H 4

Het is vandaag: 'we bezoeken oma dag.' Het is weer de zaterdag van de week dat we met de gehele familie een bezoekje brengen aan de moeder van mijn vader. Ze is met haar tachtig jaar al een oude vrouw en ze is nogal dement. Ze is zelfs vergeten dat ik een jongen ben.
Ik word zelfs bij mijn volledige naam genoemd. Twenaly, waarom? Niet dat ik er een hekel aan heb, maar het is nou niet echt een mannelijke naam.
'Twenaly, zit eens recht,' sprak mijn moeder die door de achteruitkijkspiegel mijn onderuitgezakte houding zag. Ik moest perse een jurkje aan en het jeukte door het kant.
Ik liet me wat beter zitten en keek met geknepen ogen naar mijn moeder.
'Trek niet zoon gezicht, het past niet bij een meisje,' zei ze nu met verheffing. Ik liet me weer naar het raam kijken en zag hoe de kleine huisjes voorbij raasde. Ik zucht.
'Wanneer beginnen jullie het een keer te beseffen dat ik een jongen ben en geen meisje,' sprak ik er zomaar uit en nu schoten de ogen van mijn moeder in brand. Als er een soort onderwerp was waar ze niet tegen konden, was het wel het gesprek over mijn geslacht.
'Twen dan moet je goed naar me luisteren, je bent nou eenmaal een meisje, maar iets in je genen is verkeerd gegaan.' Ik wilde nu echt de bitch uithangen, even als een echte man gedragen of juist zo snauwen dat ik even mijn vrouwelijke karakter eruit gooi.
'Maar...' Nu begon vader te zuchten.
'Nee Twen, hou nu je mond. Dit is niet toepasselijk voor een meisje en je had best wat oogschaduw op mogen doen,' sprak hij en ik pakte een spiegel uit mijn tas en bekeek me erin.
'Het is op, en het jeukt,' zei ik maar zacht en rustig. Ik moest ze maar gelijk geven, want anders zal ik ergere dingen krijgen dan een pak slaag.
Ik hoor hoe de stenen onder de banden begon te kraken en langzaam de oprijlaan van het huis opreed.
Ik opende het portier en stapte elegant uit en streek voor de zoveelste handeling mijn jurkje recht. Ik liep achter mijn ouders naar oma's huis en wachtte af tot ze open zou doen.

De deur ging open en direct kwam er een glimlach op het gezicht van oma. Ik glimlach terug en stap als eerste de deur door en geef haar een zoen op de wang.
'Hoi oma,' zei ik en liep de woonkamer in en direct werd ik overvallen door mijn nichtje Trix.
'Twenny, wil je meespelen met de barbies?' vroeg ze en met haar lievelings Barbie in de hand. Ik zucht en direct voelde ik de scherpe ogen van mijn moeder in mijn rug snijden.
'Ik wil wel meespelen,' zei ik zacht en de ogen van Trix, begonnen te glunderen. Ik liep naar de hoek, waar ze al haar Barbies had verspreid en liet me op de kruk zitten en zocht de mannelijke Barbie uit en begon hem wat fatsoenlijk aan te kleden.
'Wil je wat drinken, schat?' vroeg oma die in de keuken stond. Ik keek op.
' Doe maar wat water,' beantwoorde ik en oma pakte een glas en vulde die met water uit de kraan.
'Twenny, je moet een meisje zijn, anders zijn we geen vriendinnen en kunnen ze niet samen winkelen,' sprak Trix met een schreeuwerige stem.
'Mag ik voor deze keer de vader zijn, ik zal de volgende keer weer een meisje zijn, goed?'
Trix keek met bolle wangen aan. Tranen liepen al over haar wangen.
Ik zette me al schrap wat er zal gebeuren. Het was even stil, totdat Trix hard begon te huilen.
'Twen, geef dat kind haar zin,' begon oma en ik keek naar de Barbie man en leg hem terug en kwam overeind.
'Ik ga mijn oogschaduw even opdoen in de badkamer,' sprak ik en liep de gang door naar de enorme badkamer. Ik had expres mijn tasje laten liggen en gooide de deur op slot.