#004

Mike en ik hebben nog heel lang samen gepraat. 'Weet je, we zoeken nog een stalhulp. Is dat niet iets voor jou?' Ik kijk hem met open mond aan. 'We betalen je natuurlijk hoor.' Zegt hij er gehaast achteraan. Gelijk spoken er dromen door mijn hoofd, dan kan ik misschien eindelijk nieuwe kleren voor Nikky kopen, of dat tekenboek wat Suzy zo graag wilde. En misschien, ooit op een dag, zou ik genoeg geld hebben om te vertrekken. 'En wat vind je er van?' Vraagt hij onzeker. Ik vlieg hem sprakeloos om de hals. 'Dankje.' Fluister ik zacht in zijn oor. Hij grinnikt. 'Kom dan stel ik je voor aan mijn moeder.' Ik roep Luna en Evy bij me. 'Gaan jullie eens vragen of de andere ook komen.' Ze rennen giebelend naar het weeshuis, dit keer kijken ze wel eerst voordat ze de straat oversteken. Dan loop ik Mike achterna. We gaan richting de buitenbak, ze was al les aan het geven. Wauw, ze waren er vandaag pas en ze gaf nu al les. 'Wie is dat meisje?' Vraag ik verbaasd terwijl we op het hek gaan zitten, ik herkende haar niet. 'Dat is Sam, mijn zusje.' Legt hij uit. Het meisje stuurde het parelwitte paard netjes over alle sprongen. 'Dat paard is echt prachtig.' Zeg ik bewonderend. 'Dat is haar eigen paard Sky is the limit, dus gewoon Sky.' Vertelt hij terwijl hij lachend naar zijn zusje kijkt. Een jonge vrouw komt naar ons toe gelopen. 'Hey mam, dit is Eline.' Stelt Mike me voor. De vrouw heeft een energieke uitstraling en ze geeft me een stevige hand. 'Hoi Eline.' Ik groet de vrouw beleefd. 'Oh noem mij maar gewoon Masha.' Zegt ze vriendelijk. 'U heeft echt prachtige paarden.' Zeg ik. 'Rijd je ook?' Ze kijkt me vragend aan. 'Vroeger, helaas moest ik om bepaalde redenen stoppen.' Zeg ik snel. 'Ik heb haar gevraagd of ze morgen komt rijden, is dat goed?' Vraagt Mike aarzelend. Masha glimlacht. 'Natuurlijk, gezellig. Maar we moeten morgen ook nog klussen dus niet te lang.' Ik kijk op. 'Hebben jullie nog hulp nodig? Ik kan met mijn zusjes komen helpen, we hebben anders toch niets te doen.' Bied ik aan. 'Wie zijn je zusjes?' Vraagt Mike nieuwsgierig. Dan horen we veel gelach en ik grinnik. 'Daar zal je ze net hebben.' En ja hoor, daar komen ze met z'n allen de hoek om. Ik zie Masha verbaasd kijken. 'Ik leg het later nog wel uit.' Fluister ik snel. Ik zie dat ze nog wat wilt vragen maar mijn blik zegt genoeg. 'Hoi Eline, het is hier echt cool.' Zegt Suzy terwijl ze nadruk op cool legt. 'Zeg allemaal deze aardige vrouw eens gedag, deze manege is van haar.' Jenny stapt naar voren. 'Ik ben Jenny en ik ben 17 jaar oud. Dit zijn Evy en Luna en zij zijn 5 jaar oud, dit is Suzy en zij is 7 jaar oud, dit is Nikky en zij is 9 jaar oud. Oh en deze kleine meid hier is Nina, zij is 3 jaar.' Ze zeggen Masha allemaal gedag. 'Dag meiden.' Groet ze terug.

De meiden gaan met de honden en katten spelen en ik blijf bij Mike en zijn moeder staan. 'Dank u dat u niets vroeg.' Zeg ik dankbaar. 'Zeg maar je hoor en mag ik zo onbeleefd zijn om te vragen waarom dat niet mocht?' Ik zucht. 'Wij wonen in het weeshuis hier tegenover maar ik probeer hen het te laten vergeten en hen een normaal leven te laten leiden door zo goed mogelijk als 1 familie te draaien.' Leg ik uit. 'Oh sorry.' Zegt ze meelevend. Ik tover een glimlach tevoorschijn. 'Ach het is niets.' 'Oh mam, wij zochten toch nog een nieuwe stal hulp? Ik had al iemand in gedachten.' Vertelt Mike. Masha kijkt even naar mij en grijnst dan. 'Laat me raden, het is een meisje met blond haar en groene ogen? En ze woont heel toevallig hier tegen over?' Mike schiet in de lach. 'In 1 keer goed.' Masha neemt me van top tot teen op. 'Ik wil eerst zien hoe goed je met paarden om kan gaan.' Zegt ze aarzelend. Ik knik heftig. 'Absoluut, geen probleem.' Ze kijkt even naar het witte paard. 'Wat dacht je van nu?' Ik slik even. 'Nu?' Ze knikt. 'Ja, vind je het wat om nu te rijden.' Ik aarzel. 'Ik weet het niet, het is al 11 jaar geleden.' Zeg ik twijfelend. Mike slaat een arm om mijn schouders. 'Het is net als fietsen, dit verleer je niet.' Ik haal diep adem. 'Goed, ik doe het.' Zeg ik vastberaden. 'Sam, kom eens hier.' Het meisje op het witte paard rijd naar ons toe. 'Sam, dit is Eline. Vind je het goed als ze even een klein ritje maakt op Sky? Ik wil zien hoe goed ze rijd. 'Tuurlijk.' Het meisje stijgt soepel af en ze overhandigt me de teugels. Mike komt aangerend en hij heeft een cap in zijn handen. 'Hier, deze moet passen.' Hij zit geweldig. 'Goed ben je er klaar voor?' Vraagt Masha voor de zekerheid. Ik knik en dan sla ik mijn been over Sky haar rug. De witte merrie blijft keurig staan terwijl Mike de beugels op maat maakt. Als dat klaar is spoor ik Sky voorzichtig aan in stap. Na 10 minuten stappen loopt Masha naar het midden van de bak. 'Ben je klaar voor een drafje.' Ik aarzel weer, wat als ik er niets meer van kan? Die gedachte zet ik opzij en ik spoor Sky aan. Snel begin ik met lichtrijden en ik grijns. 'Jullie hadden gelijk, dit verleer je niet.' Zeg ik terwijl ik soepel doorrij. Ik zie dat Masha knikt en ik laat Sky aan galopperen. Ze galoppeert rustig door de bak totdat er opeens word geboord, ze springt opzij en steigert. Ik grijp haar manen vast. 'Eline!' Hoor ik Mike ongerust roepen maar ik ben de rust zelve. Ik moet nu bewijzen dat ik het waard ben een stalhulp te zijn, ik moest zien dat ik Sky kalmeerde. Maar of dat zou lukken wist ik nog niet zo zeker. Denk ik bij mezelf als ik mijn beugel uit voel glijden.