Tegenpolen met dezelfde krachten

Mijn belager is goed maar ik laat me leiden door mijn aangeboren warrior instinct en al binnen de kortste keren ligt hij bewusteloos op de grond. Zijn plaats word gelijk ingenomen door iemand anders en het vechten gaat weer door. Zo gaat het een hele tijd en ik begin uitgeput te raken, ook ben ik gewond, een wond op mijn been. Hijgend veeg ik wat bloed van mijn lip. Gelukkig zijn de anderen er niets veel slechter aan toe. Ik zie dat Amy met Ashwin vecht en ik zie dat ze het moeilijk heeft omdat het juist tegen hem is. Toch vecht ze zich er dapper door heen tot Ashwin haar onderbreekt. 'Stop. Amy... Ik hou van je.' Fluistert hij. Ik zie de tranen in Amy haar ogen en haar greep om haar zwaard verslapt. 'Nee Am...' Op de moment stoot Ashwin zijn zwaard in haar buik en ze hapt naar adem. Dan valt ze op de grond. De gil blijft in mijn keel steken, het verstikt me. Ashwin kijkt naar Kronos en die gebaart naar mij. Ashwin loopt naar me toe. Vastberaden sta ik op, ik ging dit winnen, voor Amy.

"Je waterkrachten heb je nodig." Hoor ik een koele stem in mijn hoofd. Dat is waar ook, ik heb waterkrachten. Ik verstevig mijn grip op de grond en ik concentreer me. Dan voel ik een kou door mijn aderen stromen maar het voelt niet onprettig. Dan voel ik het water naar me toe stromen, het stroomt door de aderen van de aarde, omhoog naar mij. Met alle kracht die ik in me heb stoot ik het water als ijs naar Ashwin maar voor ze hem raken vallen ze als water druppels op de grond. Hoe kan dat nou weer? Dan herinner ik het me weer, Ashwin bezit het water ook. Ik doe alsof ik uit het veld geslagen ben en dan zie ik een gat in Ashwin zijn bescherming. Zo snel ik kan stoot ik een ijsbal door zijn bescherming. Hij treft hem vol in zijn maag en hij klapt naar voren. Maar hij is niet de enige, ook ik klap naar voren terwijl ik naar adem hap. Deed Kronos dit? Met tranende ogen richt ik me weer op, ik moest gebruik maken van Ashwin zijn verzwakking. Ik laat het water om zijn benen lopen en dan met al mijn wilskracht laat ik het bevriezen maar zodra ik dat doe kan ik mijn benen niet meer bewegen. Wacht, wat had Ingrid ook al weer gezegd over mensen met dezelfde gave? "Goed dan, als mensen met dezelfde gave tegen elkaar komen te staan heb je een probleem, ze kunnen elkaar geen pijn doen zonder zichzelf pijn te doen." Oh fijn. Goed, dan moest ik eerst zorgen dat de anderen vrij kwamen. Ik hield mijn blik gefixeerd op Ashwin om Kronos te laten denken dat ik nog wilde vechten maar ondertussen liet ik water naar de kooi van de anderen lopen. Langzaam liet ik het slot bevriezen. Het mag dan wel imuun zijn voor wapens maar hij had niet op magie gerekend.

Een klik geeft aan dat mijn plan heeft gewerkt en de anderen rennen de kooi uit. Ik kijk snel om me heen. Ashwin is de enige die nog kan vechten, en dan hebben we natuurlijk nog Kronos. En hoe moet ik Yuriko bevrijden? En hoe ga ik Ashwin verslaan? Ik wou dat mijn moeder hier was, die had me vast advies gegeven. "Ik ben hier voor je lieverd, Hou vol, hulp is onderweg." Wat moet ik doen? Denk ik wanhopig. "Dat weet jezelf denk ik het beste." Een koud gevoel verspreid zich door me heen maar dit keer voelt het niet prettig. Ik weet wat me te doen staat. 'Jongens, red Yuriko en ren!' Gil ik wanhopig terwijl ik mij, Ashwin en Kronos van de rest afscherm met een enorme muur van water. Kronos blijft grinniken. 'Tessa, Tessa, Tessa toch. Zoveel moeite verspilling, heb je nog steeds niet door dat ik alleen jou wil?' Ik negeer hem, eerst moest ik Ashwin uitschakelen. Dan breken Jake, Sera, Ingrid, Eric en Amy (die wel zwak is) En tot mijn grote vreugde mijn lieve Yuriko, door de watermuur. Die vreugde slaat al snel om in woede. 'Wat doen jullie nou?' Ingrid gaat naast me staan. 'We laten je niet stikken. Warriors blijven bij elkaar tot het bittere eind.' Zegt ze en we trekken allemaal onze wapens.

'We moeten de kroon hebben!' Roep ik naar de anderen. Ze knikken begrijpend en we rennen allemaal een kant op. Kronos is verward en hij weet niet waar hij moet kijken. Ashwin staat ondertussen kreunend weer overeind. Dan zie ik het, Ashwin heeft een sleutel om zijn nek. Ik herinner me de kluis die in het midden van de doolhof stond. 'Ashwin heeft de sleutel naar de kroon!' Hoor ik Sera opeens roepen en mijn vermoeden word bevestigt. Wij richten onze aandacht allemaal op hem maar hij stuurt met gemak ijs op ons af maar ik weer zijn aanval af. 'Hoe kunnen we hem verslaan?' Nou daar zorgde Ingrid wel voor. Ongemerkt liet ze een liaan groeien en die rukte in 1 keer de sleutel van Ashwin's nek. Sera en Amy renden met de sleutel weg en wij zorgen ervoor dat ze niet bevroren werden. 'Hoe houden we hem ooit tegen?' Verzucht Ingrid. Ik zucht, dit deed me echt denken aan Harry Potter. 'De 1 kan niet zonder de ander voortleven.' Zeg ik zacht. Jake draait met een ruk zijn hoofd en hij pakt me bij mijn arm. 'Je waagt het niet.' Ik trek me los en op dat moment zie ik dat Ashwin een dodelijke aanval op Ingrid en Eric opent. 'Het spijt me.' Mijn stem is niet meer dan een fluistering maar ik zie dat Jake het hoort. Hij wilt me tegenhouden maar ik spring voor Ingrid en Eric. De ijskoude aanval dringt mijn lichaam binnen. Mijn logen bevriezen, mijn hart, mijn nieren. Alles doet pijn en tegerlijkertijd voel ik niets meer. Dus zo voelt het om te sterven. Het laatste wat ik zie zijn Jake zijn bruine ogen.