Garage

We stoppen en een naar gevoel komt binnen. Wat het is weet ik niet, maar goed is het echt niet. Mijn gedachten dwalen af en alles vervaagd. Dan voel ik dat ik op de grond val. Mijn hoofd doet pijn en ik kan niets zien. Ik weet niet of het door die blinddoek komt of dat ik bewusteloos ben. 'Wat is er met haar?' 'Ze is weg gezakt denk ik.' 'Komt ze niet door de grens heen?' 'Blijkbaar wás ze slimmer dan dat ik dacht.' De twee stemmen ken ik, waarvan ken ik die? Alles gaat opzoek naar herinneringen. Opeens heb ik het. Rick en Nick! Sinds wanneer zit Rick hierin? Rick was altijd de nuchtere lieve vriend.

Mijn zicht is nog steeds zwart. Langzaam voel ik dat ik wakker word. mijn voeten staan op de grond en ik sta rechtop. Hoe kan dat nou? Heb ik rechtop geslapen? Mijn hand zitten boven mijn hoofd. Rustig probeer ik mijn handen langs mijn lichaam te laten maar dat lukt niet. Wat is hier nou aan de hand? Er zijn vier mensen in dezelfde kamer als ik ben. De zweer is gespannen, ze wachten op iemand. Op wie kan ik niet horen. Mijn handen worden wat hoger getrokken. Hoe kan dat? Ik voel niks aan mijn handen maar ik kan ze niet bewegen.

Ik hoor een ander binnen komen, iemand die niet weet wat er gaande is voel ik. Wie is dat? Beter niet dat ik iets ervan zeg. 'Hey waarom ben ik nog steeds geblinddoekt!' De blinddoek wordt losgemaakt, dat verbaast mij. Maar al gauw wordt die tegen mijn mond weer vastgemaakt. Lekker dan. Tenminste kan ik nu wat zien. Het is een heel open plek. Het lijkt op een parkeer garage. Voorzichtig kijk ik om me heen. Vier jongens met allemaal een capuchon op. Ik wacht op de persoon die niet in de kamer of beter gezegd ruimte is. 'Wat gebeurt hier', probeer ik naar de persoon te versturen. Kan het lukken? Kan ik sinds ik andermans gedachten kan lezen ook in andermans gedachten zitten? Ik hoop het.

Voorzichtig probeer ik in de persoon zijn gedachten te kijken. Oh nee, allemaal foto's vliegen door mijn hoofd. Wat staat er op die foto's? Het zijn telkens vier jongens en.... En ik en Lucas! 'Lucas hoor je mij?' 'Sandra wat doe je in mijn hoofd?' Tja waarschijnlijk heeft hij het nog niet helemaal, maar door de injectie kan hij mij wel horen. 'Die injectie Lucas. Maar help me alsjeblieft!' 'Waar ben je? Demon heeft je gechipt.' 'Gechipt? nou geen tijd daarvoor. Ik zit in een grote hal.' Zijn gedachten klinken steeds duidelijker, hij is dichterbij.