Soul "Mates"

Een grote gedaante met vleugels kwam uit het donker op hem af vliegen. Hij bleef geduldig staan, alsof hij de vliegende gedaante opwachtte. De gedaante landde soepel recht voor hem op zijn poten. Plaatsmakend deed hij een stap achteruit. De gedaante rekte zich even uit en liet de spieren in zijn lichaam ontspannen.
‘Weet je het?’ de gedaante keek minachtend naar hem. Hij schudde zijn hoofd. ‘Nee, maar als je me nog iets lager de tijd geeft…’ De gedaante keek hem doods aan. ‘Afspraak is afspraak. Tijd is tijd. Je weet het niet dus behoort jouw lichaam nu aan mij toe.’ De gedaante keek hem gemeen aan.
Spijtig keek hij naar beneden. ‘Ik weet het bíjna, alstublieft.’ De gedaante schudde zijn hoofd. ‘Weet je wel met wie je een deal hebt gemaakt?’ Bang schudde hij zijn hoofd. De gedaante lachte gemeen. ‘Ik ben Raylon. Maar jullie kennen mij ook wel als Craven of Damon.’
Toen hij die laatste naam hoorde, schoot zijn hoofd omhoog. Hij keek naar de rafelige, zwarte vleermuisvleugels en de bloedrode ogen. In gedachte vervloekt hij zichzelf dat hij Damon niet eerder had herkend.
Damon stond erom bekend dat hij alleen maar deals maakte die hij onmogelijk kon verliezen. In de meeste dorpen die hij kende werd deze demon als reden genoemd waarom kinderen niet mochten gaan gokken.
De demon lachte gemeen om zijn leed. ‘Had je maar naar je mamaatje geluisterd hè.’ Boos tilde hij zijn hoofd weer op. ‘Geen woord over mijn moeder.’ Damon lachte gemeen ‘Waarom niet? Ze is van mij. Toch Angie?’ Een oudere vrouw kwam de bosjes uitlopen. ‘Ja meester.’ Fluisterde ze zacht. Hij balde boos zijn vuisten. ‘Niet zo boos, woede maakt je lichaam zwak.’ Die woorden maakte hij waar door hem achterover te duwen. De demon splitste een deel van zijn ziel en nam het in zijn hand. ‘Ik heb lang genoeg gewacht. Jouw lichaam zal van mij zijn.’ Hij lachte gemeen. En stopte toen hard zijn ziel in hem.

