Chapter O4

Nog een laatste keer haal ik diep adem. Het is zover, elk moment kunnen de jongens binnen komen, en is mijn opdracht begonnen. Oké, Eigenlijk is hij dat al een aantal weken geleden aangezien dit nogal veel voorbereiding kostte. Ik kijk op als de deur rechts van mij open gaat. ‘’Bent U er klaar voor mevrouw Mortez?’’ Ik bekijk de man die in de deur staat en knik dan. ‘’Oh, wat onbeleefd. Ik ben de manager van de band’’ Glimlacht de man dan, terwijl hij naar mij toe komt lopen en mijn hand schud. ‘’Jennifer’’ Glimlach ik. Ik vind het zo raar als ik mevrouw Mortez wordt genoemd, eigenlijk gebeurd dat ook vrijwel nooit. ‘’Ik ga de jongens even halen, ik ben zo terug.’’ Ik knik en pak mijn flesje water uit mijn tas. ‘’Oja, Jennifer, het is niet de bedoeling dat je als een hysterische fan over komt.’’ Een sarcastisch lachje rolt over mijn lippen waardoor ik meteen mijn hand voor mijn mond sla. ‘’Ik, eh.. ben ook geen hysterische fan, dus dat gaat vast niet gebeuren.’’ Er verschijnt opnieuw een glimlach op het gezicht van de manager waarna hij toch echt uit de kamer verdwijnt.

Ongeveer drie minuten later wordt de deur weer geopend. Als eerste zie ik Zayn en Liam. Even later komen ook Niall, en Louis binnen, en als laatste Harry. De krullenbol van de band, waarvan ik het haar echt geweldig vind. Stiekem lijkt mij hem het leukste van de vijf. Zenuwachtig sta ik op. Zodra Zayn mij nadert steekt hij zijn hand uit. ‘’Zayn’’ nog maals haal ik diep adem. ‘’Jennifer’’ Ik laat zijn hand weer los en geef de andere vier ook een hand. Harry kijkt me kort aan, eh arrogant? Dat had ik dan weer niet helemaal verwacht. Ik had eerder verwacht dat Zayn de arrogante zou zijn. Een onhoorbare zucht verlaat mijn mond, en ik ga weer op mijn stoel zitten.

‘’Als eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor deze kans, dat ik jullie mag interviewen betekend heel erg veel voor me en ik vind het echt ontzettend gaaf dat ik dit als eerste opdracht voor mijn studie mag doen, maargoed, het gaat niet over mij. Hoe gaat het met jullie? En de nieuwe tour?’’
‘’Het gaat zeker goed met ons, de tour is soms best wel vermoeiend maar het is echt ontzettend fijn dat we weer vol op mogen doen wat we leuk vinden.’’ Antwoord Liam als eerste mijn vraag. Ik knik en er verschijnt een glimlach op mijn gezicht, het doet me goed om te zien dat deze jongens het zo leuk vinden om hun ding te doen.

‘’Oke, en dan nu mijn laatste vraag. Naar welk land kijken jullie nu het meeste uit en waarom?’’ Liam en Niall hadden beide antwoord gegeven, en nu wilde ik wel graag wat van Harry horen, aangezien hij het hele interview lang nog niks had gezegd. ‘’En jij Harry?’’ Zeg ik dus daarom. Meteen kijkt de jongen op, en precies zoals ik al dacht, hij heeft geen flauw idee waar het hele interview over gaat. Maar zijn blik blijft bij mij hangen, waardoor ik hem automatisch ook voor een aantal seconden aan blijf kijken. ‘’Sorry, wil je de vraag nog eens stellen?’’ ‘’Eh ja tuurlijk’’ Ik probeer mezelf te herpakken. ‘’Naar welk land kijk je het meeste uit en waarom?’’ vraag ik dus nogmaals.

Na nog even na gepraat te hebben, -ja serieus, ik heb na gepraat met One Direction, blijkbaar vonden ze me wel gezellig- sta ik op van mijn stoel. ‘’Ik wil jullie nog een keer bedanken voor dit interview, ik had geen betere envelop kunnen trekken’’ grinnik ik. Ik schud alle vijf de jongens weer de hand en wordt dan uit gelaten door een man van de security.

Ik zet mijn weg weer voort naar het trein station, maar als ik net de hoek om ben voel ik een hand op mijn schouder ‘’Jennifer, wacht!’’