3

Nu laat ik jullie slaapkamers zien. Ze gingen verder de gang door. Pas nu besefte Robin dat het tapijt was gemaakt van rode wol. Er stonden links en rechts gezellige lampjes te branden en hier en daar hing een schilderij. Hij zag moeder kijken naar een van de vele schilderijen. Er stond een beeldschone vrouw op met rode haren en ze zat op een stoel bij het schijnen van een kaars.
Is dat Maria Magdalena. Vroeg Catherine ( dat was moeder haar naam). Dat was toch een pro.. .
Ze zag dat de kinderen keken. Hedge draaide zich bruut om.
Magdalena was meer of dat wat jij denkt. Zei hij. Volg mij maar.
Ze stapte verder het huis in. Op het eind van de gang stond een trap die naar boven leidde. Ze gingen de trap op. De gang boven zag er net zo mooi uit als beneden. Er lag het zelfde rode woltapijt.
Kies maar een kamer uit. Zei hedge.
Ik zal beneden de tafels voor jullie dekken.
Robin liep de gang door. De deur van de eerste kamer die hij probeerde was op slot. Dus koos hij voor degene er naast. Hij stapte binnen. Zijn kamer was beeldschoon. Hij had een uitkijk over de zee en een kleine vuurtoren die er stond. Er stond een dubbelbed in de kamer en een grote wandkast. Er lag het zelfde rode tapijt in en het behang had een lapis achtige kleur. Het was schitterend. Robin keek door het raam. Het werd buiten al stilaan donker. Hij had uitzicht op de zee ( waar het dorp dicht bij lag) en zag de zon wegzakken tot aan de horizon. Er werd op de deur geklopt. Het was kalidh.
Hier zijn je bagages. Zij hij met een diepe stem.
Bedankt. Zei Robin. Kalidh liep de gang weer uit. Robin opende de bagage. Er zaten voornamelijk kleren in want hij wilde niet teveel meenemen die hem aan thuis deden denken. Hij miste zijn vrienden. Maar hij wist dat hij er wel nieuwe zou maken. Maar toch het idee dat je met hem opgegroeid bent. Als hij terugdenkt aan die tijd springen de tranen in zijn ogen. Hij begon uit te pakken. Zijn kleren bestonden voornamelijk uit coltruien en jeansbroeken. Iets anders droeg hij niet graag. Nee met deze kleren was hij vertrouwd. Toen hij klaar was lagen er nog de zeldzame dingen in die hij wel had meegenomen. De foto's van hij en Alice, de schelpen van het strand wellsburg en de ketting van oma. Als hij hem zag sprongen de tranen wederom in de ogen. Zijn oma was kort voor ze vertrokken gestorven. Hij weet het nog allemaal zeer goed.