DAKOTAH MACARIA ALDERTREE

"If nobody is going to do it, I guess I will have to."






I WILL ANSWER INJUSTICE WITH JUSTICE



N A A M †
"Dakotah" -- Betekenis; Vriend † Herkomst; Engels
"Macaria" -- Betekenis; Gezegend † Herkomst; Spaans
"Aldertree" -- Heeft niet echt een betekenis.



L E E F T I J D †
Dakotah heeft de afgelopen achtentwintigste van Februari de leeftijd van negentien jaren bereikt.



S P O R T †
Dakotah doet aan boksen. Kickboksen is de specialisatie waar zij zich het meeste in verdiept. Doordat zij in haar verleden absoluut zelfverdediging kon gebruiken is ze haar eigen manier van vechten gaan ontwikkelen, iets wat zijzelf een combinatie van kickboksen maar ook judo noemt. Ook heeft Dakotah de zwakke plekken van de mensheid bestudeerd, waardoor ze nu exact de juiste plek weet te raken bij alles en iedereen.
Hoewel Dakotah mensen voornamelijk pijnlijk kan slaan, kan ze men ook met een seconden onderuit halen. Iets waarbij men haar absoluut niet kan, noch mag onderschatten.



I N N E R L I J K †
De eerste karaktereigenschap die men vaak aan Dakotah opvalt zal wantrouwend moeten zijn. Dakotah vertrouwd helemaal niks, helemaal niemand. Dit is puur omdat ze in haar jeugdperiodes het woord 'verraad' maar al te goed heeft leren kennen. Dit is voor haar de reden geworden om nooit meer ook maar één enkel ding te vertrouwen. Gewoon, omdat ze bang is. Bang is niet een woord wat snel bij mensen omhoog komt drijven wanneer zij Dakotah's vechtlust zullen zien, maar Dakotah is het wel. Ze heeft trauma's overgehouden aan het verraad wat op haar pad is gekomen en heeft er dan ook grote angsten voor ontwikkeld. Dit is voor Dakotah gewoon de definitieve reden om niks en niemand meer te vertrouwen, puut omdat de risico's haar gewoon te groot zijn.
Om maar terug te komen op haar eerder genoemde vechtlust. Dakotah heeft om de één of andere reden een liefde ontwikkeld voor bloed zien vloeien. Iets wat de meeste mensen de stuipen op het lijf jaagt, en dat is iets wat begrijpelijk is. Echter heeft Dakotah ook hier een betere reden voor dan zal worden gedacht. Zij wil namelijk de mensheid straffen voor hun daden. Dakotah heeft nooit zo ver willen komen als dat ze nu is, vroeger had ze een bloedhekel aan vechtsporten. Maar door haar eerdere posities ten thuissituaties heeft ze het moeten doen. Ze had geen andere keuze dan op dit pad terechtkomen. Maar dit is iets wat zij nooit had gewild, en wat de mensheid haar heeft gedwongen om te doen. Als straf hiervoor, zal ze men's bloed willen zien vloeien. Puur als straf.
Als je al enkel naar deze twee karaktereigenschappen kijkt, zal je er zelf wel bij kunnen komen dat Dakotah niet de aardigste, noch de sociaalste is van allemaal. Zij is hier juist het tegenovergestelde van. Als ze überhaupt in de stemming zal zijn om te praten zal je enkel en alleen sarcastische en beledigende opmerkingen uit haar mond horen komen, iets wat eigenlijk nooit zal veranderen naar haar mening. Een aardige opmerking zal, en ik kan dit met gemak zeggen, nooit uit haar mond komen. Puur omdat zij dit de mensheid niet gunt, want men gunde haar dit vroeger ook niet.
Daarbij zal Dakotah nooit de persoon zijn die een gesprek begint, puur omdat zij een hekel heeft aan zowel mentaal als fysiek contact. Om terug te komen op dat fysiek contact, ze houdt er enkel en alleen van als ze er mensen pijn mee doet. Een eigenschap waarmee ze absoluut geen vrienden kan maken, en wat ze waarschijnlijk ook nooit zal doen. Ze kan er gewoon ook niet tegen dat men haar argumenten niet begrijpen, en er niet mee instemmen. Ze begrijpen haar positie niet, iets waardoor Dakotah alsmaar kwader en kwader wordt.
Toch heeft Dakotah, diep in die innerlijke hel, een hart zitten. Een hart op de goede plek, maar een hart in een kooi. Dakotah is de sleutel van de kooi, maar zij wil dat hart nooit meer vrij laten. Dat is de mensheid niet gegund. Men zal het moeten doen met deze kille, vechtlustige Dakotah, en Dakotah is dan ook vastberaden om deze kant voor altijd te laten staan. Echter kan het meisje absoluut aardig zijn, deze kant is echter gewoon gigantisch onderuit gehaald in haar jeugdperiodes en later door haarzelf 'opgesloten'. Maar, wanneer iemand bij háár de juiste plekken zal kunnen raken, zal diegene een vriendin voor het leven hebben. Iets wat haar naam toch weer een beetje eer aan doet. Dit doet Dakotah, omdat zij dan weet dat er dus blijkbaar wél mensen bestaan die haar wél kunnen begrijpen. Iets waar zij vroeger nooit in had geloofd, maar wat blijkbaar wel bestaat.
Ook is Dakotah intelligenter dan men verwacht. Ze is een kei in strategieën en plannen bedenken, wat haar ook een goed leidingstype maakt. Echter zal Dakotah nooit de beslissing kunnen nemen om de leiding ook daadwerkelijk te nemen. Zij is te hardhandig en te agressief voor zo'n grote verantwoordelijkheid. Echter kan Dakotah wel degelijk verantwoordelijk zijn, ze moet het enkel en alleen willen.
En willen is iets waar Dakotah wel het meeste moeite mee heeft. Zij weet niet wat ze wil. Ze is in oorlog met haarzelf en er komt maar geen duidelijke winnaar uit. Dit helpt haar ook niet echt met keuzes maken. Zij zal argumenten krijgen in haar hoofd van weerskanten, wat voor haar de keuze alleen maar moeilijker maakt. Uiteindelijk zal zij dan ook altijd de stelling afslaan en weglopen, zonder een definitieve keuze te hebben gemaakt.



U I T E R L I J K †
[FC: Emilia Clarke] Dakotah is een mooi meisje, een feit wat ze niet zal kunnen ontkennen. Ze heeft hele donkere, bruine haren, die op sommige momenten zelfs zwart lijken. In haar haren zit een natuurlijke slag, en het grootste deel van de tijd heeft ze deze in een paardenstaart zitten, omdat het tijdens de trainingen niet echt van pas komt als je continu haren voor je ogen hebt hangen. Dakotah moet vrij zicht kunnen hebben, zoals zij het zelf altijd zegt.
Haar ogen hebben een donkere, olijfgroene kleur en worden omringd door een volle, gitzwarte laag wimpers. Haar wimpers zijn van nature langer dan normaal, iets wat haar ogen nét dat extra's geeft. Haar wenkbrauwen hebben exact dezelfde kleur als haar haren, iets wat bij vrij veel mensen het geval is.
Doordat Dakotah aan vechtsport doet, heeft ze vrij veel kracht in haar armen en benen ontwikkeld. Haar spieren zijn dan ook weldegelijk te zien, en dat is één van de weinige dingen waar Dakotah trots op is. Door de kracht in haar benen kan ze vrij stevig op de grond blijven staan, wat betekent dat ze moeilijk omver of onderuit is te halen.
Dakotah heeft een lengte van honderdvijfenzeventig centimeter, een lengte waarmee ze bij sommigen groot en sommigen klein over kan komen. Zijzelf is echter helemaal tevreden met haar lengte. Ook heeft Dakotah een uithoudingsvermogen en een conditie waar je haast u tegen kan zeggen, iets wat wel mag zijn als je een vechtsport aan de top doet.



F A M I L I E & G E S C H I E D E N I S †
Liam Matthew Aldertree - Vader - 47
Christiana Janine Aldertree McGregor - Moeder - 40
Annabelle May Aldertree - Zusje - 12
Benjamin Nathan Aldertree - Broertje - 5

Laten we zeggen dat Dakotah niet de leukste thuissituatie heeft. Haar vader is altijd al een dronken zuiplap geweest, en de reden waarom haar moeder met haar vader is getrouwd is voor Dakotah dan ook altijd al een raadsel geweest. Echter werd het op Dakotah haar tiende alleen maar erger. Haar vader begon woede-aanvallen te krijgen en haar en haar moeder en zelfs haar kleine zusje te slaan. Dakotah kon het op haar twaalfde niet meer uitstaan, en begon terug te vechten.
Het ging tegen al haar moeders wil in, maar uiteindelijk ging haar moeder ermee accoord. Dakotah haar vader moest afkicken, en zijzelf moest haar zusje en moeder op een manier weten te beschermen. Hierdoor is zij zich gaan ontwikkelen in de sport, en begon ze alsmaar beter te worden. Haar vader wilde echter helemaal niet afkicken. Totdat haar moeder Dakotah op haar vijftiende wegstuurde. Zij vond dat Dakotah wat moest doen met haar talenten in de vechtsport, en dat zij wat van haar leven moest maken nu ze de kans nog had. Haar moeder had beloofd dat zij voor haar zusje en haar broertje en haarzelf zou zorgen, en bang is Dakotah uiteindelijk weggegaan. Ze is lessen gaan volgen en is toen weer verder getrokken, en heeft zo haar ervaring met de sport onwikkeld.
Dit deed ze met pijn in haar hart, en ze is vastberaden om haar moeder trots te kunnen maken door die beslissing. Want haar moeder, haar zusje en haar broertje zijn zowat de enige mensen waar Dakotah daadwerkelijk om geeft. Echter is Dakotah ook bang om terug naar huis te gaan, bang voor wat zij daar zou kunnen aantreffen.



K A M E R & R E L A T I E S †
Dakotah haar kamer is eigenlijk maar vrij simpel. Dakotah vind het echter ontzettend comfortabel op deze manier en wil het graag zo houden. Een kamergenoot heeft ze niet, en ook dat wil ze zo houden. Ze houdt er absoluut niet van om mensen om haar heen te hebben, laat staan met ze op één kamer te slapen.

Dakotah heeft, zoals eerder gezegd, niet veel vrienden. Echter heeft Voyna bij haar die speciale plek weten treffen. Voyna begreep Dakotah haar keuzes, begreep haar woede, begreep alles. En zo'n persoon was de persoon waar Dakotah al jaren naar zocht. Dakotah beschouwt Voyna dan ook echt als een beste vriendin, en wil haar nooit maar dan ook nooit meer kwijtraken.



E X T R A †
Dakotah heeft momenteel de beschikking over een gitzwarte raaf, die zich veilig in een stalen kooi bevindt. Dakotah moest en zou een raaf hebben, gezien zij deze dieren de weerspiegeling van haar ziel vond en gewoon iemand nodig had om tegen te praten, zonder kritiek van diegene te krijgen of te kunnen worden uitgelachen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen