Daken springen

Rolf klopt op mijn deur,'Sandra lukt het?' Boos gooi ik een kussen naar de deur. 'Ik ga al weg.' Even rust, niemand om me heen. Een lange tijd staar ik naar voren, dan pakt Demon zijn noteblok en schrijft er iets op. Meteen ben ik opgewekt en wacht op wat hij schrijft. *Lucas gebeld?* Ik zucht, alweer hetzelfde onderwerp. *Ja* Demon kijkt verrast, *Goed?* *Nee, niets* Demon legt de noteblok naast zich. Ik let nog even op, hij opent zijn raam en klimt naar buiten. Mijn hart slaat nu op hol, zo meteen valt hij nog! Hij springt van zijn huis naar mijn huis en tikt op mijn raam. Mijn mond zakt open. Snel loop ik naar het raam dat ik open voor hem. 'Hoi', zegt hij met een glimlach. Ik grinnik, hij is gestoord. Demon gaat zitten,' Dus wat is het probleem?' 'Hij wou me zeggen wie schutter is toen de verbinding doorbrak. Ik maak me zorgen.' Even denkt Demon na,'Of de verbinding viel weg of er was iets waardoor hij moest ophangen.' Ja dat wist ik al.

Demon legt een arm om me heen,' Wees gerust, Lucas weet heus wel wat hij doet.' 'Hij zei dat ik hem moest vergeten.' Hij maakt nu ook een twijfelend gezicht. 'Je wilt hem gaan zoeken?' Dat is geen slecht idee maar hoe doen we dat nou weer? En dan houdt die schutter ons ook nog eens in de gaten. 'Nee geen optie.' Demon haalt zijn schouders op,' Dan weet ik het ook niet. Misschien schutter vinden?' Het is een idee maar zou ik Demon wel moeten vertrouwen? Te groot risico. 'Ik kan het wel aan Rolf vragen.' Demon schudt zijn hoofd,' Rolf kan het niet doen.' Nu begin ik erg aan Demon te twijfelen. 'Jij bent ook gek, je springt zomaar van het ene naar het andere gebouw.' 'Daar heb ik goede redenen voor.' 'Misschien is het slimmer als je dan nu weer terug springt.' Demon staat op, loopt naar het raam en springt weer naar zijn kamer. Ik moet lachen, wat voor vriend heb ik? Het is wel fijn dat hij me soms kan laten lachen.