Nieuwe buren

Het ergert me dat hij me niks had gezegd, ik bedoel het is toch niet zo erg om het te zeggen? Rolf zegt dat ik hem moet vergeten maar dat kan ik lastig doen als ik steeds herinneringen krijg van hem. Ik probeer zo vaak mogelijk buitenhuis te zijn en op rustige plekken waar ik alleen ben. Rolf werkt hard en heeft een nieuwe baan ergens, ik weet niet waar of wat maar het levert genoeg op om een normaal leven te leiden. Vaak zegt Rolf kop op, wat we hebben beleefd is achter ons kijk naar de toekomst. Op school is het ook niet makkelijk, maar gelukkig zit ik niet in dezelfde klas als Levi, Nick of Rick. Dit jaar zit ik nog steeds samen met Demon in de klas, Demon en ik zijn goede vrienden.

Als ik thuis kom ga ik naar mijn eigen kamer, hier heb ik wel een eigen kamer. Ik kijk uit het raam naar de gordijnen van de buren, ik weet niet wie mijn buren zijn. Maar ik heb ze ook nog niet naar buiten zien komen. Opeens gaan de gordijnen open en ik zie een jongen, ik kan hem niet goed zien maar hij lijkt veel op Demon. Het zelfde blonde haar, dezelfde kleding style. Hij kijkt me aan, ik zie hem nu duidelijk. WACHT DAT IS DEMON! Oh nee, oh nee, oh nee wat nu, wat nu? Ik zwaai en lach vriendelijk. Hij zwaait vriendelijk terug. Ik pak een notitie blok en een stift en ga op het venster zitten. 'Hoi' schrijf ik en laat het aan hem zien. 'Hoi' schrijft hij terug. 'Hoe gaat het?' 'Veel problemen.' Hij stopt met glimlachen en kijkt treurig. 'Das vervelend!' schrijf ik. 'Sinds wanneer woon jij hier?' 'Sinds kort' ik vind het wel leuk om zo met hem te praten. 'Waar is Lucas? Lang niet gezien.' Even denk ik na, ik ga met mijn handen door mijn haar en kijk twijfelend. Uiteindelijk beslis ik de waarheid te zeggen en schrijf 'Met een andere meid.' Hij kijkt verdrietig,'Oh.' Ik leg mijn schrijfspullen neer en ga uit mijn kamer. Het is leuk om te weten dat Demon mijn buur is, ik weet niet hoe dit uit gaat pakken maar het is wel fijn om een vriend dichtbij te hebben.