Harry Potter.

Justin nam een boek en sloeg het open. "Harry Potter en de Gevangene van Azkaban" las ik. Oke, dan wist ik ook weer waar die was. Justin had die echt gepakt. Hij begon te lezen: ''Dus is dit duidelijk?' vroeg Ron verbaasd, en leek ook wat bang.'Sirius Zwarts is ontsnapt om jou te pakken?' Hij en Hermelien keken Harry bang aan. 'Ja,' mompelde hij. 'Maar ze pakken hem toch wel?' vroeg Hermelien en keek hem bemoedigend aan. 'Hij wordt overal gezocht. Zijn foto hang overal in de toverwereld uit.' Ron haalde zijn wenkbrauwen op en trok een gezicht: 'Tuurlijk. Maar er is nog nooit iemand uit Azkaban ontsnapt..en hij is een moordlustige gek.' Hij keek naar zijn handen. 'Bedankt, Ron,'zei Harry sarcastisch en keek naar de regendruppels die kletterend op het raam van de trein vielen. Het bleef stil en iedereen keek naar R. J. Lupos, die stil bleef liggen met zijn donkerbruine deken om zich heen. Opeens schokte de trein en stond stil, zo ineens. Harry, Hermelien en Ron keken elkaar aan, bang. Wat zou er gebeurd zijn zodat de trein stil stond? 'Waarom stoppen we?'vroeg Hermelien en keek rond, alsof de oplossing in de lucht stond geschreven.'We kunnen er nog niet zijn.' Harry stond dapper op en ging in de gang van de trein kijken. Andere gezichten verschenen ook buiten hun coupée en keken ook nieuwsgierig en bang in het rond. Tot er een grote schok kwam en iedereen terug op zijn stoel belandde. 'Wat gebeurd er?' vroeg Ron erg geschrokken. 'Geen idee.' zei Harry.' Misschien is er iets kapot.' Maar het licht viel uit in hun coupée en in de hele trein. Ron taste de hele boel af en stompte daardoor tegen Hermeliens voet. Wat ze ook zei. 'Auw, Ron. Dat was mijn voet.' Hij zette zijn hand op het raam en keek naar buiten. Het licht sprong terug aan. 'Er is iets aan het bewegen daar.' zei hij trillend. Alle lichten sprongen terug uit, een voor een. 'Er stapt iemand in.' piepte Ron. 'Er stapt iemand in.' Dan schokte de trein terug en het werd koud. Ijskoud. Dan gebeurde er iets erg raars. De raam bevroor helemaal en ook de fles water van R.J Lupos werd helemaal van ijs. Dan schokte de trein een zoveelste keer, maar veel harder. 'Sodeknetter!'riep Ron. 'Wat gebeurd er?' Harry keek met grote ogen in het rond en dan naar meneer Lupos. Maar neen hoor, hij werd maar niet wakker. Het werd nog, nog kouder en er kwam iets dichterbij, met een rochelende ademhaling. Het had een zwarte, rafelende doek om zich heen en wilde in de coupée gaan. De coupée van Harry, Ron, Hermelien en de misschien leraar. Het ding greep de deur van de coupée vast en trok die open. Het had vreselijk lelijke handen. Blaren, zweertjes en andere vieze dingen zaten erop, en het was bijna geen huid. Hij kwam binnen en blies zijn rochelende vieze en stinkende adem in hun gezichten. Iedereen gilde en schoof weg van het 'beest'. Dan viel zijn blik op Harry en keek hem aan, met zijn onzichtbare ogen. Hij haalde zijn adem binnen en Harry werd meegetrokken. Hij snoof alleen zijn rottende adem en het leek wel of al zijn leuke herinneringen mee in het ding werden gezogen. Hij herinnerde alleen de slechte dingen. Voldemort. De dood van zijn ouders.. Hij hoorde een gil van een vrouw en zag scherp beeld verdwijnen. Hij viel flauw en het laatste wat hij hoorde en zag was een wazige schim die 'Expecto Patronus' riep en een wit licht.'