040

Lauren Brown

'Hi'. Komt er simpel uit mijn mond. Zijn hoofd trekt bij. 'Waarom zo enthousiast?' Ik richt mijn hoofd naar de kant van Justin en hij volgt. 'Oh'. Komt er nu alleen maar uit zijn mond. 'Fijn dat je er bent, Ryan'. 'Gemeend of niet?' Ik knik. 'Je bent een soort van reddende engel. 'Hij praat alleen maar met ze. Maak je geen zorgen'. Ik schud mijn hoofd. 'Ik heb met Scooter gepraat en hij mag zijn relatie verbreken met Hope. Ik wilde het hem vertellen, maar hij zei dat het straks ook wel kon. Ik wil naar m'n hotelkamer'. Zucht ik. Hij wrijft even met zijn hand over mijn rug. 'Ik ben er nu, we kunnen het nu ook gewoon op een zuipen zetten!' 'Klinkt aantrekkelijk'. Ik glimlach. 'Ah, daar is die mooie lach van je weer'. Ik geef Ryan een tik op zijn schouder. 'Moet je niet naar Justin om hem te vertellen dat je er bent'. Hij schudt zijn hoofd. 'Dat kan straks ook. Wil je nog wat te drinken?' Ik kijk even naar mijn glas als ik zie dat er nog drank in zit. Zonder aarzelen gooi ik het in één keer naar achteren. Hij bestelt twee wodka bij de barman. Hij kijkt even naar mijn glas en schudt zijn hoofd. Wat moet die man wel niet denken van me.

Ik heb Justin heel de avond niet meer gesproken en ik ben echt dronken. Echt heel erg dronken. Ik maak geen grapje. Ik praat met een dubbele tong en ik lach om alles. Zelfs lopen gaat heel lastig en daar heb ik hulp bij nodig. Ik moest van Yael naar huis. Zij wilde eerst met me mee gaan, zodat ze zeker wist dat ik veilig thuis zou komen. Ik loop nu uiteindelijk met Ryan over straat. Hij was moe van de lange reis die hij vandaag had gemaakt. Ik leun op hem om niet om te vallen. Het is alleen maar lachen. Als we in het hotel zijn aangekomen vraag ik Ryan mee naar mijn hotelkamer om daar nog een drankje te doen. Hij vroeg eerst of ik niet al genoeg op had, maar daarrna maakte het hem blijkbaar niet uit, want hij ging mee. Zelf had hij ook al een hele boel op. Ik had wat koude bier in mijn kamer en ook nog twee flessen wijn. Altijd fijn zo'n vijf sterren hotel, waar alles voor je geregeld wordt. Hij had het voor me ingeschonken, omdat dat anders niet goed was afgelopen en had voor zichzelf een biertje gepakt. We zitten op de bank en we hebben de tv op de radiostand gezet, om er nog wat sfeer in te brengen. Ik kruip tegen Ryan aan. Het vertrouwde gevoel borrelt altijd weer op als ik met Ryan ben. Hij heeft zijn arm om me heen geslagen en drukt af en toe wat kusjes op mijn voorhoofd. Zal wel door de drank komen en erg vind ik het niet. 'Doen, durf of de waarheid?' Begint hij dan ineens. 'Waarheid!' Zonder twijfels. 'Voel je nog wat voor me?' Ik slik even. 'Ik voel me fijn en veilig als ik in jouw buurt bent. Het is heel vertrouwt. Ik weet niet wat het is en jij voor mij?' Vraag ik dan. 'Eerst moet ik nog kiezen wat ik wil dat je aan me vraagt'. Ik knik en lach. Vergeten. Oh nee, te dronken! 'Nou, wat kies je?' 'Waarheid!' 'Saai zeg!' En ik geef hem een tik op zijn borstkas en laat die daar liggen. 'Voel je ook wat voor mij?' Hij knikt. 'Ik wil het van je horen!' ''Beveel'' ik hem. 'Ja'. Reageert hij zonder enige schaamte. Ik kijk even weg. 'Oké, Lau. Doen, durf of de waarheid?' 'Doen! Ik ben niet zo'n bangepoeperd als jij'. Hij moet lachen. 'Zoen me'. Even schrik en aarzel ik. Wat moet ik nu. Ah, fack it. Justin had het ook heel de avond leuk met die blondine. Ik buig mijn hoofd naar hem toe en ik zoen hem zachtjes en voorzichtig op zijn mond.