032 Jasmine

Als ik uit de douche kom merk ik dat ik een bericht heb van Louis. Er staat te lezen dat hij net een discussie had met Eleanor over ons. Fronsend lees ik het berichtje opnieuw. 'Als je er wilt over praten, dan bel je maar' stuur ik hem terug en maak me verder klaar zodat de volgende kan douchen.

Amper een half uur later gaat mijn gsm af." Hey Louis." begroet ik hem enthousiast. "Hey, heb je tijd om te praten?" vraagt hij meteen. "Neem de tijd die je nodig hebt. " Hij vertelt me wat er allemaal gebeurd en gezegd is. Ik voel al meteen dat hij zich er niet goed bij voelt. Zijn vriendin verdenkt hem ervan een affaire te hebben met een goede vriendin. "Ik weet niet wat ik moet doen, Jas. We zijn zo'n goede vrienden geworden.... ik wil je niet kwijt. Ze kan me toch niet laten kiezen?" Meteen schud ik mijn hoofd. "Dat kan ze niet. Dat mag ze niet. Hoe komt ze er eigenlijk bij? Ik heb zelf een vriend, waarom zou ik dan naar andere jongens kijken? " Radeloos zucht hij. " Ik snap het echt niet." zucht hij. "Ik ben er voor je, vergeet dat niet." mompel ik. "Dat weet ik." zucht hij opgelucht. "Ze draait wel bij, Lou. Ze zal wel moeten." probeer ik hem gerust te stellen. "Ik hoop dat je gelijk hebt." zucht hij. "Jullie redden het wel." Wat ik ook zeg, het maakt niet uit, hij blijkt niet te troosten. "Het probleem is dat ik haar niet kwijt wil, maar jou ook niet en ik vrees dat ze meent dat ik dien te kiezen." Beneden aangekomen doe ik teken dat de volgende de badkamer mag gebruiken en nestel me tegen Jack. "Bel me als jullie interview gedaan is, dan zullen we iets leuk gaan doen zodat je even alles vergeet. Als je wil praat ik wel eens met Eleanor." stel ik voor. "Je hoeft niet met haar te praten, maar het zou wel leuk zijn nog eens iets samen te doen." antwoordt hij. "Dat is dan afgesproken." bevestig ik. "Tot straks, prinses." Aan zijn stem te horen is hij alweer wat gelukkiger. "Tot straks, Alladin." lach ik en leg af. "Ik ga straks nog even langs bij Louis, hij zit een beetje in de put."