Foto bij Hs 47 - Uiteindelijk Blijkt Alles Toch Anders Te Zijn Dan Je Dacht

Claire heeft niet veel fans, of wel?

(door Shailene)
Ik loop denkend door de gangen van de school met mijn boek biologie in mijn hand. Ik ben op zoek naar een goede manier om Sasha aan te vallen. Ik bedoel, wanneer zij haar been breekt of zo, mag ik Julia spelen met Chanyeol, toch? Jammer genoeg heb ik nog geen goed idee, en bovendien moet ik ook Lynn nog terugpakken, misschien kan ik allebei hun benen breken of zo? Ineens kom ik Sven tegen, die knappe, Franse jongen, die sinds kort hier lessen volgt. Ik heb eigenlijk niet echt een idee van wie hij is, waarom hij hier is of wanneer hij weer vertrekt. Ik weet wel dat er zo'n irritant meisje met hem meekwam. Haar naam was Cara, of iets wat daarop leek, en haar haar ziet er afgrijselijk uit. Misschien kan ik haar samen met Sasha en Lynn in een sauna opsluiten en de temperatuur op 100°C zetten. Ik grijns bij dat aanlokkelijke idee. "Hey, babe", zegt Sven. De manier waarop hij spreekt, spreekt me wel aan. "Hey hunk", antwoord ik. Hij kijkt even positief verrast, alsof alle anderen bij wie hij dat geprobeerd had, eerst hun echte naam zeiden, en hij dan zei dat babe zijn koosnaampje voor hen was. Het lijkt mij niet eens een onwaarschijnlijk idee, hij ziet er wel zo'n type uit. "Leuk haar heb je", zegt hij. "Hé, je kan Nederlands!", roep ik verbaasd uit. Hij kijkt me raar aan ,"Ja, duh, ik ben opgegroeid in Amsterdam, daarna heb ik 2 jaar in Hollywood gewoond, toen even hier, daarna terug naar Hollywood, toen weer enkele maanden hier en nu leef ik enkele maanden in Carcassonne, en daarna gaan we enkele maanden naar Oxford. Geen idee waar we daarna heen gaan, dat hangt af van waar mijn vaders volgende film zich afspeelt." Ik knik ,"Ik heb mijn hele leven in Los Angeles gewoond en nu ben ik dus hier."
"Sven!!! Chérie! Où es tu?", hoor ik ineens een bekakte stem schreeuwen. Ugh, dat kleine, Franse mormel weer. Vlug denk ik terug aan de sauna en er verschijnt een grijns op mijn gezicht. "Hey", zegt Sven, wanneer Claire hem ziet en hij gaat naar haar toe en geeft haar een kus. Ik heb het gevoel dat ik moet kotsen. "Ah, tu n'es pas seul!" Ze kijkt me raar aan. "Oui, ça est...", begint Sven, maar aangezien hij mijn naam niet weet, zwijgt hij dan.
"Moi, je suis Shailene", zeg ik snel ,"Et tu es Claire, n'est-ce pas? J'adore tes cheveux!" Ik probeer Sven te laten merken wat voor een talenknobbel ik heb. Ook al meen ik natuurlijk niks van wat ik zeg, behalve mijn naam dan. Ze lacht vrolijk ,"Merci! Tu es très sympathique." Ik glimlach even. Meent ze dit nou echt? Gelooft ze mensen als ze één keer liegen? Wow, met haar zal ik nog veel kunnen doen! Misschien kan ik haar Sasha laten verwonden, en haar nog wijsmaken dat het voor een goed doel is of zo. Ik grijns.

(door Sasha)
Het is donderdag. Straks is er weer een repetitie voor het toneel, maar ik heb niet echt zin om er heen te gaan. Chanyeol kan heus wel alleen repeteren. Sinds ik die test terugvond in zijn kantoortje, heb ik Logan proberen te negeren. Hij heeft me gebeld vanmorgen, maar ik heb niet opgenomen, in de pauze kwam ik hem in de gang tegen en wilde hij me aanspreken, maar ik liep snel door. Maar straks is de repetitie, daar kan ik hem niet negeren. Ik moet naast hem zitten, de hele tijd. Dus in plaats van naar het lokaal waar de toneelclub samenkomt te gaan, loop ik door, richting het park.

(door Lynn)
Ik stap het lokaal van de toneelclub binnen, voor de repetitie. Het valt me meteen op dat er veel minder leden aanwezig zijn dan anders. Normaal word ik hier getreiterd door Shailene, maar ik zie haar nergens. Ook Sasha, zit niet op haar gebruikelijke plaats naast meneer Compton. Ik ga dan maar naar hem toe. "Weet u waar Sasha en Shailene zijn?", vraag ik. Hij schudt zijn hoofd ,"Nee, ik begin het me ook af te vragen." Hij kijkt met een blik vol zorgen voor zich uit, wat me even doet afvragen of het toneelstuk de enige reden is waarom hij hen zoekt.
"Gaan we bijna aan de repetitie beginnen?", vraagt Roan ongeduldig. Meneer Compton schudt even snel zijn hoofd ,"We hebben toch echt Julia nodi..." Verder komt hij niet want er klinkt een luide schreeuw. De stilte daarna is oorverdovend.

Reageer (3)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen