Gekkenhuis

Rustig loop ik door de gang om te kijken waar hij is. Wanneer ik in de woonkamer kom zie ik Lucas, Rolf en Demon om een tafel zitten. Mijn tas valt van mijn schouder af en ik sta verstijfd. Een blij humeur slaat zo om in een boos en verdrietig humeur. Ze zien mij staan. Met tranen in mijn ogen ren ik naar mijn kamer en sluit mijzelf erin op. Beneden hoor ik ze al praten. 'Wat was dat?' 'Is alles goed met haar?' 'Rolf ga jij anders even naar haar toe. jij bent haar broer.' Die jongens verpesten mijn leven!

Alles is kapot. Eerst had ik nog een normaal tienerleven en nu? Nu heb ik een onstabiel leven die de hele tijd veranderd en alles kapot maakt. Ik weet niet eens meer hoe ik mijzelf noem; Fire of Sandra? Dubbele identiteiten en alles loopt door elkaar. Mensen die ik dacht te kunnen vertrouwen blijken mijn vijanden te zijn. Mensen waarvan ik houd verdwijnen opeens. Ik weet niet of die mensen nog terug komen of wanneer als ze dat doen. Snel leg ik een hand tegen mijn hoofd. 'Ben ik doorgedraaid of zo? Lucas is beneden en ik ren als een haas weg.' Gewoon ongelooflijk.

'Sandra? Gaat alles goed?' Dat is Rolf, hij heeft vast naar de andere geluisterd. Stil blijf ik zitten. 'Sandra ik weet dat je daar bent.' De deurklink gaat omlaag. 'Sanny doe de deur nou eens open.' Sanny? Zo noemt hij me nooit, en zo heeft hij mij ook nooit genoemd. Ik sla mijn armen om een kussen heen. Mooi niet dat ik vandaag nog deze kamer verlaat. Minuten gaan voorbij en Rolf heeft besloten gewoon tegen de deur aan te gaan zitten. Ondertussen zie ik Demon in zijn kamer, hij is dus uit dit huis. Lucas zit waarschijnlijk nog beneden, hij mag willen dat ik hem nog aankijk. Mijn plan nu, ik ben helemaal omsingeld. Gewoon blijven zitten en iedereen negeren als ik deze kamer uit móét.