H2

PovLuka

Ik loop de klas in. Iedereen heeft al een plekje en er zit een meisje alleen. Ze zit druk in haar boek te lezen. Ze lijkt me erg aardig. "Is dit plekje vrij?" vraag ik aan haar. Ze kijkt me verbaasd aan en knikt dan. Ik ga zitten en pak ook een boek uit mijn tas, het boek gaat over weerwolven en ik moet het van mijn vader lezen. Ik kijk naar het meisje naast me. "Welk boek lees je?" vraag ik. Ze doet het boek dicht en laat de voorkant zien. Ze leest hetzelfde boek als ik! "Ha wat toevallig ik ook!" zeg ik lachend. Ik weet wel beter."Welk hoofdstuk?" vraag ik op mijn hoede. Ze laat het hoofdstuk zien. Hoofdstuk 11. "ik ook!" roep ik. "Ik heet Luka trouwens." zeg ik. "Cara." mompeld ze. "Nou leuk je te ontmoeten Cara." zeg ik. Ze kijkt me verbaasd aan. "Luister Luka, je kan beter niet tegen me praten of vrijwillig naast me gaan zitten, dan wordt jij dalijk ook gepest net als ik." zegt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. "Geloof me, dat boeit me niet, dan worden we maar samen gepest dan ben je iedergeval niet alleen." zeg ik. Nu kijkt ze me nog verbaasder aan. "Oké klas welkom in het nieuwe schooljaar! Ik ben jullie nieuwe mentor mevrouw van der Vink." zegt de mentor. "Hallo." klinkt het door de klas. "Ik zie dat we een nieuwe leerling hebben." zegt ze terwijl ze mij aankijkt. "Hallo, Ik ben Luka en ik ben 14 jaar." zeg ik. Ik kijk twijfelend opzij maar zie dat het Cara niet boeit. De juf praat verder, over wat weet ik niet, en eerlijk, het boeit me ook niet. 'Lukazeiszomooi.' klinkt door mijn hoofd. 'WeetikJason. Zeleesthetboekmaarzeruiktnietnaarweerwolf, zeheefthetvastgewoongevonden.' zeg ik terug in mijn gedachten. 'Uhuh, denk je dat zij het is? Jebent 14, jezouhetmoetenvoelen.' zegt Jason. Jason is mijn wolf, hij heeft gelukkig net als ik dezelfde smaak over, nouja, alles. 'Needanzouikmethaarmoetenlinken. Enzevoeltnietaanalseenweerwolfdusdatkanniet, ikmoetwachtentotze 16is.' zeg ik. "Oh gossie we moeten naar gym komen jullie?" zegt de juf opeens. "Cara kan jij Luka hier zijn locker laten zien?" vraagt ze aan Cara. Ze knikt. Geweldig, dan kan ik misschien wat over haar te weten komen. Iedereen loopt de klas uit en ik wacht op Cara. "Waar is je locker?" vraagt ze. "Uhh 296." zeg ik. "Oké kom maar mee." zegt ze. Ik volg haar rustig. 'Lukaikdenkdatzehetis. Alszehetiskanjejealphatitelwelgedagzeggen. Ikhebzohetvermoedendatjijdanlunowordt.' zegt Jason. 'Geenproblemenmee, zolangzehetmaaris.' zeg ik terug. "Hier is het." zegt ze terwijl ze mijn locker aanwijst. Ze doet zelf de locker ernaast open en haalt haar gymspullen eruit. "Ah je zit naast mij, leuk!" zeg ik vrolijk. Ze draait zich om. Ze is zo mooi met haar wit/blonde haar waar zwarte stroken door zitten. Het is niet lang maar ook niet kort, het is net onder haar schouders. "Kom we moeten gaan." zegt ze. We lopen naar de gymzaal toe. "Daar zijn de jongens kleedkamers, succes." zegt ze. Waarom heb ik succes nodig? Ze loopt zelf naar de meisjes kleedkamers. Ik loop naar binnen en wordt overwelmd door een Deo lucht. Alle jongens zijn elkaar aan het inspuiten en het stinkt hier naar axe. Ik loop hoestend naar een haakje en kleed me om.