Nessie , nessie , nessie .
Die naam bleef maar in mijn hoofd rondspoken. Ik deed nogal onhandig tijdens het eten. Ik stootte bevoorbeeld de sauskom om. Gelukkig vroeg mijn zus net of kalid ook kwam eten. Hedge deelde mee dat hij pas at als hij klaar was met werken. Dan had iedereen al gedaan met eten natuurlijk. Als het eten op was mochten we gaan. Gon en charm ruimde dan de keuken op. Ik wilde nog praten met nessie maar ze was al weg. Ik vroeg hedge wat ze deed in het landhuis.
Ze is de dienstmeid. Ze heeft geen ouders meer en werkte hier in ruil voor eten en onderdak. Ze sliep op de zolderkamer.
Ik ging naar de mijn kamer steeds denkend aan nessie. Messchien moest ik haar maar eens uitvragen. Heel misschien. Ik ging naar mijn kamer en nam mijn gsm. Deed mijn koptelefoon aan en zette mijn lievelingsnummer op ( living next door to alice). Mijn zus was genoemt naar het nummer. Ik zong de tekst luidkeels mee. Ik kende het door papa en sindsdien heb ik het graag blijven horen. Maar toen zong ik inplaats van alice nessie. Mijn gsm trilde. Ik kijk ernaar.
Er stond : heb je zin om te gaan wandelen in het bos met me x. Het was van alice. Ik schreef terug : tuurlijk ik kom direct.
Ik legde mijn koptelefoon terug in de lade en ging naar beneden. Plots had ik een koude rilling over mijn rug. Ik keek om maar er was niemand. Vreemd. Ik draaide me weer om en ging naar beneden. Alice stond al te wachten. Ze had een rode trui aan en een skinnyjeans.
Ben je klaar vroeg ze.
Ja ik kom eerst nog even een jas aantrekken.
Hij holde naar de kapstok in de hang en trok zijn leren jack aan. Toen hij terug was was alice al lang buiten. Ze glimlachde toen ze me zag.
Wat. Vroeg ze.
Ach niks stel je niet zo aan.
Ze stapte richting het bos. Toen ze aan de rand stonden hoorde ze weer het gehuil van een wolf.
Wat was dat. Vroeg alice.
Waarschijnlijk gewoon een wolf.
Brrrr. Alice bibberde.
Ze stapte het bos in. In het begin was het er licht maar naargelange ze verder het bos in stapte begon het steeds donkerder en donkerder te worden. Er schoot nu en dan een lichtstraal langs de bomen. Er klonk een gekraak. Alice schrok en keek om. En wat ze zag jaagde haar veel schrik aan.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen