1

Het was een koude regenachtige nacht. Er liep een vrouw met een rode mantel door de straten. Er staken stukken blonde haren naar buiten. Ze rende naar een landhuis. Een ketting bonsde in de ritme van haar lopen op haar borst. Toen ze aan het ijzeren hek kwam keek ze naar links en rechts nam een sleutel uit haar zakken en deed het slot open. Ze stapte naar binnen en deed hem weer op slot. Ze stapte naar een houten voordeur klopte aan. De deur ging open.
Nessie ik verwachte je al. Zei een zware mannenstem.
sorry dat zo laat ben meneer Hedge. Zei Nessie.
Kom binnen.
Nessie volgde de man naar binnen. Ze gingen een kamer binnen waar in het midden een grote kersenhouten tafel stond. Er zaten allemaal mensen omheen. Een oude man van Aziatische afkomst met een gouden draak als ketting daarnaast een vrouw met beeldschone chocoladebruine krullen en knap gezicht met een toverdrankenfles aan haar ketting, daarnaast een lege stoel, daarnaast een man met een dikke wollen mantel aan, aan zijn ketting blonk een zilveren pinguïn met in plaats van de gewone flippers 2 zwanenvleugels. Daarnaast stond een stoel die leek op een troon. Daar zat Hedge in hij had als ketting een zilveren poort van stenen die rechtop stonden. Er zaten nog mensen aan tafel waarvan Nessie de gezichten van niet kon zien maar wel wist wie het waren. Er zat nog een kalende man met grote voeten. Een oude vrouw met lange nagels en een man met manen als dat van een leeuw.Ze keek naar haar eigen ketting. Een gouden waterdino. Een geheugensteuntje aan haar eeuwenoude geheim.
Ga zitten Nessie dan kunnen we beginnen.
Ik heb jullie bijeen geroepen. Begon hij.
Omdat we met een ernstig probleem zitten. Mevrouw denver is zoals jullie allemaal wellicht weten gisteren komen te overlijden. Ze het huis nagelaten aan een gezin met 2 kinderen. Ik wil dat jullie uiterst je best doen om ze zo goed mogelijk te ontvangen. Zei hij met een lach.
Ben ik duidelijk. Zei hedge.
Ja meester. Zei iedereen in koor.
Ok. Ik zie jullie morgen.