Hs 49 - Dit Is Nog Maar Het Begin Van Het Verhaal

(door Silke)
"Goed nieuws?", vraag ik aan de verpleegster. Ze knikt even kort en ik voel hoe er een enorme steen van mijn hart valt. "Hij wordt nu geopereerd, maar hij kan heel goed genezen, de wond is niet te diep. Hij zal wel twee maanden in een rolstoel moeten zitten." Ik glimlach. Ik ben heus niet blij dat Rein in een rolstoel zal moeten zitten, maar alles is beter dan nooit meer genezen. De verpleegster knikt me nog eens toe en gaat dan weg. Ik lach en bel Reins ouders.

(door Sasha)
Enkele dagen later zit ik met Lynn, Chanyeol en Sven buiten. Sven zit veel te dicht bij me, het lijkt wel of hij met me flirt, maar Lynn zegt dat hij dat bij elk meisje doet. Ineens gaat mijn telefoon, wanneer ik op het scherm de naam van de persoon die belt, zie, wil ik de telefoon vlug uitzetten, maar het is te laat. Lynn kijkt over mijn schouder en ziet zijn naam. Logan. Ik wacht zenuwachtig af tot het moment waarop ze me verbaast aankijkt of kwaad op me wordt, maar dat moment komt niet. "Logan?", vraagt ze ,"Is dat je vriendje uit Amerika?" Ik kijk haar even vreemd aan maar realiseer me dan dat ze meneer Comptons voornaam helemaal niet weet. Gelukkig had ik er geen foto bij toegevoegd. "Euh ja, Logan is mijn vriendje uit Amerika", antwoord ik en ik druk op decline. "Hee, moet je niet opnemen?", vraagt Sven verbaasd. Ik schud mijn hoofd, want ik ben nog steeds kwaad op Logan. Ze kijken me raar aan, maar beginnen dan over een ander onderwerp te praten. Ik blijf aan hem denken. Hij wil me echt bereiken. Misschien had hij wel een goede reden om Lynn een lager punt te geven. Ik sta op. "Waar ga je heen?", vraagt Lynn. "Logan bellen", antwoord ik en ik stap van hen weg, naar binnen.

Ik stap Logans kantoortje binnen, en zoals verwacht, vind ik Logan daar. "Hey", zeg ik, maar dan zie ik dat hij niet alleen is. Inge is bij hem. Of ik denk dat dit meisje Inge is. Ik heb haar nog steeds niet ontmoet, maar ze lijkt op de foto die Lynn me had getoond. "Miss Parker!", roept Logan verrast uit ,"Waarmee kan ik je helpen?" Ik kijk hem raar aan, "Sorry, ik kom wel een andere keer terug, ik wist niet dat je bezig was." "Ja, ik geef bijles aan Inge, voor de lessen die ze gemist heeft." Ik knik. "Hoi", mompel ik tegen Inge. "Ben jij Sasha?", vraagt ze. Ik knik. "Ik ben Inge, Lynn heeft me al veel over je verteld." Ik glimlach. "Fijn dat je weer wakker bent." Ze glimlacht terug. "Dan ga ik maar", zeg ik met een donkere blik naar Logan, en ik stap het lokaal uit.

Wanneer ik terug buiten kom, zie ik alleen Lynn en Chanyeol nog zitten. "Waar is Sven?", vraag ik verbaasd. "Bij Claire, ze had hem nodig, om haar haar te stijlen, of zoiets", antwoordt Lynn. "Dat zei ze in het Frans? En jij hebt het verstaan?", vraag ik en ik doe alsof ik geschokt ben. Ze geeft me lachend een por en zegt dan: "Eigenlijk heeft Chanyeol het voor me vertaald." Ik glimlach en ga naast haar zitten. "Luister, Sasha", begint Chanyeol ,"We hebben besloten je dit te vertellen om wat met Rein is gebeurd, en Shailene je zus is." Ik kijk hem verbaasd aan. Wat gaat nu komen? Langzaam vertellen ze me dat Shailene een jongen van 10 vermoord had en nu waarschijnlijk mij of haar wilde aanvallen.
"Je kijkt niet verrast", stelt Lynn vast. Ik schud mijn hoofd, "Ze is mijn zus, L. Ik weet waartoe ze in staat is. Echt, donderdag was niet de eerste keer dat ze me probeerde te vermoorden." Ze kijken me met grote ogen aan ,"Zeker dat ze Rein niet wilde aanvallen?" Ik knik. Rein heeft haar niks gedaan, ik heb haar rol "gestolen".
"Toen we een jaar of negen, waren, waren we nog heel goede vriendinnen. We speelden steeds samen met onze Bratzpoppen en gingen samen rolschaatsen op het plein, vlakbij ons huis. In de zomer, gingen we naar het strand met enkele vriendinnen van school of met onze ouders, en in de winter maakten we vogelkastjes voor de koolmeesjes en keken van achter een struik toe hoe ze het voedsel dat we er in legden opaten. We gingen elke dag samen met de fiets naar school, en we sliepen op dezelfde kamer waar we vele geheimen met elkaar deelden. We hadden zelfs een gezamenlijk dagboek, want er was niks dat zij niet van me mocht weten. Op school was er een pesterige jongen, die steeds mij als slachtoffer wilde. Hij trok aan mijn haar en trapte op mijn tenen. Tot Shailene dat doorhad. Toen ging ze naar hem toe, en alhoewel hij groter was dan haar, stak ze toch een hele tirade op hem af. Daarna durfde hij nooit meer in mijn buurt te komen. Ik voelde me veilig bij mijn zus. In die negende zomervakantie, maakte mijn nonkel een boomhut voor ons in de achtertuin. We waren er superblij mee en richtten hem in als ons clubhuis. We hingen er felroze gordijnen en legden er mijn kostbare tapijt van de Disney Fairies. We hadden er zelfs onze eigen tv. Op een nacht waren mijn ouders niet thuis en Shailene stelde voor in de boomhut te slapen. We speelden er met onze poppen en keken naar een aflevering van Winx Club. Maar Shailene wilde iets volwassener doen, zei ze. Daar keek ik niet vanop want enkele dagen eerder had ze een nieuwe vriendin gevonden: Gina, de dochter van de bakker. Ze was 3 jaar ouder dan ons en was al bezig met heel andere dingen dan wij, in die tijd. Ze had al een vriendje en droeg tonnen make-up, terwijl wij enkel wisten wat liefde was uit de Barbiefilms waarin de prinses op het einde in de armen van de prins valt. Ik kende Gina niet zo goed, ik had haar enkel een keer bij de bakker vluchtig gezien, maar Shailene had haar toen dus echt leren kennen. Eigenlijk liep het al mis, toen Shailene haar ontmoette. De dagen die daarop volgden, praatte ze enkel over hoe geweldig Gina wel niet was, en hoe graag ze zoals haar wou worden. Ik voelde me een beetje uitgesloten en schreef een triest gedicht in ons dagboek. Maar goed, die avond, gingen we dus iets volwassener doen, dus Shailene zette een horrorfilm, die 16+ was op. Ze had de dvd van Gina geleend. Ik gilde het uit van schrik en smeekte haar wel 10 keer de film uit te zetten, maar zij bleef rustig en wilde verder kijken. Uiteindelijk werd ik boos en zei dat ze enkel nog aandacht besteedde aan Gina, en mij niet meer leuk vond. Toen werd zij ook kwaad en riep dat ik gewoon niet volwassen genoeg was en dat ze er niet aan kon doen, dat zij vlugger opgroeide dan ik. Zo ging het wel een tijdje door, tot ze de boomhut uitliep, naar de keuken. Ik was zo stom haar te volgen. "Jij denkt enkel aan jezelf!", riep ze uit ,"Je zou ook blij kunnen zijn dat je zus een echte vriendin heeft ipv altijd met haar zus te moeten spelen!" Toen werd ik nog kwader en schreeuwde dat ze kon oprotten en daarop haalde ze een groot keukenmes uit een kast, en kwam er mee naar me toe, net zoals ze in de film had gezien. Ik begon te huilen en ze lachte boosaardig ,"Gina zou nooit huilen", zei ze alsof ik een misdaad begaan had. Ze deed een uithaal met het mes en ik dacht dat ik ging sterven, maar toen kwamen mijn ouders ineens binnen en Shailene stak het mes weg. Sindsdien hebben we nooit meer samengespeeld. Ze vroeg aan mijn ouders een eigen kamer en kreeg onze logeerkamer, we vertrokken vanaf dat moment op andere ogenblikken naar school, en toen er een nieuwe pestkop op school kwam, nam niemand het voor me op. Op de boomhut groeit nu klimop en onkruid, en op onze spullen ligt een dikke laag stof." Ik slik even om mijn tranen tegen te houden.
Chanyeol kijkt me bang aan ,"Wat zeiden je ouders toen ze thuiskwamen? Straften ze Shailene? Mocht ze niet meer met Gina omgaan?"
Ik schud mijn hoofd ,"Ik heb hen alles verteld, maar ze reageerden nauwelijks, en Gina verhuisde enkele maanden later, haar heb ik daarna nooit meer gezien."