#003

Grijzend leg ik mijn telefoon weg. Ze had het ook niet makkelijk met dat broertje van haar. En toch wensde ik dat ik wel eens een broertje of zusje had. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 13 was omdat mijn vader vreemd ging, sindsdien rust al het werk van de stal op mijn moeder. Maar als ik Kiara zo hoorde moest ik blij zijn. Zuchtend spring ik van de hooibaal en Sundance briest geruststellend.
Dan krijg ik een idee, want ik moet echt even rustig nadenken.
Ik klik het halstertouw vast aan het halster van Sundance en ik begeleid haar naar buiten. Snel stuur ik een sms naar mijn moeder die naar de winkel was.

Jij: "Hoi mam, ik ben met Sundance naar de velden. Xxxx

Dan stop ik mijn mobiel weg en ik fluit Mickey, mijn duitse herders hond. Als ze aangerend komt begin ik te lopen. Sundance loopt opgewekt naast me, haar oortjes vrolijk naar voren gebogen. Ik voel me altijd zo rustig bij dieren.
Eenmaal bij de velden aangekomen klik ik Sundance los en ze begint gelijk als een 2 jarige te rennen en te bokken. Ze is dol op de velden. Mickey rent er enthousiast achteraan en ik ga in het gras liggen om mijn gedachtes te ordenen.
De mail van mijn vader van 2 weken geleden spookt door mijn hoofd.

Lieve dochter,
Ik hoop tenminste dat ik je zo nog mag noemen. Ik weet dat je boos op me bent en daar heb je alle recht toe. Toch wil ik dat je weet dat ik van je hou en dat ik je ontzettend mis. Ik zou je graag weer een keer willen zien. Rijd je nog steeds paard? En heb je Sundance en Mickey nog? Ik hoop dat je mij ook weer wilt zien. Zo ja, kan je een mail terugsturen.
Doei mon ami,
Je vader

Ik had het er nog met niemand over gehad. Zelfs niet met Kiara en ik weet zeker dat ze gekwetst zal zijn omdat ik het niet heb verteld. Maar wat moet ik dan vertellen? Dat die eikel van een vader na 3 jaar weer contact heeft gezocht?
Zou hij enig idee hebben hoeveel pijn hij ons heeft gedaan? Zelf kon ik het wel verwerken maar wat echt pijn deed is dat ik zag hoe erg mijn moeder eronder leed. Dat kon hij haar echt niet aan doen. Ik schud min hoofd. Die vrouw waarmee hij was vreemd gegaan was vast bij hem weggegaan en nu kwam hij weer laf met gebogen hoofd terug. Denk ik bitter. Hij kan erin stikken.
Ik slik een brok weg, ik wil niet toegeven hoe erg ik hem mis.

Sundance en Mickey zijn uitgespeeld. Ik sta op en klop Sundance op haar hals. 'Je ziet er al een stuk beter uit.' Zeg ik opgelucht. Ze hinnikt en gooit haar hoofd omhoog. Dan gaat ze opeens liggen. 'Sundance, wat doe je?' Vraag ik vertwijfeld. Ze kijkt me trots aan. 'Wil je... Wil je dat ik op je rug ga zitten?' ze hinnikt geruststellend en zorda ik mijn been over haar rug sla staat ze op. 'Je wil me gewoon laten zien dat je beter bent!' Roep ik blij.
We stappen en draven tot ze opeens aangaloppeerd. 'Wow rustig meisje, laten we het rijden rustig opbouwen.' Zeg ik wat streng. Ze gaat gelijk over naar stap. Zo rijden we terug naar stal. Ik zie de auto van mijn moeder staan dus die is vast thuis.

Bij de stal spoel ik benen van Sundance met koud water en Mickey maakt me aan het lachen door naar de straal te happen. Als alle paarden met vers water en eten op stal staan sms ik Kiara.

Jij: "Sundance is weer beter. Will tell you everything tmrrw. Lysm."

Ze reageert niet maar dat mag waarschijnlijk niet door de gasten. Ik loop het huis binnen en in de gang trap ik mijn laarzen uit. Dan loop ik naar de keuken. 'Mam, volgens mij is Sundance beter!' Roep ik over mijn schouder terwijl ik water inschenk. Met mijn glas loop ik naar de woonkamer. 'Mam?' Ik neem een grote slok. Dan zie ik mijn moeder in de woonkamer zitten en naast haar zit een man. Ik verslik me in mijn water en mijn glas glipt uit mijn handen. De man lacht onzeker naar me.
'Hallo Maya.' Zegt hij zacht.
Zonder een woord te zeggen ren ik terug naar de gang, stap in mijn jophurs en ik storm de deur uit. Mickey volgt me, ze voelt aan dat haar baasjs overstuur is. Ik ren naar de eerste de beste plek die in me opkomt, Kiara haar huis.
Ik bel aan en haar moeder doet open.
'Oh hoi Maya, sorry maar we hebben bezoek en...' Dan ziet ze mijn witte gezicht. 'Ach meid, wat is er?' Vraagt ze terwijl ze me bezorgd naar binnen laat. Ik zie Kiara verveeld aan de keukentafel zittrn maar als ze mij ziet springt ze gelijk op.
'Wat is er met jou?'
Ik moet een paar keer slikken voor ik mijn stem hervind.
'Mijn vader is bij ons.'