Mijn relatie

'Lucas, ik moet me echt concentreren op mijn boeken.' 'Maar jij wilt toch ook liever naar buiten en rennen?' 'School is belangrijk Lucas. Eerst dit daarna misschien naar buiten.' 'Dat is dus een nee.' 'Nu even okey?' Lucas rolt met zijn ogen. 'Als je het dan toch wilt weten, Demon heeft iets over jouw gezegd.' Nu mijn focus toch niet meer zal terug komen luister ik geïnteresseerd naar Lucas. 'Wat zei hij dan?' 'Ah, dus je bent nieuwsgierig.' 'Als je het toch niet gaat zeggen ga ik wel naar mijn favoriete plek.' 'Okey, okey ik zeg het wel. Ik vroeg: '' Vindt jij Sandra leuk?'' hij zei: '' Wie is Sandra?'' ''Ik bedoel Fire.'' '' Zij is jouw vriendin, je hebt geluk jongen. Hebben jullie eigenlijk al gekust?'' Dat was alles.' Ik stop mijn boeken weg en sta op. 'Lekkere informatie, je hebt me verraden.' 'Verraden?' Ik rol langzaam met mijn ogen en zucht. 'Hij weet niet dat ik Sandra ben. Ook al is mijn missie over niemand weet mijn normale identiteit. Dat maakt veel onrust en dat zou niet zo goed zijn voor mijn cover.' Dan valt het kwartje bij hem pas. Hij legt één hand op mijn rug en loopt met mij mee. 'Het maakt nu toch niks meer uit. Laten we het maar vergeten.' Ik verzet me tegen zijn hand. 'Het is niet okey. Zo gaat het nou altijd, ''oh er is iets verkeert laten we het maar vergeten'', ik ben het zat. We gaan dit niet vergeten en jij zorgt maar dat het niet opnieuw gebeurt of uitloopt.' Lucas snapt dat ik het echt meen, hij haalt zijn hand weg en trek zijn schouders omhoog. 'Okey als jij dat wilt.'