plugde deze in zijn mobiel en zocht een afspeellijst om naar te luisteren. Hij sloot kort zijn ogen en voor hij het wist was hij in een lichte slaap gedommeld.

Het harde geluid van de schoolbel die door zijn oordoppen zijn oren in drong wekte hem ruig. Verdwaasd keek Calum om zich heen. Was hij nu echt op school in slaap gevallen? Stommeling dat hij was. Het duurde even, maar toen schoot de afspraak met Grace hem te binnen. Grace! Vlug trok hij zijn oordoppen uit zijn oren, propte deze terug in het voorvakje van zijn rugtas en stond toen vlug op om een lichte sprint te trekken naar Grace haar kluisje. Een opgeluchte zucht verliet zijn lippen toen hij haar bij haar kluisje zag staan. Een verwarde frons op haar gezicht deed haar er schattig uitzien, hoewel hij haar stralende, warme glimlach toch wel liever zag. Zachtjes sloop Calum richting Grace haar kluisje. Zodra ze haar vestje uit haar kluis had gepakt sloeg Calum haar kluisdeur met een klap dicht waardoor hij te zien kreeg hoe Grace lichtjes van hem schrok.
"Hey," glimlachte Calum.
Grace haar ogen straalden al wat minder schrik uit en opgelaten lachte ze naar hem. "Hey. Je liet me schrikken." Ze legde een hand op de plek waar haar hart zat en blies zacht haar adem uit.
"Sorry." Een scheve grijns verscheen op Calum's gezicht. Hij hees zijn rugtas nog wat verder op zijn schouder. "Ready?"
Grace knikte, trok haar vestje aan en liep toen met Calum mee naar de hoofdingang van het schoolgebouw, benieuwd wat hij haar allemaal wilde laten zien.