Telepathie

Hij komt achter de deur vandaan. 'Ik wou je laten schrikken. Maar ik praatte niet. Hoe wist je dat ik het was?' Rolf draait zijn hoofd. Vragend kijk ik hem aan. 'Ik had je toch echt horen praten hoor.' Dit is raar, waarom zou hij liegen over zoiets kleins? 'Je bent je echt dingen aan het verbeelden Sandra. Ik zei niks en was muisstil. Niemand anders hier die geluid aan het maken was.' Weer eens iets raars. 'Wat is er toch aan de hand Rolf? Ik hoor de hele tijd al stemmen. Maar niemand blijkt te praten.' Hij fronst, normaal weet Rolf bijna meteen een antwoord op alles. Nu zit hij lang na te denken.

'Weet je nog van die biologie leraar? Die van vorig jaar, hij had jouw toch bijna met iets ingespoten?' Ik knik, dat is waar maar waarom komt hij daar nu ineens mee aanzetten? 'Jij weet zeker dat je er met een schram afkwam en niet iets van binnen hebt gekregen?' 'Hoe bedoel je? Het was toch niet giftig of zo?' 'Het kan bijwerkingen hebben. Ik weet niet waarvoor het was. Maar ik weet wel dat dit misschien een gevolg is van dat spul.' 'Hij zei dat ik een soort menselijk proefkonijn was.' 'Ik heb nog maar één verklaring. Jij bent er toch mee ingespoten, en nu heb je een soort telepathische kracht.'

Telepathische kracht? Klinkt als een fantasie waarmee je als klein kind een superkracht van wilt hebben. 'Hoezo kom ik hier nu pas achter?' 'Misschien moest het nog inwerken en mengen met je genen of zo.' Dat is best raar maar geloofwaardig. 'Ik denk dat ik even naar mijn kamer ga.' 'Tot later, telepather.' Begint hij nu al rijmpjes te verzinnen? Ik loop naar boven, de trap op, en naar mijn kamer. Demon zit ook weer eens in zijn kamer en ziet mij binnen komen.

Zou ik het hem moeten vertellen? Zou ik nog moeten experimenteren over wat ik kan? Misschien is het maar een waanvoorstelling en was het niet eens echt. Dit moet ik maar even geheim houden. Wie weet wat anderen denken, echt wie weet wat ze denken. Zou het leuk zijn anderen soms te chanteren met hun geheimen? Niet dat ik dat zou doen... Wacht eens even! Niemand kan nu een geheim voor mij houden, dus ik zal nu alles weten wat iedereen voor mij achterhoudt. Fantastisch, of tenminste... Wat als ik nou eens iets slechts ontdek dat ik niet zou willen weten? Hoe voorkom ik dat? Demon kijkt mij aan met een glimlach. Ik stel mij open voor alles, en hoor zijn gedachten. 'Daar is ze weer. Wat een leuk shirt heeft ze aan. Zou ik met haar moeten praten?' Even grinnik ik, zo grappig om anderen over je te horen praten terwijl ze denken dat jij hun niet kunt horen.