Foto bij || 36

Luke Robert Hemmings


“Wie was dat?” Michael komt huppelend naast me en kijkt me grijnzend aan. “Ja Lukey? Wie was dat meisje?” kijkt Ashton nu ook nieuwsgierig naar me.
“Een oude vriendin van school.” Antwoord ik licht verlegen, enkel Calum wist van Jade en Louise af. Waarom ik de jongens nooit over der heb verteld? Ik weet het niet. Calum wist het omdat hij net binnen kwam als ik Jade’s vader belde en ik moest het hem vertellen omdat ik in tranen was uitgebarsten. “Jade?” Calum kijkt me vragend aan en ik bekijk hem waarschuwend. “Wie is Jade? Toch niet Dylan’s Jade?” Michael kijkt me geschokt aan. “Nee het was niet Jade en de Jade waar Calum het op heeft is ook niet die van Dylan.” Zeg ik, er nog achter mompelend ‘Jammer genoeg niet.’
Een opgeluchte zucht verlaat mijn lippen als ik Dylan en Jade zie staan en hoop dat voor de jongens nu ook dit hoofdstuk is afgesloten.
“Jade, Dylan!” Calum en Michael beginnen beide te lopen naar de twee voor ons, terwijl ik en Ashton rustig achter wandelen. Ashton neemt nog even mijn arm vast, waardoor ik stop met wandelen. “Als je er ooit over wilt praten, je weet me zijn.” Ashton laat mijn arm los, waardoor we beide terug beginnen te wandelen. “Natuurlijk weet ik je zijn, we gaan samen op tour.” Lach ik, waarna ik doorstap naar Dylan en Jade, die ik beide een knuffel geef.

Ik wandel het vliegtuig door tot op mijn plaats en zet me neer. Meestal zit ik met Ashton en Calum met Michael. “Luke zou ik hier mogen zitten? Ashton en Dylan willen beide wat slapen en Ash zei dat jij nooit slaapt in het vliegtuig?” Jade kijkt me met haar blinkende groene ogen aan en ik knik. “Natuurlijk mag je hier zitten. Kan je ook niet slapen op een vliegtuig?” Jade zet zich twijfelend neer en slikt. “Ik heb eigenlijk nog nooit gevlogen.” Een zucht verlaat haar mond en zacht boort ze haar tanden door haar onderlip. “Rustig, er is niks eng aan en we zullen gewoon heel de tijd praten zodat je niks van het opstijgen merkt.” Verlegen knikt Jade, waarna ik zacht haar hand pak. Haar hand paste perfect in de mijne, dat had ik alleen nog maar met mijn Jade gehad.
“Veel fans zeker op het vliegveld?” Jade keek me vragend aan. Ik zag in haar ogen dat ze nog niet helemaal gerustgesteld was, maar toch echt een gesprek wou voeren. “Ja, maar dat vind ik totaal niet erg. Dankzij hun zitten wij nu op dit vliegtuig, voor het begin van de nieuwe fantastische tour.” Jade knikt en even valt het stil tussen ons. “Wie heeft jullie afgezet?” Jade kijkt me even geschrokken aan en slikt. “Euh- Mijn beste vriendin.” Ik knikt en een korte zucht verlaat mijn lippen. “Ik heb daar juist op de luchthaven ook een oude vriendin terug gezien. Iemand waarmee ik nog op school heb gezeten.” Jade kijkt me geschokt met grote ogen aan, maar dat had ik niet eens door omdat ik terug dacht aan het korte gesprek met Louise.

Ik voel me echt schuldig omdat Luke het nu nog steeds niet weet, maar als ik het sneller laat gaat dan hoe ik het gepland heb, vind ik zelf dat het niet meer zal kloppen. Ik hoop dus dat jullie dat niet erg vinden? Anders mogen jullie dat altijd eerlijk zeggen?
Ook bedankt aan iedereen die zijn abo behoudt, al schrijf ik amper..

Reageer (2)

  • Monks

    Je merkt niets van het opstijgen? HA. Oh god het opstijgen haalt me zelfs uit m'n slaap lmfao.

    Meid, maak je niet druk. Je mag gewoon je tid nemen en je moet de dingen doen die jij beter vindt passen. Ik zal m'n abo nooit verwijderen op dit verhaal, maar Luke is wel een ongelofelijke oelewapper dat hij het nog steeds niet in ziet ahaha :'-)

    9 jaar geleden
  • MeloveEmma

    Doe wat jij in je hoofd hebt, en neem de tijd die je nodig hebt! x

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen