H 7
'Twen, wat dacht je wel niet..' woest keek mijn moeder alweer op de terugweg in haar achteruitkijkspiegel. Ze was nu woest. Toen ik aanbelde en me vertoonde met bruine vlekken op mijn jurk, kon ik het wel schudden.
Haar wangen waren rood gekleurd, haar ogen brandde door een opkomende woede. Alles kropte op en kon zo in een keer uitbarsten en nu in de auto kwam het gesprek.
'Eerst zonder wat te zeggen, vervolgens kom je terug met modder op je kleding,' sprak ze met enkele sis in haar stem. Ik keek uit het raam en gaf er geen aandacht meer aan.
Gelukkig had ik mijn I pod in mijn zak zitten en stopte de dopjes een voor een in mijn oren. Mijn ouders waren stuk voor stuk, niet wetende mensen. Waren ze maar blij met een jongen, maar ze wilde perse een meisje. De rede wist ik nog steeds niet.
'Twen,' sprak een dempende stem vanuit de bijrijders stoel. Ik kijk ze glazig aan en haal een dopje uit mijn oren.
'We hebben je opgegeven voor de miss verkiezingen, omdat we je een kans willen geven om je te laten zien dat een meisje zijn niet zo verkeerd is.'
Het was stil na mijn vader's toespraak. Ik liet mijn ogen zakken naar mijn vieze jurk.
'Eigenlijk is het niet zo verkeerd als jullie zeggen, ik zie nu pas dat ik het wel kan proberen. Ik dacht dat het echt zoon vrouwen ding was, maar nu ik een meisje ben moet ik het proberen,' loog ik zo goed mogelijk.
Mijn vader knikte.
'Ik ben blij dat je dat zegt, we zullen thuis je klaarmaken voor de voorrondes. Over een week is het al zover,' sprak hij en ik keek hem nu met grote ogen aan.
'Wat, over een week al?' Ik was er niet op voorbereid. Ik moest het zeggen over als ik de finale zou halen. Ik nam een diepe zucht.
'Mag ik een voorwaarde stellen?' vroeg ik en mijn moeder was degene die het toestemde. 'Jullie mogen alles doen met me tijdens de miss verkiezingen, maar als ik de finale zal halen, bepaal ik wat er gaat gebeuren. Haal ik de wedstrijd niet, dan zal ik verder leven als meisje en niet meer zeuren.
Als ik de miss verkiezing win, mag ik me vanaf dat moment weer als een jongen gedragen.'
Beide gezichten keken me in de achteruitkijkspiegel aan. Ze waren het er niet mee eens, dat zag je gewoon. 'Dat is een deal, maar wat ga je doen in de finale?' vroeg moeder rustig.
ik glimlach kort. 'Dat is een geheim,' grinnikte ik. Ik vond het een geweldig plan.
De auto reed de garage van ons huis in en ik stapte sierlijk uit. Ik begaf me als een echt meisje naar de deur, waardoor mijn ouders even nodig hadden om dit te verwerken.
'Wat is het eerste onderdeel?' vroeg ik rustig. Ik wist dat er drie onderdelen waren, waaronder weer categorieën: Uiterlijk, waaronder: jurken, bikini of badpak, alledaags. Hierbij was ik alleen maar bang voor de bikini onderdeel, vanwege mijn mannelijkheid.
De volgende onderdeel was Karakter, hoe gedraag je onder vragen en hoe loop je op het podium. Uiteindelijk wordt er ook nog gevraagd naar je talent.
Steeds zal er iemand afvallen totdat er vijf overblijven die zullen nog eens in andere kleding showen. In totaal wist ik dat je drie talenten moest laten zien. De laatste talent zal uitgevoerd worden met de finale als ik het haal.
'Het eerste onderdeel is Uiterlijk met categorie galajurk,' beantwoorde mijn moeder de vraag. Ik zucht en loop naar binnen.
'Ik ga maar eens wat oefenen,' zei ik nog voordat ik naar mijn kamer liep en de deur achter me sloot.
Reageer (1)
Ik heb echt medelijden met Twen, hij moet het gewoon zeggen als hij in de finale staat, zoals het ookal in het hoofdstuk staat
9 jaar geleden