H 3

Ik stak mijn sleutel in het slot en wilde wegrijden als ik me bedacht wat ik moest zeggen tegen mijn ouders. Ik stap op mijn fiets en reed de eerste meters, als er net die ene ratelend geluid kwam, wat ik liever niet wilde.
Ik trapte gewoon door, maar mijn kettingen waren het er niet mee eens en begaven het onder de laatste trapbeweging.
Nee, niet nu. Zuchtend stap ik af en trok mijn wijde shirt naar beneden en nam mijn fiets aan de hand opweg naar huis.
Het was ook nog mijn pech dag, alle lichten sprongen net op rood als ik met mijn fiets wilde oversteken. Twee van mijn vrienden reden langs en keken glimlachend om.
'Twen, ga je mee naar de King?' vroegen ze en ik ik twijfelde of ik mee zou gaan. Het was een van de plekken waar ik zelden kwam. Ik wees naar mijn fiets. Jongens ik had een gebroken ketting, dan kom ik echt niet verder dan de overkant van de straat.
Vetkuif was degene die het vroeg. Zijn naam is Rens trouwens, hij is een van de kleinste en een van de andere gasten met de coole look was Ian. Ik glimlach en laat mijn fiest tegen de stoplicht staan.
'Ik ga mee,' riep ik en Ian gebaarde dat ik achterop mocht. Ik weet niet hoe, maar ik ging zijwaards op de bagagedrager zitten. Voor een jongen zou je eerder zeggen dat die gewoon met benenwijd erop ging zitten, maar ja ik had het altijd al gedaan en was een gewoonte gewoorden.
'Twen, soms denk ik echt dat je een meisje bent,' sprak Rens rustig en ik moest lachen om zijn opmerking.
'Dat ben ik ook, waarom denk je anders dat ik huppel door school?' Ian en Rens keken elkaar verbaast aan. maar gaven toe dat ik best wel grappig was.
Ian reed de straat in, waar de eettent was en ik wachtte af tot hij zijn vaart minderde en stopte. Ik kwam rustig van de bagage drager af en trok mijn shirt recht en schoof mijn handtas om mijn schouder.
Ian en Rens keken me glazig aan. 'Twen, waarom?' was wat ze beide tegen me zeiden. 'Ik moet zo even checken of alles goed zit, ik betaal jullie wel later. Als ze iets waar weinig calorieën in zitten neem ik dat,' sprak ik zonder ze aan te kijken. Ik kon toch echt niet thuis komen met dat ik was aangekomen. Ik liep door de schuifdeuren naar binnen en nam de weg naar de toiletten.

Ik bekeek me in de spiegel en zag hoe mijn jongensachtige gezicht opviel tussen mijn blonde haren. Waarom gedroeg ik me ook als meisje? Waarschijnlijk doordat ik al jaren zo behandeld ben en niet weet wat ik werkelijk ben.
Lenny had me bijna overgehaald om mijn mannelijke gedeelte te laten zien, maar toch heb ik het niet gedaan. Misschien zat de lafheid toch in het meisje zijn.
Ik zucht en haal de borstel door mijn haar en maak een net zwart randje om mijn ogen. Ik had opgezocht of mannen ook iets van make-up droegen en het was waar. Het waren de kleine lijntjes rond de ogen. Ik stop mijn spullen terug in de tas en liep de toiletten uit en zocht naar mijn vrienden die bij het raam aan de overkant zaten. Ze waren in een enorm gesprek.
Zo net mogelijk liep ik naar de twee jongens toe en ging bij hun tegenover zitten.
'We hebben konijnenvoer voor je besteld, aangezien je dat wel mag,' sprak Rens met een grijns. 'Konijnenvoer is lekker en gezond, jullie zouden ook wel eens wat beters mogen eten dan twee hamburgers en een enorme beker cola.'
Ik opende de bak en gooi de hele inhoud van de dressing over de sla. Het was vies om te zien hoeveel mensen konden eten wat ongezond was.
Eerst had ik er zelf moeite mee, maar toen ik zag wat het deed met je lichaam. Ik was direct overgegaan op gezond leven.
Met kleine happen at ik de sla zonder problemen weg. Ik keek vanuit mijn wimpers hoe Rens en Ian me aankeken. Waarschijnlijk was het zo gênant dat er niets zinnigs uit hun mond kwamen. Waarschijnlijk zagen ze mij aan voor een konijn in plaats van een half jongen, half meisje. Ik glimlach kort en at mijn sla verder op en luisterde naar de gesprekkken van mijn vrienden.