Demon en Lucas

Even kijk ik of ik dezelfde kleren nog aan heb, ja precies dezelfde kleren. Half slapend maak ik ontbijt. Ik hoor Lucas, hij droomt waarschijnlijk. 'Nee Demon ze is van mij!' Tja zo ken ik hem. Demon hoor ik ook. 'Lucas snap het dan, jullie zijn beide singel.' Het lijkt alsof ze beide in dezelfde droom zitten. Dat is raar. 'Demon stop ermee. Je weet dat we beide hetzelfde voor elkaar voelen.' 'Je bedoeld vast Sandra en ík.' Het is heel verwarrend. Demon en Lucas zijn allebei leuk. Maar het is vreselijk om ze zo te horen ruziën. Het is niet echt Sandra het is niet echt! Ze dromen gewoon, laat het gaan.

Ik kan het niet meer aanhoren en maak Lucas wakker. 'Lucas, waarom schreeuw je zo?' Hij opent zijn ogen en zoent mij gelijk. Snel trek ik me terug. 'Wat heeft dit te betekenen?' Hij omhelst me. 'Laat me los Lucas. Wat doe je nou?!' Hij zoent mij opnieuw. Ik kan me niet uit zijn greep verlossen, hij knelt me vast. 'Ik verlies je nooit meer uit het oog.' Lucas is vast doorgedraaid. Rolf hoor ik niet. Demon is ook wakker geworden. 'Doe normaal Lucas!' Hij houdt mij nog steeds vast. Ik hoor de deur openslaan. Vlug probeer ik te horen via gedachten wie het is.

Lucas zijn gedachten schreeuwen en willen mij. Het is lastig om iemand anders te horen. Iemand rent over de traptreden heen. Wie is dat toch? Ik probeer het te horen maar het lukt niet. 'Fire, wat de hack ben je aan het doen!' Op de een of andere manier weet ik dat deze woorden niet hard op worden gezegd. Ik probeer me om te draaien maar Lucas houdt me erg stevig vast. Een hand wordt op mijn schouder gelegd, het rukt me van Lucas af. Hard val ik op de grond. Mijn lichaam voelt zo zwaar dat ik het niet kan bewegen.

Daar staat Demon, te vechten met Lucas. Shit! Wat moet ik doen, wat kan ik doen. 'ROLF!!!!' Lucas en Demon bevriezen. Wat gebeurd hier nou? Rolf komt de kamer binnen. 'Wat is er Sandra?' Rolf denkt er ook echt aan om het te denken en niet te zeggen. 'Ze vechten Rolf, ze vechten.' Het is even raar om dat te zeggen als het klinkt. Opeens realiseer ik me dat Rolf Demon en Lucas heeft bevroren. 'Hoe deed je dat?' 'Demon, Lucas, jullie willen níét vechten. Jullie willen eten. Jullie eten thuis.' Demon en Lucas staan op en verlaten beiden de kamer. Dwanggedachten? Wat gebeurt hier? Met een schok zit ik rechtop. Het was een droom? Het was een droom! Van opluchting laat ik me achterover vallen. Gerust val ik weer in slaap.