Proloog

"Cara, kom je bed uit, het is de eerste schooldag!" riep Cara's moeder. Ze mompelde iets dat op ja mam leek en liep naar de badkamer. Ze was nu 15 jaar en had al 7 gavens ontdekt. Gavens? Ja, gavens. Waarom wist ze niet maar het was zo, ieder jaar kwam er 1 bij, die ze onder controle hield als er iemand bij was, maar in haar kamer oefende ze altijd. Haar eerste gaven was elementen besturen. Dat kon heel handig zijn maar als ze boos was moest je uitkijken. Haar 2e gaven was telikinese. Ze bewoog dingen met haar geest. De 3e was gedachten lezen en de 4e was toekomst voorspellen. De 5e was supersnelheid en de 6e was teleporteren. De 7e vondt ze tot nu toe het coolst. Ze kon dingen manipuleren. Ze kon kleur veranderen van bvb haar en nagellak en kon dingen er anders uit laten zien. Dat kon ontzettend handig zijn, maar het nadeel: niemand geloofde dat ze ook maar 1 van die dingen kon. Ze wou het zelf niet laten zien, ze wou  niet onderzocht worden ofzo! Ze stond in haar inloopkast en pakte wat kleren, ondertussen pakte ze een doekje en liet ze wat water naar haar toe Zweven.  Ze ving het op met het doekje en poetste haar gezicht. Ze liet het water verdampen en depte haar gezicht droog. Snel liep ze naar beneden en at wat. Ze zat in de 4e, ze was een vroege leerling. "Doei mam!" schreeuwde zem "tot zo, veel plezier op school!" kreeg ze als antwoord.