Badend in het zweet wordt Seth wakker en schiet overeind. Hij ademt zwaar en onregelmatig. Hij legt zijn hoofd in zijn handen en haalt een paar keer diep adem. ‘Het was maar een droom.’ Mompelt hij in zichzelf. ‘Het was maar een droom.’
Toch blijft het beeld van de gevleugelde demon op zijn netvlies gebrand. Seth kijkt op zijn wekker. Het is vijf uur, te laat om weer in slaap te kunnen vallen. Hij besluit om dan maar eens uitgebreid te gaan douchen. Seth staat op en rilt bij het voelen van de koude vloer.
Na een lange douche checkt Seth zijn telefoon. De tijd geeft kwart voor zes aan. Ook staat er op het home-screen dat er een berichtje is binnengekomen.
My love: Hey! Vanmiddag afspreken? <3
Seth glimlacht en stuurt snel een tijd en plaats terug. Om twaalf uur lunchen op ons plekje. Seth loopt naar zijn keuken en eet wat voor hij vertrekt. Op straat is het nog rustig. Iets wat niet gek is om kwart over zes in de ochtend. Toch hangt er een gespannen sfeer in de lucht. Seth trekt zich er niks van aan en doet zijn capuchon op. Met zijn handen in zijn zakken loopt hij naar de fietsenwinkel van zijn opa waar hij altijd op maandagochtend helpt.
Daar aangekomen wordt hij begroet door een paar andere medewerkers. Seth loopt door en ziet dan zijn opa staan. ‘Hey, opa.’ Hij draait zich om en een glimlach komt op zijn gezicht. ‘Knul, je bent er.’ Seth glimlacht terug maar zijn ogen lachen niet mee. Hij houd er niet van als iemand hem knul noemt.
Toen Seth een tijdje had gewerkt en op de klok keek, zag hij dat het al bijna kwart voor twaalf was. Hij pakt zijn spullen en zegt zijn opa gedag. Op straat is het al een stuk drukker en dus besluit hij om een stuk door het bos te gaan lopen. In het bos is het altijd rustig en vredig, zelfs als er veel kleine kinderen lopen. Maar vandaag was er iets mis. De bomen werpen enge schaduwen op de grond en de wind speelt met de bladeren een griezelig orkest.
Seth rilt en probeert niet te denken aan wat er allemaal mis kan gaan in het bos. De schaduwen van de bomen lijken hem te volgen. Het lijkt zelfs alsof er tussen de bomen een grote gedaante met vleugels zit. Seth schrikt maar wanneer hij nog een keer kijkt, is de gedaante verdwenen. Snel loopt hij maar door.
‘Zo, dacht je aan mij te kunnen ontsnappen?’ Seth stopt direct met lopen en blijft als verstijft staan op zijn plek. Zijn ogen knijpt hij dicht maar hij voelt de demon in zijn nek ademen. ‘Jij zult nooit aan mij kunnen ontsnappen.’ Een zachte grinnik klinkt. ‘Weet je waarom niet?’ Angstig schud Seth zijn hoofd. Weer een kleine grinnik is hoorbaar. ‘Omdat jij mij bent.’ In plaats van grinniken laat hij nu een boosaardige lach horen.
‘Ik geef je tot zonsondergang om van iedereen afscheid te nemen. Aardig hè.’ De lach die daarop volgt bezorgt iedereen die hem hoort rillingen. Het geluid van klapperende vleugels kondigt aan dat de demon weg is. Toch blijft Seth staan waar hij staat. Hij haalt diep adem en probeert rustig te doen.
Na wat voor zijn gevoel twee uur lijkt, begint hij weer te lopen. Waarom hij hier eerst heen ging is hij vergeten. Seth loopt naar zijn appartement en gaat rustig op de bank zitten. Hij haalt een paar keer diep adem.
Seth denkt na. Hij krijgt tot zonsondergang om afscheid te nemen maar van wie zou hij afscheid willen nemen? Seth denkt terug aan het moment waarop hij de demon had ontmoet en een deal gesloten.
Opeens schoten zijn ogen open. Hij is zijn afspraak vergeten. Snel kijkt hij naar de tijd. Drie uur. Hij vervloekt zichzelf en pakt zijn telefoon om haar meteen te bellen. Nadat hij twee keer overging nam ze op. ‘Seth?’ Hij zucht. ‘Ja, met mij. Luister, het spijt me oké, ik…’ Veel verder komt hij niet, want ze begint met verwijtingen naar hem te smijten. ‘Luister, liefje..’ Langzaam houdt ze op met haar tirade en begint te luisteren. ‘Kom alsjeblieft zo naar ons plekje, ik moet je iets vertellen.’ Ze zucht luid en na tien secondes niks te zeggen hangt ze op. Seth zucht en maakt zich klaar om weg te gaan.
Na tien minuutjes gewacht te hebben, komt ze met over elkaar geslagen armen aan. ‘Hey.’ Seth staat op en geeft haar een kus. Ze zucht. ‘Begin maar met je verhaal.’ Ze gaan zitten. Seth doet zijn mond open maar sluit hem direct weer. Dit gebeurt nog een paar keer tot ze weer luid zucht. ‘Vertel.’ Seth denkt diep na.
‘Ik hou van je.’ Afwachtend kijkt Seth haar aan. Ze glimlacht. ‘Maar dit gaat niet meer werken.’ De glimlach smelt van haar gezicht. Een paar secondes is ze sprakeloos. ‘Wat?’ Zegt ze dan met een zachte en bedroefde stem. ‘Het spijt me.’ Zegt Seth zacht. ‘Waarom werkt het niet?’ Haar stem heeft een dreigend randje gekregen. Seth weet niet goed hoe hij het uit moet leggen. ‘Ik.. ik ben niet goed voor je.’ Hij sluit zijn ogen. ‘Je verdient iemand die beter is dan mij.’ Seth hoort een geschokt geluidje. Dan een stoel die schuift en dan voelt hij twee zachte lippen op die van hem.
‘Je bent al beter dan dat ik verdien.’ Fluistert ze. Seth schud zijn hoofd. ‘Je weet niet alles van me. Vanavond zal ik weggaan en nooit meer terugkomen.’ Ze slaat haar armen om hem heen. ‘Neem me dan mee.’ Smeekt ze. Weer schud hij zijn hoofd. ‘Ik ga alleen.’ Een traan valt uit haar ooghoek. ‘Alsjeblie..’ Voor ze is uitgesproken schud Seth al zijn hoofd. Ze begint tegen hem aan te huilen en hij houd haar vast zo lang het nog kan. Seth denkt terug aan hoe het allemaal begon, toen hij de demon ontmoette en de deal sloot.

Het was in een kroegje, laat in de avond. Iedereen was op weg naar huis en Seth moest een klein stukje in het donker lopen. In het donker verscheen er opeens een man. Seth, die niet helemaal nuchter meer was, begon half over hem heen te hangen. De man zuchtte en liep met hem mee naar het appartement. Hoe hij wist waar Seth woonde was een raadsel maar toen maakte dat niet uit.
Seth begon na een wazig gedeelte de man te kussen maar die duwde hem weg. Seth probeerde om nog dichterbij te komen maar dat had de man al voorzien. ‘Wil je dat je vriendin dit weet?’ Seth schudde dom met zijn hoofd. ‘Laten we dan een deal maken.’ Seth haalde zijn schouders op en mompelde iets. ‘Als jij weet wie ik ben, dan vertel ik niemand iets en mag je met me doen wat je wilt.’ Seth knikte en keek al uit naar dat moment voor zover dat kon in zijn dronken bui. ‘Maar als je het over drie dagen nog niet weet, dan ben jij van mij.’ Seth glimlachte dom.

‘Deal.’