Hoofdstuk 2

Het was nu een week geleden dat de "schaduw" zich had laten zien, en we hadden onmiddellijk geprobeerd hem te achtervolgen. Zonder succes helaas. We zwierven door de bergen in de hoop ergens aanwijzingen te vinden maar tot nu toe nog helemaal iets. We hadden nu een kamp opgeslagen aan de rand van een klein bergmeertje.
'Kira kun je nog wat Yiric bessen voor me halen in het bos?' klonk Sofia's stem van bij het vuur. Ik knikte en stond op van de kei waar ik op gezeten had. Toen pakte ik mijn zwaard en gespte het om mijn middel en pakte ik een zak om de bessen in te doen om daarna het bos in te lopen. Na een tijdje zag ik de struik waaraan de Yiric bessen groeiden. Ik plukte tot de zak gevuld was. Opeens hoorde ik een ritselend geluid achte me. Ik draaide me met een ruk om, liet de zak met bessen vallen en trok mijn zwaard.
'Wie is daar?' riep ik. Links van me schoot iets door de struiken. 'Kom tevoorschijn!' Klaagelijke geluidjes klonken vanonder een struik recht voor me. 'Dit is je laatste kans! Kom tevoorschijn! Nu!'