18

Ik wordt wakker en ik voel me nog steeds niet lekker. Ik blijf nog even op het matras liggen en na 10 minuutjes besluit ik om op te staan en naar beneden te gaan. Ik had heel erge honger dus ik hoopte dat ik ook nog wat te eten zou krijgen. Als ik de trap afloop zie ik Liam en Louis op de bank zitten. Ik besluit om op de andere bank te gaan zitten aangezien ik geen zin had om bij hun te zitten. De jongens kijken me even aan en gaan daarna weer verder met tv kijken en op hun mobiel zitten. Aangezien ik wel van plan was om te gaan eten vroeg ik maar voorzichtig of ik wat mocht eten. Liam knikte even en stond daarna op en liep richting de keuken. Als hij terug komt zie ik dat hij een bord met 2 boterhammen en een glas water vast heeft. 'Dankjewel Liam.' besluit ik maar te zeggen aangezien ik geen ruzie wil ofzo. Daarna loopt Liam weer terug naar de bank. Louis is inmiddels al naar boven gegaan en ik zie dat hij zijn mobieltje op de tafel heeft laten liggen. Als ik de kans krijg zou ik Louis' mobiel kunnen pakken, maar als ik dat nu doe zou Liam me sowieso betrappen dus besluit ik het maar niet te doen. Na een tijdje staat ook Liam op en loopt hij weg naar boven. Aangezien ik hier nu alleen zit moet ik sowieso actie ondernemen. Als eerste pak ik snel Louis mobiel en stop ik hem in mijn zak. Ik loop naar de deur toe maar ik zie dat de deur helaas op slot zit. Ik loop naar de achterkant van het huis toe en kijk of er nog ergens een achterdeur zit. Ik zie een achterdeur maar helaas ik ook die op slot. Ik heb nog maar weinig tijd en ik wil wel echt proberen hier weg te komen. Misschien dat ik door het raam kan? Ik open het raam dat bij de keuken zit. Ik ga op de keuken staan en gooi mijn benen uit het raam. Ik kan mezelf er net door heen wurgen en ik sta buiten. Ik sluit het raam snel zodat ze niet kunnen zien hoe ik weg ben gegaan. Ik loop nu in de tuin. Er staat wel een hek omheen dus ik klim eroverheen. Ik ben totaal niet lenig dus het gaat wel met wat moeite, maar uiteindelijk lukt het gelukkig. Als ik eindelijk aan de andere kant van het hek sta zet ik het op een rennen. Ik ren zo hard als ik kan in een random richting. Na een kwartier hard rennen ben ik echt helemaal uitgeput. Ik besluit om heel even te gaan zitten. Ik wil geen tijd verspillen maar ik kan echt niet meer. Na ongeveer 2 minuten besluit ik weer te gaan lopen. Voor rennen ben ik nu echt te moe, dus ik loop gewoon zo hard als ik kan. Na een tijdje gelopen te hebben bedacht ik me opeens dat ik Louis' mobiel heb. Ik pak de mobiel maar er staat een code op. 0000. 1234. 4321. Na een paar codes geprobeerd te hebben blijkt het de code 2580 te zijn. Welk nummer zou ik bellen? De politie of mijn ouders? Ik besluit voor het laatste te kiezen. Ik tik het nummer van mijn moeder in maar tot mijn verbazing neemt ze niet op. Ik stop de mobiel maar weer weg en loop nog verder. Ik kijk even achterom maar gelukkig is er nog geen spoor van de jongens te bekennen.
Na nog een kwartier lopen ben ik eindelijk bij een paar huizen. Ik begin nog wat harder te lopen en ik herken dat dit mijn dorp is. Een paar straten verder zie ik mijn huis staan. Ik begin te rennen en ik krijg tranen in mijn ogen. Ik bel aan en mijn moeder doet de deur open. We geven elkaar een grote knuffel en ik krijg tranen in mijn ogen.