**3
Sacha Barends
Met veel moeite had Fleur me snel het bed uitgekregen, en me klaar gemaakt voor vanavond. Goedkeurend stond ze me van een afstandje te bekijken. Ik zelf vond het veel te korte jurkje ongemakkelijk zitten bij elke stap die ik zette kroop het jurkje meer omhoog, 'Fleur ik doe gewoon een broek aan' Ik liep alweer terug naar de kast om een broek en een shirt te pakken. 'Nee nee' Comandeerde Fleur me. 'Dit staat veel te leuk' Ik rolde met mijn ogen, ik zou het gewoon op mijn manier doen, ik had al een broek te pakken en trok die aan onder het jurkje. Daarna trok ik de jurk in een beweging uit, en deed daar een t-shirt overheen. 'Veel beter' mompelde ik terwijl ik weg loop bij de kast vandaan. Ik zag dat Fleur er toch wel een beetje om moest lachen. 'Kunnen we nu dan gaan?' Vroeg ze. Ik knikte.
Ik zag aan Fleur dat ze nerveus was toen we voor de deur van Samuel stonden. Zachtjes klopte ze aan. Ik moest grinniken om har zo te zien. Het duurde even voor de deur geopend werd. Een andere jongen deed open, ergens vond ik hem een beetje op Samuel lijken. Fleur haar wenkbrauwen schoten omhoog. 'we komen voor Samuel' Zei ze vastberaden. Ik snapte niet hoe ze de net nog zo nerveus kon zijn en nu opeens heel vastberaden. Zelf kon ik dat totaal niet en vooral niet bij onbekende mensen. 'Dan moet je Fleur zijn?' Fleur begon hevig te knikken. 'Kaj' en de jongen stak zijn hand uit. Fleur schudde de hand en Kaj liet haar binnen. Ik wilde achter haar aan lopen maar werd tegen gehouden. 'En jij bent?' Mooi Samuel had niks over mij gezegd, of misschien had Fleur al niks gezegt tegen Samuel. Waarschijnlijk wilde ze mij er niet eens bij hebben. 'Sacha' Zei ik met een piepstem. Kaj bleef me aan kijken, waar ik de kriebels van kreeg en snel ergens anders heen keek. 'Sacha, kom je nog?' Klonk er vanuit de kamer het was duidelijk de stem van Fleur. 'Mag ik binnen?' Zei ik dit keer treuzelend. Kaj knikte en liet me naar binnen, eindelijk.
Binnen zat nog een jongen met bruin haar. Hij stelde zich meteen aan mij voor als Dioni. Ik glimlachte naar de kleine jongen. Ik zag meteen dat hij kleiner was als mij. Fleur was nergens te bekennen. Ik bleef midden in de kamer staan, net alsof ik bang was dat als ik bewoog dat ik iets zou raken dat het stuk zou gaan. Samuel zag ik ook nergens. 'Fleur is daar' Het leek wel alsof Dioni wist wat ik dacht. Met een simpele 'Oh' bleef ik nog steeds stilstaan. Ik zou nooit weten wat ik daar zou aantreffen. Na een paar minuten, wat voor mij uren duurde in de pijnlijke stilte kwamen Samuel en Fleur uit de badkamer. 'Hehe' Riep Kaj. 'Ik weet zeker dat Cassius en Jai al klaar staan' Ging hij verder. Samuel deed zijn handen omhoog. 'Weet ik, maar mijn haar zat niet goed' Dioni rolde met zijn ogen. 'Goed we weten dat je altijd laat bent, maar we moeten nu wel gaan' We liepen de kamer uit naar beneden waar een busje klaar stond. Blijkbaar was het vrij normaal dat ik en Fleur daar ook in gingen. Fleur die alleen maar in de buurt van Samuel rond hing zat dan ook naast hem in de bus, ze zaten flink met elkaar te lachen. Naast Fleur zat Kaj die druk in een gesprek was met Dioni. Ikzelf zat naast de donkere jongen tegen wie ik aangebotst was op het vliegveld, inmiddels wist ik dat ie Cassius heette. De laatste jongen zat naar buiten te kijken, hij sloot zich af van de rest net zoals ik. Ik wist zijn naam nog niet, hij had dan ook nog niks gezegd sinds ik er ben. Cassius keek me aan. 'Heb je er zin in?' Vroeg hij, dit was alweer de zoveelste keer dat hij een gesprek probeerde te beginnen om de pijnlijke stilte te doorbreken. Ik haalde mijn schouders op. 'Weet ik niet' Cassius grinnikte. 'Geloof me, waar we heen gaan is geweldig' Blijkbaar waren ze hier al eerder geweest, dat wist ik niet zeker, maar hoe Cassius erover praatte moest dat wel.
Er zijn nog geen reacties.