- X.

Nadat Luke weg was gegaan, had Calum een sprintje genomen richting zijn kamer en besloot om zijn schoolspullen voor morgen alvast klaar te zetten - hij had toch niks beters te doen aangezien z'n huiswerk al af was en er voor de komende week geen toetsen op de planning staan. Calum klapte zijn laptop open en traag startte het ding op. Na een paar minuten die wel een eeuwigheid voor hem leken, kon hij Magister binnenkomen en klikte zijn rooster aan. Zijn blik viel op een naam van een leraar die hij nog niet eerder had gehad - hij vroeg zich af of het een man of een vrouw was. Hij zou er morgen wel achter komen. Traag slofte hij naar zijn boekenkast en checkte welke boeken hij thuis had liggen en welke op school, in zijn locker. Hij stopte de boeken die hij thuis had liggen en morgen nodig had in zijn tas, zette zijn kleren voor morgen klaar en liep toen regelrecht naar de badkamer om zich klaar te maken voor een welverdiende nachtrust.

"Yo, Calum!"
Calum draaide zich om zodat hij te zien kreeg wie zo naar hem stond te roepen. Tuurlijk, Zac Taylor.
"Hé, Zac," glimlachte Calum. Hij was niet Zac's grootste fan, maar had ooit besloten om Zac toch maar bevriend te houden. Hij had namelijk geen zin in enemies.
"Ik hoorde dat je met een girl bent gespot op het feest van McKenna?" Een nare grijns verscheen op Zac's gezicht terwijl hij zijn arm om Calum's schouders sloeg. "Vertel eens, is ze goed?"
Calum rolde onopvallend met zijn ogen en duwde Zac iets van zich af. "Waarom wil je dat weten," mompelde hij.
Zac verstrakte zijn grip iets en grijnsde. "Gewoon. Het was een mooi meisje, vertel eens wat meer over haar."
"Ik heb nu geen tijd, Zac. Sorry, maar ik moet nog snel even een opstel afronden die ik het tweede uur in moet leveren," verzon Calum snel. Calum had inderdaad nog een opstel wat hij moest leveren, maar dat was niet voor het tweede uur - zeker niet, dat opstel kon nog wel een maandje wachten. Alhoewel, het afronden van het opstel klonk op zich zo verkeerd nog niet. Was dat in ieder geval ook weer klaar, kon hij mooi verder met zijn tekening.
"Is goed, maat." Zac haalde zijn arm van Calum's schouder en klopte eens op zijn schouder. "Ik zie je nog wel. Je stelt je meisje wel aan me voor, hè." Zac knipoogde met een vieze grijns op zijn gezicht, draaide zich om en ging er toen met zijn eigen meisje vandoor.
Terwijl Calum hem nakeek dacht hij eraan hoe erg hij walgde van de manier hoe Zac met meiden om ging. Hij had immers een vriendin en keek als nog zijn ogen uit naar andere meiden - het was te walgelijk voor woorden.
Calum draaide zich sloom om en slenterde de school binnen. Hij viste zijn mobiel uit zijn zak en plugde zijn oordopjes erin - altijd handig, deze dingen. Ze hadden hem al vrij vaak gered van ongemakkelijke begroetingen en toestanden. Ze hadden hem geholpen ongemakkelijke gesprekken te vermijden en daarvoor was hij zijn oordoppen eeuwig dankbaar - om maar niet te overdrijven. De enige ongemakkelijke toestand waar zijn oordoppen hem niet van hadden kunnen redden was op het feest van McKenna, dat moment waarbij hij dacht June te herkennen in Grace. Hij had het zeker geweten, maar hij had het ook zeker weten mis gehad. Helaas.
Het juiste lokaal waar Calum aanwezig zou moeten zijn kwam in zijn blikveld en hij versnelde zijn pas iets. De deur stond al open, maar er was nog niemand te bekennen. Calum liep rustig het klaslokaal in en ging op zijn gebruikelijke plekje achterin bij het raam zitten. Hij zette zijn muziek een tikkeltje harder en sloot toen zijn ogen om rustig na te kunnen denken over van alles en nog wat.