Dankwoord
Hoi allemaal,
Wauw, ik ben werkelijk slecht in het schrijven van dankwoorden. En ik hou niet van afscheid nemen.
Hoewel dit niet echt afscheid is, want ik ben plannen aan het maken voor een deel 3, het laatste deel.
Iemand interesse daarin? 
Ondanks dat dit verhaal maar 8 abo's had, heb ik er toch plezier aan beleefd. En ik wil iedereen bedanken voor het lezen van dit verhaal.
Toen ik begon met het schrijven van deel 2, was ik heel ontevreden over de hoofdstukken en het verloop van het verhaal. Maar het schrijven lukte gewoon niet goed - ik zat in die tijd niet heel lekker in m'n vel en alles liep gewoon niet meer zo lekker.
Daarom zat er zoveel tijd tussen het laatste hoofdstuk van deel 1 en de proloog van deel 2.
Het gaat echter nog steeds niet heel lekker, dus kan ik niet beloven dat er snel een deel 3 komt, maar als jullie het graag willen zal ik in ieder geval mijn best doen om er hard aan te werken.
Dan de dood van Layla. Ik had dat al vanaf het begin gepland, en hoewel ik er wel over heb zitten twijfelen of ik het echt moest doen, heb ik het toch maar gedaan - al moet ik toegeven dat ik het epiloog echt vreselijk vond om te schrijven. Met pijn in mijn hart heb ik Cal en de rest ook een heleboel pijn bezorgd.
En de quote 'death leaves a heartache no one can heal, but love leaves a memory that no one can steal' vond ik heel mooi, daarom is dat de tekst op de grafsteen van Layla geworden. Dat zinnetje stond ook al bovenaan de proloog, mocht het jullie niet opgevallen zijn, haha.
Ik hoop dat jullie van het verhaal genoten hebben & misschien tot ziens bij deel 3!
Xxx
Reageer (2)
Het is nog steeds niet fijn dat Layla dood is gegaan, iedereen had haar liever nog levend gewild.
9 jaar geledenMaar het was een super verhaal en ook super geschreven!
Als je ooit nog een verhaal gaat schrijven, ga ik hem denk ik weer lezen (:
X
Het is dat ik niet op kan staan en een dansje kan doen, anders had ik dat nu gedaan. Een derde deel zou echt fantastisch zijn! *fangirlt*
9 jaar geledenJa, je hebt ons allemaal in het hart getroffen, volgens mij. Cal en Layla waren echt zo schattig samen. Ik wist dat het verhaal niet zo'n best einde zou hebben, maar toch kwam het als een klap in mijn gezicht.
Maar als ze dan toch moest sterven, dan heb je daar wel de juiste woorden voor gekozen, want ik zat serieus bijna op school te huilen (ja, ik las de epiloog op school, hoe dom wil je zijn) en mijn vriendinnen hebben me moeten troosten. Wauw, ik heb er nog steeds geen woorden voor.
Maar ik vind de quote echt heel mooi, misschien omdat hij ook zo waar is.
Hopelijk tot deel drie (;
x