APWBP Boek 1 Hoofdstuk 10 Deel 6

“Nu spreek je jezelf tegen, Albus”, merkte Minerva fijntjes op. Ik glimlachte.
“Je hebt gelijk, het gaat er gewoon om dat het moeilijk in te schatten is hoe en waarom.”
“Dat is waar”, erkende ze.

“En hoe zit het met Harry Potter?”, vroeg ik, toen ik hem en zijn vriend Wemel de zaal in zag komen voor het banket.
“Goed”, zei Minerva rustig. “Behalve Severus zijn er geen leraren die klagen over hem. Hij gedraagt zich net als de gemiddelde leerling. Af en toe liever met Wemel praten dan opletten tijdens de les, maar goed, dat doet iedereen wel eens. Het is niet dat hij zijn best niet doet. Volgens Plank is hij trouwens een uitstekende aanwinst voor het Zwerkbalteam ook en werkt hij daar erg hard.”
“Uitstekend.” Ik glimlachte en schepte mijn bord vol. “Ik ben blij dat hij niet naast zijn schoenen gaat lopen.”
“Nee, zo is hij niet. Hij heeft de bescheidenheid van Lily”, zei Minerva meteen.
“Maar hij lijkt uiterlijk wel ontzettend veel op James”, mengde Filius zich in het gesprek. “Behalve zijn ogen, natuurlijk.”
“En zijn vliegtalent heeft hij duidelijk ook van zijn vader”, zei Minerva. “Ik ben benieuwd hoe hij het in de eerste Zwerkbalwedstrijd doet, tegen Zwad-” Professor Krinkel stormde de zaal in, en wist meteen ieders aandacht te trekken met zijn angstige blik. Ik had zijn tulband nog nooit zo scheef weten zitten. Hij botste zowat tegen de tafel aan en greep zich vast aan het tafelkleed. Het was intussen muisstil in de zaal.
“Trol”, hijgde hij. “In de kerkers. Ik dacht, laat ik het even zeggen…” De arme man zakte in elkaar en meteen barstte er een geweldig rumoer los.
“Stilte!”, schreeuwde ik en ik stond op. Ook de andere leraren kwamen overeind. Geen van de leerlingen leek ons echter op te merken, zowat de halve zaal was bang dat de trol binnen zou komen.