Jursena - 4

Jursena had immers het grootste deel van haar gezondheid aan Rin te danken gehad tijdens de oorlog en omgekeerd had zij ervoor gezorgd dat Rin en de andere watermeesters goed behandeld werden en had ze ook een keer voor hen geregeld dat ze brieven naar huis konden schrijven, tegen de bevelen van vuurheer Azlaï in.

Twee weken later kwam Yue naar me toe terwijl ik vooraan op het schip stond. Aan de horizon leek eindelijk de Vuurnatie te zien te zijn.
“Over een uur of vier zijn we er”, zei ze rustig.
“Eindelijk”, zei ik zacht. Sinds we vertrokken waren had ik nog een paar brieven van man gekregen en zelf ook telkens laten weten hoe ver we zaten, hoe lang we er nog over zouden doen. Eindelijk waren we er. Jursena was de laatste week niet meer bij bewustzijn geweest en Airi had zichzelf amper slaap gegund, in een poging haar te verzorgen. Keylina was ook amper van Jursena’s zijde geweken en mijn vader had alles geregeld met de raad. Ze hadden me nodig daar. Vanavond zouden we er zijn.
“Diana en ik gaan slapen nu”, zei Yue. Ik keek haar stomverbaasd aan.
“Slapen? Nu?”, vroeg ik ongelovig.
“Sokka en Thomatio kunnen het schip perfect besturen, Lizzie”, zei Yue rustig. “En Yle en Katara zijn er ook nog. Maak ons maar wakker zodra we er zijn, dan zijn we uitgerust en kunnen we Jursena’s verzorging meteen van Airi overnemen. Als ze echt non stop verzorging nodig heeft, kunnen we de hele tijd afwisselen, dan is er een kleine kans dat ze er weer bovenop komt.” Ik knikte verdwaasd. Een kleine kans. Yue zou daar niet over liegen, ze zou het eerder beter voordoen dan het was om ons hoop te geven. Dit kon weinig goeds betekenen.
“Misschien moet ik ook maar wat proberen slapen dan”, zei ik zacht. “Dan kan ik voor Keylina zorgen zodra…”
“Nee, jij moet wakker blijven, Lizzie”, zei Yue. “Maar kleed je om. De Vuurnatieprinses moet aan dek zijn, voor het geval iemand ons tegen zou houden.” Ik slikte even. Daar had ik nog helemaal niet aan gedacht.
“Goed”, fluisterde ik. Yue legde haar hand op mijn schouder.
“Hé, ik weet dat het moeilijk is nu, maar wij zijn er voor je, Lizzie. Voor jou, voor Keylina, voor Jursena. Je staat er niet alleen voor.”