Dit is pas het begin

We zijn nu al een paar dagen veilig terug in het land van geheimen. Kronos is voorgoed verbannen naar het rijk der doden, de gewonden zijn verzorgt en Eric kreeg de mooiste en meest eervolle begrafenis ooit. Alle warriors kregen een eervolle onderscheiding en ik werd alsnog gekroond tot prinses. Er kwam nog meer vrolijk nieuws. Yuriko bleek drachtig te zijn van puppy's! Blijkbaar gaat die zwangerschap een stuk sneller bij magische wolven en binnen 2 weken zette ze 4 gezonde pups op de wereld. 1 van die pups had een blauw/ zwarte vacht en ik kreeg het gevoel dat hij voor iemand was voorbestemd.
'Ingrid, wil jij voor deze kleine jongen zorgen?' Ze barstte in huilen uit toen ze de kleine pup zag en ze nam hem stevig beet. 'Hey kleintje, je lijkt als 2 druppels water op Eric, dus dat word je naam.' Dan kijkt ze naar de sterren hemel. 'Ik wist dat je je belofte na zou komen!'

Amy en Jake adopteerden allebei ook een pup en de laatste hield ik zelf. Ik noemde haar Lupa, wat wolf in het latijn betekent. Die week werd ik ook weer met Miracle herenigd. In de avonden vertelde mijn moeder urenlang verhalen over het land van geheimen tot ik in slaap viel.

'Gefeliciteerd schat.' Hoor ik een stem zacht zeggen. Met een ruk doe ik mijn ogen open. 'Pap!' Ik vlieg hem om de hals. 'Ik heb je zo gemist.' Hij kijkt me bevreemd aan. 'Was het een lange nacht?' Verward kijk ik hem aan. Was het allemaal maar een droom geweest? Snel trek ik mijn kleren aan en ik ren naar de stallen. Alle paarden staan er rustig bij. Had ik dit gewoon allemaal verzonnen? Dat kon toch niet? Ik loop naar mijn paard toe en ik begraaf mijn gezicht in haar nek. 'Oh Miracle, was dit allemaal maar een droom?' Fluister ik verdrietig. Op dat moment hoor ik geblaf en zie ik Yuriko, Lupa en Jake en Amy hun pups op me af rennen. Hun baasjes lopen er iets rustiger achteraan. 'In tegendeel Tessa, dit is pas het begin.'


Woord van dank:
Hallo lieve lezertjes,
Wat heb ik een lol gehad in het schrijven van dit verhaal.
Natuurlijk heb ik ook momenten gehad dat ik mijn laptop het liefste het raam uit wilde gooien maar ik deed het niet.
Jullie lieve reacties hebben er voor gezorgd dat ik altijd door ben blijven gaan.
Ook hielpen jullie reacties echt als ik weer een kutdag had.
Zoals deze titel zegt is het nog lang niet afgelopen, ik ga gewoon verder maar deel 1 is afgesloten.
Ik vind het namelijk veel te leuk om te stoppen.
Ik wil nog even 2 mensen in het bijzonder bedanken, dat zijn dodger en Brumous voor al hun steun.
Dankjewel Brumous voor je geniale reacties en je super ideeën als ik weer eens inspiratieloos was.
En dankjewel dodger voor je motiverende woorden en dat je in het echte leven zo'n super vriendin bent.
Ik hou van mijn lezertjes.
Xxx Angelwriting