'Junya?' Klinkt Soyo's bezorgde stem.Pein's diepe stem hoor ik nog tot ik mijn kamer in ga en de stilte in kom.

'Waarom moest je gaan Mo-chi?' Fluister ik en haal mijn koffer onder het bed vandaan.Schoolboeken, toilettas met de nodige spullen, kleren en andere spullen belanden in de koffer en ik maak de koffer dicht.Ik loop naar Mo-chi's bed en pak de foto op van haar en Chei-lo.Nu pas viel me op dat het in deze kamer voor het raam is gemaakt.Ik kijk naar het raam en verbeeld me dat ze er staan, lachend, maar ongelukkig weg van hun familie.Op haar kastje ligt een foto van Mo-chi en mij.'We gaan binnenkort naar de stad en dan laten we deze foto uitvergroten, hangen 'm tegen de deur en we zoeken een leuk lijstje voor deze'. Hoor ik haar lachende stem in mijn hoofd.'Het zal nooit gebeuren'.Fluister ik en sluit mijn ogen.Voetstappen op de trap en de deur die open gaat laten me om kijken naar Pein en Kisame die binnen komen.'Ben je klaar?' Vraagt Pein die mijn koffer al optilt.Ik knik en besluit de foto's mee te nemen.Onder zeg ik zwakjes gedag tegen Haku en Soyo en stap weer achterop bij Kisame.Pein weet de koffer bij hem achter te binden en we gaan ervan door.

Bij het andere huis aangekomen rijden Kisame en Pein achterom en leggen het slot weer om de banden heen.Ik loop naar binnen en zie Zetsu naar buiten komen.In de ruit zie ik Kisame met zijn hand bewegen als teken niks te zeggen.Ik kijk Zetsu kort aan als ik naar binnen loop en hoor het lawaai aan die de mannen maken.'Junyaaa!' Hoor ik Deidara roepen die meteen een knal tegen zijn hoofd krijgt.'Baka!' Zegt Sasori en kijkt op naar mij en de andere drie mannen die ook naar binnen komen.'Gomen-asai'. Piept Deidara en komt weer overeind.Op de tafel stond lege flesjes alcohol en de geur hing er ook echt stevig.Stil open ik een raam en loop door naar boven nadat ik mijn koffer over heb genomen van Pein.Ik weet zeker dat een van de mannen Hidan aanstuurde me achterna te gaan want ik ben nog geen twee seconden in zijn kamer of hij komt ook binnen.'Uhm..Al-' Begint hij maar kapt af als ik me omdraai en me aan hem vast klamp.'W-wat als ik jullie nu ook nog kwijt raak?Ik houd niks meer over!' Snik ik terwijl mijn handen zich verwringen in zijn half open blouse en ik met mijn hoofd tegen zijn borst aan leun.Hidan aait over mijn hoofd heen wat me laat kalmeren.'Van ons zal je niet zo gemakkelijk afkomen'. zegt hij en ik kijk naar hem op.'Wil je onder wat komen drinken?' Vraagt hij en glimlacht klein en voorzichtig.Ik wrijf mijn tranen weg en knik.'Arigato'. Zeg ik en Hidan knikt.Ik volg hem mee naar onder en voel me al beter als ik mee op ga in de idiote acties die de jongens uit halen.

Reageer (2)

  • Poochyena

    je kunt goed schrijven, je schrijft even goed als Loveless vind ik^-^

    aaah, arme DeiDeixD
    maar ook voor Junya,
    ze heeft nu wel geluk dat ze bij de jongens mag verblijven voorlopig

    Hidan blijft lief,
    hij bedoelt het allemaal goed
    Kisame en Pain ook.

    Snelll verderrr!!!!_O__O_(H)(H)

    1 decennium geleden
  • AlphaRaven

    Arme Junya, snel verder gaan hoor. dit verhaal rockt

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen