Een 10 uur lange busrit

~Amy~
Ik had het gevoel dat Jennifer Wilma wel mocht. Ik ook hoor. Ze had er goed aan gedaan door niks te zeggen over Jennifer's grote roze koffer.
Het was al half twaalf ('s nachts! Ik ben kapot moe!) toen de bus eindelijk de snelweg op reed. De buschauffeur was een aardige man die iets weg had van Harry Potter met zijn kleine blauwe oogjes die schuilgingen achter een rond brilletje. Het enige verschil was dat hij geen warrig zwart haar had zoals Harry Potter, maar een kale kop.
Jennifer, Lia en ik hadden van Joris persé moeten wachten totdat Edward in de bus zat, zodat we zo ver mogelijk van de arme man vandaan zaten. Anders zou ik het gemeen hebben gevonden van Joris (dat vind ik nu eigenlijk ook) en zou ik gewoon in de bus zijn gestapt, maar aangezien het bijna middernacht was, ik doodmoe was en we net een vermoeiende vlucht achter de rug hadden (inclusief de tickets vergeten waardoor we super snel moesten zijn!), gaf ik Joris gelijk en bleef ik buiten wachten totdat Edward Jansen in de bus zat. Ik wilde dolgraag gaan slapen in deze grote witte bus die er best comfortabel uitzag, en dat kon niet als er iemand de hele tijd tegen je bleef praten. Het was niks persoonlijks want Edward was echt een hele vriendelijke en (een beetje tè) sociale man.
Edward ging voorin de bus zitten vlak voor de ouders met hun twee kinderen. De twee vrouwen met hun twee mannen gingen halverwege de bus zitten, en het jonge koppel van een jaar of twintig helemaal (romantisch) achterin de bus.
Wij gingen twee rijen voor het koppel zitten aan de rechterkant van de bus (net als in het vliegtuig).
'Nou mag ik bij het raam!' had Jennifer geroepen. Ik vond het allemaal goed. We zouden de hele nacht en ochtend in de bus zitten en dan ging ik niet moeilijk lopen doen over waar ik zou zitten (niet dat ik dat normaal wel doe).
En dus ging Jennifer aan de kant van het raam zitten met mij naast haar, voor haar Lia en naast Lia zat Joris.
Het duurde niet heel erg lang voordat de hele bus sliep. Behalve Edward, die zachtjes praatte met de chauffeur.
Arme buschauffeur!