De eerste dag

'Hee mam. Heb je weer eem lekker ontbijtje gemaakt?' 'Ja. Ik heb namelijk groot nieuws.' 'Wat dan?' 'Dat zeg ik nog niet. Dat zeg ik pas als iedereen die in dit huis woont, samen is. Ik weet namelijk dat jullie dit nieuws niet voor jullie kunnen houden.' 'Mam, ik ven 14 jaar. Ik kan heus wel een geheim bewaren. Hoezo vertrouw je MIJ niet? Oké, ik snal natuurlijk dat je Jordin niet vertrouwt, maar waarom vertrouw je mij niet? Ik wil dat mijn moeder vertrouwen in mij heeft.' 'Ach lieverd, natuurlijk vertrouw ik je wel. Maar dit is echt heel groot nieuws, en dat wil ik zeggen als iedereen erbij is.' 'Maar hoezo zei je dan dat je ONS niet vertrouwt? Want daar voel ik me op aangesproken.' 'Ach meisje toch, ik vertrouw JOU en Micheal ook wel, maar Jordin en oma niet.' 'Ik weet waarom IK ze niet vertrouw, maar waarom vertrouw JIJ ze niet? Wil je me dat zeggen, of is dat een geheim?' 'Nee dat is helemaal geen geheim. En dat mag je natuurlijk vragen. Kijk Jordin is nog maar 10 jaar. En op zo'n leeftijd ben je best slecht in geheimen bewaren. Als je vader een verrassing voor me had, verklapte jij die altijd toen je nog 10 jaar was. En het gekke is dat je dat ook alleen maar hebt gedaan toen je 10 jaar was. Daarvoor heb je het niet gedaan, en daarna ook niet meer. En oma die is 75. Die loopt achteruit met haar gedachten. Als je haariets vertelt en zegt dat ze het niet mag doorvertellen, dan doet ze dat wel EN haalt ze alles door elkaar. Toen ik zei dat ik verloofd was met Micheal zei ik ook dat dat een geheim was. Alleen zij zei tegen iedereen dat Mark, je "biologische" vader, opwas gestaan uit de dood en mij weer ten huwelijk had gevraagd.' 'Ja, dat was een erg emotioneel moment. Maar je kan nu wel tegen me zeggen wat het grote nieuws is hoor mam.' 'Tja lieverd, dat zou ik met alle liefde willen doen, maar ik kan het niet. Je zal nog even moeten wachten. Micheal is over 1 nachtje weer terug. Morgen zal ik het vertellen.' 'Oké mam...'