Chapter O3

Samen met Thomas loop ik door de stad. Ja, het leuke aan een homovriend? Meestal houden ze van shoppen, en laat ik nou net heel erg veel van shoppen houden en een homo vriend hebben. Morgen is de grote dag, dan ga ik Liam, Zayn, Louis, Niall en Harry interviewen. En aangezien ik nog niet zoveel over ze wist, omdat ik niet een hele grote fan van ze ben, heb ik natuurlijk wel wat informatie over ze opgezocht. Zo weet ik dat Zayn, Liam en Louis alle drie een vriendin hebben, en Harry en Niall vrijgezel zijn. Ze zien er allemaal zeker goed uit. Ik mag ze interviewen over hun nieuwe tour; On The Road Again.

Ik heb zo net al een outfit gevonden die ik morgen aan ga doen, aangezien ik er natuurlijk wel een beetje professioneel uit moet zien. Thomas heeft me goed kunnen helpen en nu zijn we op zoek naar een leuk tentje waar we wat kunnen gaan drinken. Als we er eentje hebben gevonden bestel ik een latte macchiato en Thomas neemt een koffie. Ik zucht en kijk Thomas aan. ‘’Ik ben echt ontzettend blij dat ik naast jou ben gaan zitten de eerste schooldag Thoms’’ Hij krijgt een glimlach op zijn gezicht. ‘’Je bent echt een goede vriend geworden, bedankt daarvoor’’ Thomas heeft een lach op zijn gezicht staan. ‘’Jij ook Bedankt Jenni.’’

Zodra mijn wekker de volgende morgen gaat zit ik meteen recht op in mijn bed. Vandaag is het zover! Mijn interview met de jongens van One Direction. Ik heb nog heel vaak van Marissa aan moeten horen hoe graag zij deze envelop wel niet had gewild, en of ik echt niet met haar wilde ruilen. Volgens mij is ze zelfs nog een aantal keer naar mverouw Padding toe gegaan. Maar ik wil niet eens meer ruilen. Dit is echt een enorme kans en ik denk dat het heel erg mooi gaat staan op mijn CV. En natuurlijk mag ik 5 wereldberoemde jongens ontmoeten. Wie krijgt die kans nou?

Het was nu twintig voor negen, en tijd om op de fiets te stappen. Om negen uur moest ik op het station zijn want dan vertrekt mijn trein, waar ik ongeveer tien minuutjes in moet zitten tot ik arriveer bij het station vanwaar ik makkelijk lopend naar de studio kan. Niet veel later zit ik dus ook in de trein, ik heb mijn oordopjes in waarop ik op YouTube nog een laatste keer een aantal liedjes van One Direction op zoek, degene die mij het meeste aanspreekt is denk ik toch You and I. En van het nieuwe album Four, gaat mijn voorkeur uit naar Stockholm syndrome.

Ik haal diep adem zodra ik uit de trein stap. Het komt nu toch wel heel erg dichtbij. Ik haal een hand door mijn lange, bruine haren en stap dan rustig door naar de locatie van de studio. Jeetje, wat ben ik zenuwachtig.