Chapter O6

Ik draai me vragend om, maar mijn blik veranderd al gauw als ik zie dat Harry voor me staat. ‘’Wat is er?’’ Vraag ik licht ongeïnteresseerd. Zijn hand die nog steeds op mijn schouder ligt negerend. ‘’Ik weet dat ik net niet echt aardig deed, en daar wil ik in ieder geval sorry voor zeggen. Maar ik heb er wel een uitleg voor, ook al weet ik niet of ik je die ga vertellen aangezien ik wel tegen een toekomstige journalist sta te praten.’’ Langzaam ontstaat er een kleine glimlach op mijn gezicht en went ik mijn blik naar de grond. ‘’Vertel het maar, ik doe er heus niks mee.’’ Harry grinnikt waardoor ik hem weer aan kijk. ‘’Oke, maar je moet het niet verkeerd opvatten’’ Zegt hij nog gauw voor hij begint met uitleggen. ‘’Er zijn zoveel mensen die ons graag willen interviewen, en veel daarvan zijn om het maar even zo te noemen gewoon veel bekender als dat jij bent, en ik weet dat jij ook ergens moet beginnen maar ik had liever een interview die gedaan werd door een bekende, en ervaren journalist. Omdat we al niet zoveel tijd hebben voor interviews leek het me eigenlijk gewoon tijd verspilling.’’

Mijn mond valt open en ik zet een stap achteruit waardoor zijn hand van mijn schouder af valt. ‘’Pardon?’’ ‘’Nee, kijk dit bedoel ik, niet verkeerd opvatten want ik ben nog niet klaar. Toen hoorde ik later ook nog, dat het gedaan werd door een meisje van 17 had ik er helemaal geen zin meer in, aangezien ik gewoon had verwacht dat het een hysterische fan zou zijn en het interview alles behalve serieus zou worden. Wat totaal niet het geval is geweest, je bent echt heel erg goed hierin Jennifer.’’ Ik kijk de jongen een tijdje aan, zonder ook maar een woord te zeggen, zou hij dan toch opgelet hebben? Maar waarom antwoorde hij dan niet gewoon. ‘’En, je was heel rustig en deed helemaal niet alsof je voor een beroemde band zat.’’ Voegt hij er aan toe, waarschijnlijk omdat ik niet reageer. ‘’En daarom wil ik je dit graag geven.’’ Hij steekt een envelop naar mij uit die ik twijfelend aan neem. ‘’Deze envelop ga je net zo leuk vinden als de vorige, geloof me’’ Glimlacht hij, gevolgd door een knipoog. Ik kijk hem nog even aan en went me dan tot de envelop.

Zodra ik de envelop open heb gemaakt, worden mijn ogen groot en valt mijn mond open. Ik kijk Harry aan en haal de twee concert kaartjes uit het witte papiertje. ‘’Wow.. Harry, dit hoeft toch helemaal niet?’’ ‘’Zeg maar gewoon dankjewel en dan hoop ik dat ik je vanavond bij ons concert zie en je een drankje aan mag bieden als kleine goedmaker.’’ Ik zucht en schud lachend mijn hoofd. ‘’Mag ik je een knuffel geven?’’ vraag ik aan de jongen, aangezien ik anders niet goed weet hoe ik hem hiervoor moet bedanken. Hij knikt en slaat zijn armen om mij heen. Een warm gevoel overspoelt mijn lichaam, wat is dit? Snel haal ik mijn armen om zijn nek weg, maar omdat we elkaar net nog een knuffel gaven, staan we nu wel erg dicht tegen elkaar aan. ‘’Ik vind je een leuke meid Jennifer, tot vanavond’’ Glimlacht Harry. ‘’Tot vanavond’’ Het is bijna een fluistering, maar aan Harry zijn gezicht te zien heeft hij het wel verstaan. ‘’Oh, dat goedmakertje hoeft niet meer, dit is al meer dan genoeg, maar als nog drink ik graag een drankje met je vanavond’’ Opnieuw krijg ik een knipoog van Harry. Hierna draait hij zich om en loopt hij op zijn gemakje terug naar het grote gebouw waar ik een kwartiertje geleden ook nog was.